Wiersz "Noc, ulica, latarnia, apteka": analiza

Osobliwość ludzkiej egzystencji -rozpacz, niezdolność do zmiany czegokolwiek. Przynajmniej taka jest opinia pesymistów i tych, którzy przeżywają trudny okres w swoim życiu. Taka filozoficzna myśl leży w samym sercu wiersza "Noc, ulica, latarnia, apteka ...". Analiza tego dzieła poetyckiego jest tematem artykułu.

Nowe motywy kreatywności

W 1912 r. Został napisany Alexander Blokponure linie: "Noc, ulica, latarnia, apteka ...". Analiza pracy pozwoli nam dostrzec zasadniczą różnicę między tym wersetem a wcześniejszymi. Jedna ze zbiorów poety nosi nazwę "Scary World". To było w tym cyklu, że blok "Noc, ulica, latarnia, apteka ..." został włączony, analiza wersetu powinna rozpocząć się od prehistorii. Jaka jest różnica między tą pracą a innymi stworzonymi przez rosyjskiego poetę? Jakie wydarzenia wpłynęły na poglądy Blocka?

Zmiana poglądów estetycznych

W 1912 autor tego wiersza już byłsławny w całym kraju. Na początku XX wieku w rosyjskim świecie literackim panowała symbolika. Ten kierunek powstał we Francji, aw Rosji został specjalnie opracowany. Wiersze, które Blok tworzył we wczesnym okresie jego twórczości, zostały zaprojektowane dla estetów, czytelników o wyrafinowanym guście. Były czymś efemerycznym, nienamacalnym, nierealistycznym.

Uduchowiony kryzys

Blok doznał strasznej tragedii: śmierci syna. Zdarzyło się to trzy lata przed stworzeniem bardzo ponurego dzieła, zaczynającego się od słów "Noc, ulica, latarnia uliczna, apteka ...". Analiza ujawnia niemal całkowitą nieobecność w liniach alegorii, metafor. W nich prawie nie ma symboliki.

W całkowicie nietypowym dla wczesnego ducha kreatywnościnapisał blok "Noc, ulica, latarnia uliczna, apteka ...". Analiza pracy wskazuje, że autor w momencie jej powstania był w stanie wytrzeźwienia. Straszne, ciężkie. W takich chwilach człowiek nagle uświadamia sobie, że w życiu nie ma miejsca na złudzenia, nadzieje i marzenia. Przygnębienie i rozpacz są składnikami obrazu, który będzie musiał obserwować aż do ostatnich dni jego ziemskiej egzystencji.

Nie ma exodusu

Dlaczego ktoś nadal jest w tymokropny świat? Werset "Noc, ulica, latarnia, apteka ...", którego analiza może być na pierwszy rzut oka prosta, stała się być może jedną z pierwszych próżnych prób poety w odpowiedzi na to pytanie. W wierszu jest refren. Liryczny bohater ogląda ten sam obraz w całym swoim trudnym życiu. Nigdy nie dostaje odpowiedzi na swoje pytanie. Jedyny wniosek, do którego dochodzi autor, to "... nie ma wyniku".

Ponury krajobraz

Jakie zdjęcie widział sam Blok, tworzącten wiersz? Cały świat jest pomalowany w ponure, ponure kolory. Aby wzmocnić to wrażenie, poeta używa takich epitetów jak "bez znaczenia", "nudny", "lodowaty". Wszystko, na co człowiek może liczyć, według Bloku, to widzieć tylko część ponurego świata. Zmień w nim coś, aby nadać mu bardziej radosne odcienie, których nikt nie może zrobić.

Świat przedstawia poetę jako przykład przeciętnego miastaKrajobraz, który otwiera się przed jego oczami. Z okna widzi ulicę, samotną matową latarnię i budynek, w którym mieści się ta sama apteka. Mimo że poeta pozostawił w chwili pisania tych linii tradycję symbolizmu, wprowadził do pracy irracjonalne motywy. Mówi, że nawet w przypadku powrotu do tego świata po śmierci, osoba nie jest przeznaczona do zobaczenia lżejszego, afirmującego życie krajobrazu. Autor prawie nie wierzy w reinkarnację. Zamiast słowa „rozpocznie się ponownie” - graficznego porównania, recepcję, z którego poeta nie mógł odmówić, nawet pozbycie się wpływem symbolizmu.

Wieczność

Człowiek jest śmiertelny. Jego pobyt na ziemi jest nieistotny w porównaniu do wieczności. Oto filozoficzna myśl poety. W swoich wczesnych latach Blok żył tylko w poezji. Naiwnie wierzył, że sztuka i literatura mogą zmienić ludzkie życie na lepsze. Ten punkt widzenia okazał się nie do utrzymania. Analiza wiersza Blocka "Noc, ulica, latarnia, apteka" pozwala doświadczyć uczuć artysty, który rozczarował się swoimi pomysłami.

Jaki pomysł wykazała analiza tego wersetu? "Noc, ulica, latarnia, apteka ..." jest pełen smutku i poczucia zagłady. Zaledwie osiem zwięzłych linie, które są napisane jambicznego tetrametr, aby przekazać wewnętrzny świat człowieka, który z trudem odnajduje siłę, by wierzyć w coś, coś na nadzieję. Wieczność lub zapomnienie, materialność lub duchowość to wybór, przed którym staje bohater liryczny. Blok następnie znalazł odpowiedź na to pytanie. Dokonał wyboru. Poeta odmówił opuszczenia Rosji, choć pozostanie dla niego oznaczało zagładę na śmierć.