Główna tkanka roślinna: pełna charakterystyka

Tkanki są strukturami składającymi się z wielu podobnych komórek połączonych wspólnymi funkcjami. Wszystkie wielokomórkowe zwierzęta i rośliny (z wyjątkiem glonów) składają się z różnych rodzajów tkanek.

Jakie są tkaniny?

U zwierząt tkanki dzielą się na cztery rodzaje:

• nabłonek;
• muskularny;
• łączenie;
• tkanka nerwowa.

Wszystkie, z wyjątkiem nerwowego, są podzielone,z kolei na gatunku. Tak więc nabłonek może być sześcienny, płaski, cylindryczny, ostry i wrażliwy. Tkanki mięśni podzielone są na poprzecznie prążkowane, gładkie i sercowate. Grupa łącząca łączy tłuste, gęste włókniste, luźne włókniste, siatkowate, kości i chrząstkowe, krew i limfę.

Tkanki roślinne występują w następujących typach:

• edukacyjne;
• przewodzące;
• szkiełka nakrywkowe;
• tkanina mechaniczna;
• wydalniczy (wydzielina);
• główna tkanka (miąższ).

Wszystkie są podzielone na podgrupy. Tak więc, tkanki edukacyjne obejmują wierzchołkowy, interkalarny, boczny i rany. Przewodniki są podzielone na ksylem i łyko. Tkanki pokrywające są połączone trzema typami: naskórkiem, korkiem i skorupą. Mechanizm dzieli się na collenchyma i sclerenchyma. Tkanka wydzielnicza nie jest podzielona na gatunki. A główna tkanka roślinna, podobnie jak wszystkie inne rośliny, ma kilka rodzajów. Rozważmy je bardziej szczegółowo.

Jaka jest główna tkanka roślin?

Istnieją cztery jego rodzaje. Tak więc podstawowy materiał się dzieje:

• warstwowe;
• w powietrzu;
• asymilacja;
• przechowywanie.

Mają podobną strukturę, ale różnią się między sobą. Funkcje podstawowych tkanek tych czterech gatunków również są nieco inne.

Struktura tkaniny głównej: ogólna charakterystyka

Główna tkanka wszystkich czterech gatunków składa się zŻywe komórki o cienkich ścianach. Tkanki tego typu nazywa się tak dlatego, że stanowią podstawę wszystkich ważnych narządów rośliny. Teraz przyjrzyjmy się bliżej funkcjom i strukturze podstawowych tkanek każdego gatunku osobno.

Warstwa wodonośna: struktura i funkcje

Głównym materiałem tego gatunku jest zbudowany z dużychkomórki o cienkich ścianach. W wakuolach komórek tej tkanki znajduje się specjalna substancja śluzowa, która ma zatrzymywać wilgoć.

Funkcje warstwy wodonośnej polegają na tym, że przechowuje ona wilgoć.

W łodydze i miąższu występuje parenchym wodonośnyliście roślin takich jak kaktusy, agawa, aloes i inne rosnące w suchych klimatach. Ze względu na dużą ilość takiej tkanki roślina może być zaopatrzona w wodę, na wypadek gdyby deszcz nie padał przez długi czas.

Cechy parenchymy powietrznej

Komórki głównej tkanki tego gatunku znajdują się w pewnej odległości od siebie. Pomiędzy nimi są przestrzenie międzykomórkowe, w których przechowywane jest powietrze.

Funkcją tego miąższu jest to, że dostarcza on komórkom innych tkanek roślinnych dwutlenek węgla i tlen.

Tkanka taka występuje głównie w ciele roślin wodnych i bagiennych. Na ziemi jest to rzadkie.

Parenchyma asymilacyjna: struktura i funkcja

Składa się z komórek średniej wielkości o cienkich ścianach.

Wewnątrz komórek tkanki asymilacyjnej znajduje się duża liczba chloroplastów - organoidów odpowiedzialnych za fotosyntezę.

Te organelle mają dwie membrany. Wewnątrz chloroplastów tylakoid są - dyskoidalne torby enzymów zawartych w nich. Są one zbierane w stosy - grana. Najnowsze połączone przez płytkowych - wydłużone struktur podobnych do tylakoid. Ponadto chloroplastów są wtrącenia skrobi rybosomu niezbędne do syntezy białka, DNA i RNA, miejsca.

Proces fotosyntezy - produkcja organicznasubstancje nieorganiczne przez enzymy i energii słonecznej - występuje tylakoid. Głównym enzymem, który zapewnia takie reakcje chemiczne nazywa chlorofilu. Substancja ta jest zielona (dzięki nim liście i łodygi roślin mają ten kolor).

Tak więc, podstawowymi tkankami tego rodzaju są wymienione wyżej fotosynteza oraz wymiana gazowa.

Tkanka asymilacyjna jest najbardziej rozwinięta w liściachi górne warstwy łodyg roślin zielnych. Występuje również w owocach zielonego koloru. Tkanka asymilacyjna nie znajduje się na powierzchni liści i łodyg, ale pod przezroczystą skórą ochronną.

Cechy miąższu rezerwy

Komórki tej tkanki charakteryzują się średnią wielkością. Ich ściany są zazwyczaj cienkie, ale mogą też być pogrubione.

Funkcją przechowującego miąższu jest przechowywanie składników odżywczych. Jako takie, w większości przypadków służą skrobia, inulina i inne węglowodany, a czasem białka, aminokwasy i tłuszcze.

W zarodkach nasion występuje tego rodzaju tkankarośliny jednoroczne, jak również bielmo. W przypadku wieloletnich traw, krzewów, kwiatów i drzew, tkankę zatrzymującą można znaleźć w cebulach, bulwach, roślinach korzeniowych, a także w rdzeniu łodygi.

Wniosek

Główna tkanka jest najważniejsza w organizmieroślina, ponieważ jest podstawą wszystkich narządów. Tkanki tego typu zapewniają wszystkie niezbędne procesy, w tym fotosyntezę i wymianę gazową. Ponadto główne tkanki są odpowiedzialne za tworzenie zapasów substancji organicznych (w największej ilości tej skrobi) w samych roślinach, a także w ich nasionach. Oprócz związków organicznych w pożywieniu, powietrze i woda mogą być przechowywane w parenchymie. Nie wszystkie rośliny mają tkanki powietrzne i warstwy wodonośne. Pierwsze występują tylko na pustyni, a drugie - na bagnie.