Włoski faszyzm

Pierwszym państwem, w którym ustanowiono reżim faszystowski, były Włochy. Ten system narodził się tutaj. W tym kraju rozpoczęła się historia faszyzmu.

Państwo znajdowało się w warunkach szczególnegotrudności polityczne, społeczne i gospodarcze. Pojawiły się w 19 wieku, problemy te zostały zaostrzone przez I wojnę światową. Jako jeden z zwycięskich krajów, Włochy były bardziej wyczerpane przez wojnę niż inne mocarstwa. Kryzys dotyczył przemysłu, systemu finansowego, rolnictwa. W żadnym kraju na świecie nie było takiej biedy i bezrobocia.

Włoski faszyzm zaczął kwitnąć pod koniec wojny. Powstały pierwsze organizacje z odpowiednim systemem zarządzania.

Pomimo pewnych niepowodzeń Włochy były jednymzwycięzców w czasie wojny. Po bitwie kraj przyjął Istrię z Triestu i Południowego Tyrolu. Rząd kraju musiał ustąpić na rzecz wybrzeża dalmatyńskiego w Jugosławii, a miasto ryzyka (Fiume) zostało uznane za wolne. Należy zauważyć, że opinia publiczna była niezadowolona z takiego zachowania krajów sojuszniczych i rzekomej niestabilności włoskiego rządu.

Na tle nacjonalistycznych nastrojów, przywództwakraj nie odważył się interweniować w zajęciu Fiume przez wojska włoskie prowadzone przez Gabriele D'Annunzio (żołnierze odmówili wykonania rozkazu odwrotu). Na szesnaście miesięcy soldaty- «czarnych koszul» hostowanych w mieście. Od tego momentu włoskiego faszyzmu ze wszystkimi jego elementami stały aktywny rozwój .

Styl polityczny, założony przez D "Annunzio, wziąłna przykład Mussoliniego. Jego ruch zjednoczył go w Narodowej Partii Faszystowskiej. W ciągu stosunkowo krótkiego okresu Mussoliniego udało się zbudować ruch masowy, ponumerowane w 1921 roku około dwustu tysięcy uczestników ( „czarnych koszul”).

Włoski faszyzm miał na zewnątrz paramilitarnetaki, który przyciągał nie tylko byłych socjalistów razem z nacjonalistami, ale także młodzież i uczestników wojny. Wszyscy ci ludzie widzieli w nowym ruchu jedyną siłę, która mogła radykalnie rozwiązać nie tylko narodowe, ale także osobiste problemy ludności.

Taktyka polityczna opracowana przez włoski faszyzm przyczyniła się w istocie do przekształcenia wojny światowej w cywilną konfrontację.

Przywództwo w kraju nie tylko nie interweniowało wdziałania nowej partii, ale wręcz przeciwnie, zachęcały do ​​nich w każdy możliwy sposób. Reżim faszyzmu został objęty patronatem potężnej konfederacji związkowców ziemskich i przemysłowców.

W 1921 roku, 27 października, na rozkaz Mussoliniego rozpoczęła się kampania przeciwko Rzymowi. Chociaż "czarne koszule" nie były właściwie uzbrojone, policja i przywódcy kraju ponownie zdecydowali się nie ingerować w tę sytuację.

Zamiast zapobiec puczowi, król Włoch mianował Mussoliniego premierem kraju.

W 1924 r., 5 kwietnia, w wyborach parlamentarnychfaszystowska partia Włoch wraz z liberałami (na liście ogólnej) otrzymała prawie dwie trzecie wszystkich miejsc. Z jednej strony władza Mussoliniego opierała się na pozycji głowy w rządzie powierzonym mu przez króla, z drugiej strony na podległej mu jednostce jako przywódcy.

Od października 1925 r. Zakładanie faszystóworganizacje we Włoszech. Te korporacje położyły kres ruchowi wolnych związków zawodowych. Dwadzieścia dwie organizacje powstały w kraju (zgodnie z gałęziami przemysłu).

Po ustanowieniu „awarii korporacyjnej” Mussolini mógł łatwo pozbyć się resztek Parlamentu. Następnie utworzono izbę faszystowskich korporacji i organizacji.

Od listopada opublikowano "wyższe prawa faszyzmu". Akty te znacznie rozszerzyły moc Mussoliniego, rozszerzając uprawnienia rządu całkowicie podporządkowane nowemu systemowi.

Na początku 1928 r. Nowa ustawa owybory. Zgodnie z nim "Wielka Rada Faszystów" zebrała jedną listę kandydatów. Wyborcy mogą odrzucić lub zaakceptować go jako całość. W rezultacie we Włoszech cały system parlamentarny został zastąpiony przez dyktaturę.