Kto wynalazł maskę gazową? Co wpłynęło na wynalezienie maski gazowej w Rosji

Nadal nie wiadomo, kto wynalazł maskę gazową. Nie ma wspólnej opinii na ten temat. Ich prymitywne prototypy były używane w średniowieczu, kiedy lekarze używali specjalnych masek z długimi nosami. Włożyli w nie zioła lecznicze. Lekarze uważali, że może to uchronić ich przed dżumą i innymi epidemiami. Bardziej poważnie, stworzenie maski gazowej zajęło pod koniec XIX - początek XX wieku. Związane było nie z doktorem, ale ze sprawami wojskowymi.

Krótko o maskach gazowych

Zanim dowiesz się, kto wynalazł maskę gazową, należy wyjaśnić, co to jest. Ten produkt chroni układ oddechowy, a także oczy i skórę.

Istnieją dwa rodzaje:

1. Filtr - chroni przed niektórymi trującymi substancjami. Prąd, który go przenosi, oddycha powietrzem ze środowiska, które przechodzi przez filtr.
2. Izolowanie - zapewnia osobie powietrze z pojemnika wypełnionego ograniczoną ilością tlenu.

Wynalazek masek gazowych był związany zpojawienie się nowego rodzaju broni - trującego gazu. Określenie, w którym roku wynaleziono maskę gazową, jest dość trudne, ponieważ różni naukowcy na całym świecie pracowali nad tym urządzeniem w tym samym czasie.

Wynalazek Lewisa Hasletta

Kto wynalazł maskę gazową? Z punktu widzenia chronologii pierwsze urządzenie, które należy do nowoczesnych masek gazowych, zostało wynalezione w 1847 roku. Jego autorem był amerykański Lewis Haslett.

Patent został przyznany na wynalazek pod nazwą"Ochraniacz płuc". Zawierał blok i filtr filcowy. Jednostka była wyposażona w zawory do wdechu i wydechu. Można go przymocować do ust lub nosa.

Jednak podczas Pierwszego Świata potrzebna była bardziej niezawodna metoda ochrony żołnierzy. Kiedy Niemcy zaczęli przeprowadzać ataki gazowe, naukowcy rozpoczęli prace nad ulepszeniem istniejącej maski gazowej.

Kto wynalazł maskę filtrującą dla żołnierzy z I wojny światowej?

Wynalazek Nikołaja Żelińskiego

W wojskach rosyjskich podczas ataku gazowegożołnierze bronili układu oddechowego opatrunkiem z gazy zaimpregnowanym specjalnym środkiem. Korzyści z takiej ochrony były zerowe. Konieczne było stworzenie skutecznego środka.

Rosyjski chemik Zelinsky postanowił ubiegać sięwysokiej jakości węgiel filtracyjny. W wyniku eksperymentów doszedł do wniosku, że węgiel brzozowy, który został poddany obróbce cieplnej, najlepiej absorbuje trujące substancje.

Pomysł Zelinsky'ego został zrealizowany przez inżyniera Kummanta. Zrobił gumową maskę, która ściśle przylega do jego twarzy. Powietrze weszło do układu oddechowego przez element filtrujący. Urządzenie powstało w ciągu kilku miesięcy. Pierwsza partia masek została wysłana do wojska w 1916 roku. W sumie w czasie wojny wyprodukowano około jedenastu milionów masek gazowych dla armii Ententy.

Jednak Haslett i Zelinsky nie byli jedynymi,który wynalazł maskę gazową. Byli jednym z tych, którzy pracowali nad ogólnym problemem. Miała chronić system oddechowy przed dymem lub trującymi oparami.

Maseczki gazowe innych wynalazców

Istnieje informacja o wynalazkach w innych regionach na długo przed pojawieniem się urządzenia Zelinsky'ego, a nawet Hasletta.

Przykłady wynalazków:

• W 1871 roku irlandzki fizyk John Tundalls stworzył respirator chroniący organy oddechowe przed dymem i trującymi oparami, które zostały uwolnione podczas pożaru.
• W 1891 Bernhard Lobs stworzył respirator, który składał się z metalowego pojemnika. Został podzielony na trzy komory.
• W 1901 r. Pojawił się respirator, który całkowicie zakrył głowę. Powietrze przechodziło przez filtr węglowy.
• W 1912 r. Garrett Morgan stworzył urządzenie do ochrony strażaków i inżynierów, którzy muszą pracować w środowisku o dużej koncentracji toksycznych substancji. Wynalazca z USA.
• Innym wynalazcą maski gazowej w Stanach Zjednoczonych był wynalazca Alexander Drager, pochodzący z Niemiec. Opatentował swoje urządzenie w 1914 roku.

Trudno powiedzieć, w jakim kraju wynalezionomaska ​​gazowa. Powstał zarówno w USA, jak iw Rosji. Jednak aparat Zelinsky'ego stał się najbardziej rozpowszechniony podczas I wojny światowej. Został wdrożony nie tylko w Rosji, ale także w Anglii i Niemczech. Urządzenie było rozpoznawane na całym świecie, ale rosyjski naukowiec nic na tym nie zarobił.