Panowanie księcia Ruryka to czas ogarnięty legendami i tajemnicami. Nadal nie wiem dokładnie, kto był to legendarna postać, która dała Słowian pierwszej dynastii.
"The Tale of Bygone Years" mówi, że w 862Słoweńcy Ilmen (plemiona Chodi, Meri i Waga), zmęczeni długotrwałymi wojnami o władzę, wezwali obcego władcę. Mieli nadzieję, że w ten sposób zakończą długo oczekiwany pokój. Na ich prośbę natychmiast odpowiedzieli trzej bracia: Truvor, Sineus i Rurik. Pierwszym z nich był osioł w Izborsku, drugi - nad Jeziorem Białym, a trzeci - w Nowogrodzie. Po śmierci braci Rurik zebrał wszelką władzę nad ich ziemiami.
Zasada Rurika wiąże się z hipotezą, żeKsiążę północny nie był zupełnie obcy Słowianom. Późniejsze źródła mówią, że był potomkiem Gostomysla, nowogrodzkiego księcia-starszego: jego środkowa córka, Umila, poślubiła jednego z władców Varangii. Nowy książę nowogrodzki wziął za żonę Efandę, pochodzącą ze szlachetnej lokalnej rodziny.
Jednak niektórzy historycy uważają, że rządRurik w ogóle nie polegał na nazwaniu go bojarami. Najprawdopodobniej przejął władzę podczas kampanii wojskowej, więc Nowogrodzcy zbuntowali się przeciwko niemu. Być może bojarowie się nie zgadzali: niektórzy z nich popierają Varangianina, a niektórzy są przeciwko temu, co obce. Nie wiadomo też, kim był legendarny książę: Słowian bałtycki, Finn czy Skandynaw.
Nazwa Rurik w Europie znana jest od czwartegowiek. Niektórzy badacze uważają, że pochodzi od nazwy jednego celtyckiego plemienia - czy raourikov, czy rurikov. W ósmym dziewiątym wieku książęta o tej nazwie władały Półwyspem Jutlandzkim. Sineus można przetłumaczyć z tego samego języka celtyckiego co "starszy", Truvor oznacza "trzeci od urodzenia". Inni historycy uważają Rurika Rerika, przywódcę Wikingów. Być może wątek z powołaniem Wangangu do tronu Nowogrodu został wprowadzony w annałach dużo później, więc jest w nim tak niewiele szczegółowych informacji.
Jednak pomimo wielu niedokładności, płytaRurik na terytorium ziem rosyjskich pozostaje faktem. Miało to ważne konsekwencje dla Słowian, ponieważ ustanowiło panującą dynastię (Rurikovich), promowało rozwój Rosji jako państwa, scentralizowanej władzy. Reguła Ruryka, której znakiem plemiennym był trójząb (lub tzu), oznaczała nową stronę rozwoju Rusi Kijowskiej, jej złotego wieku, której apogeum zaszło pod rządami Jarosława Mądrego.
</ p>