Proces historyczny i jego podmioty

Historia to nasza przeszłość. Opowiada o wszystkich wydarzeniach i faktach towarzyszących naszym przodkom. Jest to nauka, która zajmuje się badaniem przeszłych wydarzeń, przyczyn, dla których do nich doszło i wyjaśnieniem prawdy. Podstawowe dane i wyniki są uzyskiwane z przechowywanych dokumentów, które mówią o konkretnych incydentach.

Proces historyczny, zgodnie z V.O. Klyuchevsky, to zbiór sukcesów, warunków i przebiegu ludzkiego życia lub życia całej ludzkości w jej rozwoju i wynikach.

Samo słowo "proces" jest ciągiem stanów w trakcie rozwoju zjawiska.

Podstawą procesu historycznego są oczywiściewydarzenia. To w nich ucieleśnia się wszelka działalność ludzi i całej ludzkości. Podkreśla się tu także związki polityczne, gospodarcze, społeczne, kulturowe i relacje międzyludzkie.

Podmiotami procesu historycznego są jednostkilub organizacje osób bezpośrednio uczestniczących w określonych wydarzeniach. Takie organizacje mogą być wspólnotami społecznymi, które żyją na tym samym terytorium i mają taką samą mentalność, kulturę i tradycje. Rezultatem ich działań będzie stworzenie wspólnej dla każdej indywidualnej wartości materialnej i duchowej.

Grupy społeczne mogą różnić się wiekiem,cechy seksualne, zawodowe, religijne, ale muszą też mieć znaki, które je jednoczą. Takimi grupami są na przykład osiedla, stany i różne klasy ludności.

Przedmioty można przypisać do osób,który bezpośrednio brał udział w wydarzeniach historycznych. Częściej są to politycy, monarchowie, królowie, prezydenci. Ogromny wkład w proces historyczny mają ludzie kultury, sztuki i nauki.

Z punktu widzenia K. Marksa i F.Proces historyczny Engelsa należy uznać za doktrynę formacji społeczno-ekonomicznych, które są etapami tego procesu. Decydującym czynnikiem rozwoju społeczeństwa jest sposób produkcji. To znaczy stosunek rozwoju sił wytwórczych i relacji produkcyjnych. Podczas gdy struktura polityki i rozwój duchowy są tylko nadbudową, która zależy od sposobów produkcji. Indywidualne fakty i wydarzenia są wynikiem rewolucji społecznej, która powstała w obliczu sprzecznych interesów między klasami. K. Marks i F.Engels uważali proces historyczny za pryzmat komunizmu, który służy jako ostateczny cel.

Zwolennicy teorii postindustrialnego społeczeństwa mówią także o stopniowym rozwoju ludzkości od przedkrargarskiego do postindustrialnego społeczeństwa.

Przechodząc od teorii modernizacji, społeczeństwo otrzymałorozwój w wyniku przejścia od określonych tradycyjnych stosunków do formalnych racjonalnych. Najważniejsze cechy społeczeństwa to indywidualna wolność jednostki, swoboda działalności gospodarczej, nienaruszalność praw człowieka, praworządność i pluralizm polityczny.

Jest także przeciwieństwo podejścia formacyjnego i cywilizacyjnego. Zwolennicy teorii linearno-inscenizacyjnej faworyzują definicję kryterium etapów w systemie wartości kulturowych.

Zgodnie z teorią lokalnych cywilizacji (jedna z gałęzipodejście cywilizacyjne), periodyzacja procesu historycznego nie może opierać się na alokacji etapów. Założycielem tego kierunku jest A.Toynby. W swoich pracach naukowych dzieli historię świata na dzieje poszczególnych cywilizacji, z których każda przechodzi przez wszystkie etapy oddzielnie (od powstania do rozpadu i rozkładu). I tylko ich całość jest procesem historycznym na świecie.

</ p>