Polityka przesiedlenia Stołypin: cel i wyniki

Era rodziny Romanowów dała światuwiele wybitnych osobistości, które stworzyły wielką historyczną przeszłość narodu rosyjskiego. Petr Arkadewicz Stołypin - jedna z głównych postaci politycznych XIX-XX wieku. Polityka przesiedleń, będąca echem jego reformistycznych działań, przyczyniła się do rozwoju Syberii. To dzięki Piotrowi Arkadievichowi terytorium Federacji Rosyjskiej rozciąga się daleko poza Ural, a Syberia i Daleki Wschód są głównymi ośrodkami przemysłowymi kraju.

Osobowość reformatora

Petr Arkadevich należał do szlachcicaszlachetna rodzina. W jego rodzinie było wielu wybitnych wojskowych, którzy brali udział w znaczących bitwach z XVII i XVIII wieku. Dzięki wykształceniu i wysokiej pozycji społecznej Stolypin otrzymał stanowisko przywódcy szlachty, a następnie, po kilku dekadach, stanowisko Ministra Spraw Wewnętrznych Cesarstwa Rosyjskiego.

Jego powołanie przyczyniło się również do rewolucji1905 rok. W zgiełku niezadowolenia Piotr Arkadewicz działał mądrze i stanowczo. Jego propozycje miały ducha innowacyjności, niezbędnego w tym trudnym okresie.

Niestety, błyskawicznie rozwijająca się karieratak znakomita polityka imperialnej Rosji została odcięta równie szybko. W 1911 został zabity. Ale jako nieocenione dziedzictwo pozostawił następnym pokoleniom potencjał przemysłowy regionów syberyjskich i dalekowschodnich, którego bodźcem do rozwoju była polityka przesiedlenia.

Pokojowa "rewolucja" Stołypin

Aby zrozumieć, jakie były celepolityki imigracyjnej i obiektywnie oceniać jej wyniki, konieczne jest zbadanie działań reformatorskich Piotra Arkadewicza. Ponieważ przesiedlenie chłopów na terytorium Syberii jest integralną częścią reformy rolnej Stołypin, zwanej także chłopem.

W literaturze historycznej wielu się do tego odnosi"Pokojowa rewolucja", gdy decyzje zostały podjęte kardynałem - fundamentalne zmiany w sferze rolnictwa i chłopskiego systemu życia. Ale niezadowolenie mas, nie spowodowały jak ludzie mieli możliwość wyboru własnej przyszłości - idź do rozwoju Syberii, albo pozostać w europejskiej części Rosji.

Przyczyny chłopskiej reformy Stołypin

Wyniki rewolucji z 1905 r. Dały jasno do zrozumienia, że ​​społeczna struktura życia chłopów przeżyła sama:

• Rozwój przemysłu utknął w martwym punkcie,
• Rosja pozostała potęgą rolną,
• Narastało niezadowolenie ludzi.

Konieczne były kardynalne zmiany i rozwój potencjału gospodarczego kraju. Głównym celem polityki przesiedleńczej był właśnie rozwój nowych regionów.

Na początku XX wieku skuteczność publicznaWykorzystanie gruntów została skrytykowana, ponieważ chłopi nie chcą inwestować dużo pracy w kraju, który może być w każdej chwili mieć zabrane i przekazane do innej społeczności. Konieczne było rozwijanie własności prywatnej i prywatnej własności gruntów.

Polityka przesiedleń miała następujące cele:

1. Rozwijaj własność prywatną i zmniejszaj niezadowolenie chłopów.

2. Poruszaj niezadowolonymi masami jak najdalej od stolicy.

3. Rozwijanie nowych ziem na Syberii i Dalekim Wschodzie.

4. Stworzenie warunków wstępnych dla rozwoju przemysłowego kraju.

Dziedzictwo S. Yu. Witte

Ważne jest, aby pamiętać, że potrzebaReformy zostały zrozumiane przez S. Yu. Witte. W swoich pracach studiował wszystkie problemy polityki wewnętrznej Imperium Rosyjskiego i wyszczególniał sposoby ich poprawy. Lista kierunków modernizacji obejmowała także rolnictwo, a mianowicie potrzebę intensywnego rozwoju (ze względu na technologię, a nie pracę fizyczną) oraz stworzenie konkurencyjnego rynku produktowego.

Przygotowując reformy, Stolypin wykorzystał doświadczenieWitte. Można powiedzieć, że Stołypin ucieleśniał reformy przygotowane, ale nie uzupełnione przez Witte, w związku z jego rezygnacją. Jednak znaczenie Stolypina nie można lekceważyć, ponieważ to on zdołał przekonać cara Mikołaja II o potrzebie zmian i wniósł zasadniczy wkład w organizację procesu ich praktycznego wykorzystania.

Znaczenie reformy chłopskiej

Istota polityki przesiedleńczej jest w pełni powiązana ze znaczeniem reformy chłopskiej. W 1905 roku narosły dwa problemy:

1. Ekonomiczny.

2. Społeczny.

Pierwszy wyraził brak jedzeniaoraz zmniejszenie potencjału rolnego kraju. Gospodarka społeczna nie zapewniała odpowiedniego poziomu produkcji. Na rynku nie było głównej dźwigni stymulacji - konkurencji.

Drugi - w malozemelii. Ziemie Imperium nie pozwoliły chłopom zdobyć ziemi na własny użytek. Po decyzji w sprawie organizacji prywatnej własności ziemi, działki gminne pozostawały zwykle dla największych liczb. Na tym polega potrzeba reformy chłopskiej, której rdzeń stał się polityką przesiedleń.

Wyniki pokojowej "rewolucji"

Rezultatem reformy rolnej była reorganizacjaspołeczności i stworzenie warstwy właścicieli ziemskich. Pozwoliło to Imperium Rosyjskiemu na 10 lat wejść na światowe rynki zbytu produktów. Z samej Syberii wyeksportowano rekordową ilość ropy i pszenicy. Rosja zajmowała czołowe pozycje w eksporcie.

W sferze rolnictwa nastąpiła rewolucja przemysłowa. W tym czasie zbudowano wiele zakładów przetwórstwa ropy i pszenicy oraz powiązanych produktów.

Rozwój konkurencji spowodował, że przedsiębiorcy z Moskwy i Petersburga zajęli się jakością produkowanych przez siebie produktów, podejmując odpowiedzialne działania w celu organizacji wypoczynku pracowników.

Osiedlenie Syberii, a następnie Dalekiego Wschodu, było opłacalne z politycznego punktu widzenia. Nierozwinięte terytoria mogą być przechwytywane przez sąsiednie stany.

Polityka przesiedlenia Stołypina

40 lat przed reformami PetryArkadewicz, na Syberii, próbował osiedlić się, wysyłając więźniów do zorganizowanych na nich obozów. Jednak z niekorzystnej warstwy ludności, wyczerpanej przez życie obozowe, nie było rozwoju terytorium jako takiego. Nikt nie chciał przebywać w nieodpowiednich wioskach.

W 1889 r. Proces przesiedlenia na Syberię został prawnie złagodzony, ale nie przyniósł pożądanego efektu.

W związku z tym Stołypin podjął decyzjęaby zaoferować ciężko pracującym chłopom dobrowolne wyruszenie w rozwój i rozwój wolnych ziem, oczywiście na bazie korzystnej dla nich. Aby propozycja stała się atrakcyjna, ludzie, którzy zgodzili się przesiedlić obywateli otrzymali pensje i ziemię.

Nie każdy był łatwy, wielu powróciło. Ale dzięki szczególnie przedsiębiorczym chłopom, w syberyjskich wioskach za kilka lat była elektryczność, która nie mogła pochwalić się wcześniej zebranymi działkami europejskiej Rosji. Wiele rodzin imigrantów otrzymało status kupców, którzy pokazali swoje godne życie w nowym miejscu.

Trudny sposób na uwolnienie ziemi

Niewiele osób pamięta, odpowiadając na pytanie "Cobyły wyniki polityki przesiedleń?”, o kolejnym ważnym osiągnięciem. przepływ wzrostu liczby ludności, wzrost siły roboczej, a także rozwój branży pozwoliło na stosunkowo krótki czas, aby zakończyć budowę Siberian kolejowych.

To była droga, która stała się "kopalnią złota" dlaSyberia. I nie tylko dlatego, że transportował złoto wydobywane w złoto. Wzbogacenie ludności dzięki sprzedaży zboża, mąki, masła i mięsa stało się możliwe dzięki torowi kolejowemu. Ponadto obecność wiadomości kolejowej przyciąga nowych osadników.

Asymilacja imigrantów

Przez cały czas około 16% ludności nie przyzwyczaiło się do tegoSyberii i powrócił do europejskiej części Rosji. W latach reform - od 1905 do 1914 r. - około 3,5 miliona ludzi wyjechało na nowe terytoria, a tylko 500 tysięcy powróciło.

Rdzenni mieszkańcy Syberii nie byli zadowoleni z nowegosąsiadów, często dochodziło do starć między ludnością a odwiedzającymi. Z czasem Eskimosi, Chanty, Mansi i inne narody zdały sobie sprawę z korzyści płynących ze współpracy z imigrantami, ponieważ nauczyli je umiejętności czytania i pisania, mogli pracować w przedsiębiorstwach, czerpać korzyści z cywilizacji, w tym medycyny.

Gdyby na początku migracji około 18% mieszkańców Syberii było piśmiennych, to kilka lat później ich liczba sięgała 80%. Szkoły, szkoły średnie i uczelnie wyższe powstały w miastach.

Kierunki rozwoju zaludnionych obszarów

Klimat Syberii był bardzo odmienny od zwykłego, niewszyscy właściciele ziemscy znali zasady rolnictwa w suchym klimacie. Osadnicy mieli problemy. Jednak przejmowanie doświadczeń krajów skandynawskich i rdzennych ludów Północy, ludzie byli w stanie nagrać razem jechać do Moskwy i Petersburga poziom produkcji niż te ostatnie były bardzo niezadowolony. Mikołaja II zaproponowano, aby zakazał sprzedaży towarów z Syberii, ale ponieważ jego terytorium było integralną częścią Imperium, takie ograniczenia nie zostały wprowadzone.

• Do 1915 r. Na ziemiach przesiedleńczych wybudowano kilkadziesiąt młynów. Żyto syberyjskie i mąka "premium" cieszyły się ogromnym popytem na rynku europejskim.
• Zwierzęta hodowlane rozwijały się również szybkotempo. Pociągało to za sobą produkcję ropy, mleka i innych produktów mlecznych. Syberyjczycy sprzedawali ropę za granicą, a jako rekompensaty otrzymywali zagraniczny sprzęt.
• Niemożliwe jest, gdy mówimy o Syberii, nie pamiętaćwydobycie złota. Region ten interesował inwestorów po ich rozwoju. Wiele firm zajmujących się wydobyciem złota i metali istniało na zagranicznych pieniądzach, co spowodowało rozwój nowych kopalni i drag. Wielu imigrantów, nie otrzymawszy pożądanych korzyści, udali się do tajgi, aby spróbować szczęścia, pracując jako poszukiwacze.

Wyniki polityki przesiedleńczej Stołypina

Cele i wyniki polityki przesiedlenia PeteraArkadewicz interpretowany przez historyków jako niejednoznaczny. Ktoś wierzy, że prace nad rozwojem nowych terytoriów zakończyły się niepowodzeniem. Po kulminacji, nie osiągnęli - nie znalazłem szczęście ludzie wrócili do europejskiej części kraju zubożałym, gęstość populacji Syberii i na Dalekim Wschodzie pozostał niski. Jednak niewiele osób bierze pod uwagę potencjał przemysłowy, który reformy przyznały temu obszarowi.

Dlatego, aby odpowiedzieć na pytanie "Jakie były cele iwyniki polityki przesiedleń Stołypina „wyróżnia się od wyników reformy chłopskiej. Jest zamieszkany w początku 20 wieku Syberii do dziś jest duży region przemysłowy. Fakt ten nie może być najważniejszym wskaźnikiem skuteczności prowadzonej przez Peter Arkadievich pokojowych rewolucyjnych zmian, w tym mieszkańcy europejskiej części Rosji.