Pasiasta bryła i jej funkcje

Ludzki mózg jest bardzo złożonym narządem, który składa się z różnych komórek nerwowych i ich procesów. Jedna ze strukturalnych części mózgu może zawierać ciało w paski.

Definicja

Prążkowie mózgu to anatomiczna struktura końcowego mózgu, która odnosi się do podstawowych jąder półkul ludzkiego mózgu.

Ciało otrzymało nazwę, ponieważ na przednich i poziomych odcinkach mózgu ma rodzaj naprzemiennych pasków substancji białej i szarej.

Najwcześniejsze badania wykazały, że szczytaktywność prążkowia była w momencie, gdy osoba miała 15 lat. Jednak ostatnie badania pokazują, że rzeczywista aktywność ciała zaczyna blisko 25 lat, a nadpobudliwość stanowiły 30 lat.

Poza tym, wydając całkiem interesującybadań, naukowcy odkryli, że mózg reaguje, gdy płace nie pokrywają wysiłków, które dana osoba podjęła w pracy. Tak więc, jeśli pracownik rozumie, że jego kolega otrzymuje więcej za tę samą ilość pracy, wówczas motywacja do długoterminowej zdolności do pracy jest zmniejszona. I odwrotnie, gdy ponownie ocenisz pracę, wzrasta chęć do pracy.

Struktura

Prążkowie składa się z:

• Jądro Hvostatnogo.
• Jądro soczewkowe.
• Ogrodzenia.

Jeśli rozpatrujemy ciało pod mikroskopem, składa się ono z dużych neuronów o długich ogonach, które wykraczają poza granice układu piankowego.

Części ciała ogoniastego to głowa, ciało i ogon. Głowa tworzy boczną ścianę przedniego rogu komory bocznej; rdzeń ciała jest rozciągnięty wzdłuż centralnej części komory; Ogon znajduje się na górnej ścianie dolnego rogu komorowego i kończy się na poziomie bocznego ciała kolczastego.

Tylna ściana głowy jądra znajduje się na granicy wzgórza, dzieląc ich pasmo materii białej.

Jądro soczewkowe, jak sama nazwa wskazuje, przypomina jego kształt w postaci soczewicy.

Znajduje się bokiem do jądra ogoniastego i wzgórza. Jeśli przecinamy rdzeń na pół, ma on kształt klina, którego wierzchołek jest skierowany w stronę środka i dołu w bok.

I małe warstwy pośrednie substancji białej dzielą rdzeń na kilka części:

1. Shell.
2. Boczne blady piłkę.
3. Przyśrodkowa blada blada.

Blada sfera to starożytna formacja gatunkowa (starożytne ciało), która różni się od innych części prążkowia zarówno w formie makroskopowej, jak i histologicznej.

Ogrodzenie znajduje się poza soczewkąrdzeń. Zewnętrznie jest to cienki, do dwóch milimetrów, talerz szarej materii. Środek płyty jest płaski, a na bocznej krawędzi znajdują się małe wypukłości szarej materii.

Główne funkcje

Prążkowie mózgu uważa się za jedno z głównych podkorowych ośrodków regulacji i koordynacji układu ruchowego.

Dzięki eksperymentom udowodniono, że ciało zawiera wegetatywne centra koordynujące, które regulują wytwarzanie ciepła, wydzielanie ciepła, metabolizm i reakcje naczyń.

Główne funkcje prążkowia to:

• Regulacja napięcia mięśniowego.
• Zmniejszyło napięcie mięśni.
• Udział w regulacji pracy narządów wewnętrznych.
• Udział w reakcjach behawioralnych.
• Udział w tworzeniu odruchów warunkowych.

Uszkodzenie prążkowia i konsekwencje

Kiedy pasiaste ciało przestaje działać, obserwuje się następujące naruszenia osobowości:

• Atetozy. Powszechne ruchy kończyn zmienny.
• Chorea. Niewłaściwe ruchy, które są popełniane bez jakiejkolwiek sekwencji lub porządku, przechwytując całą muskulaturę ciała.
• Wzmocnienie odruchów bezwarunkowych (defensywnych, orientacyjnych itp.).
• Hiperkineza. Znaczące wzmocnienie ruchów pomocniczych towarzyszących każdemu dużemu ruchowi.
• Hypotonus. Zniekształcenie napięcia mięśniowego, jego obniżenie.
• Pojawienie się zespołu Tourette'a.
• Pojawienie się choroby Parkinsona przyczynia się do śmierci neuronów w organizmie, ponieważ to, co nie jest produkowane domafin, który jest odpowiedzialny za układ napędowy ludzkiego ciała.
• Pojawienie się choroby Huntingtona.

Ponadto uszkodzenia prążkowia i rdzenia ogonowego w szczególności:

• Całkowicie lub częściowo zapobiega percepcji bólu, wizualnego, słuchowego i innych rodzajów stymulacji.
• Zmniejsza lub zwiększa wydzielanie śliny.
• Utrudnia orientację w przestrzeni.
• Łamie pamięć.
• Spowalnia wzrost ciała.
• Promuje zanik odruchów warunkowych na długi czas. Ludzkie zachowanie może być obojętne i stagnacyjne.