Temperatura topnienia polietylenu i polipropylenu

Plastikowe masy są teraz szeroko dostępnesą używane w różnych branżach, a także w życiu codziennym. Dlatego w wielu sytuacjach konieczne jest wstępne wybranie polimeru dla określonych wskaźników temperatury ich działania.

Na przykład, temperatura topnienia polietylenu waha się w przedziale od 105 do 135 stopni, dzięki czemu można z wyprzedzeniem zidentyfikować te obszary produkcji, w których materiał ten będzie odpowiedni do użycia.

Cechy polimerów

Każdy plastik ma co najmniej jedentemperatura, która umożliwia ocenę warunków jej natychmiastowego działania. Na przykład, poliolefiny, które obejmują tworzywa sztuczne i tworzywa sztuczne, mają niskie temperatury topnienia.

Temperatura topnienia polietylenu w stopniach zależy od gęstości, a działanie tego materiału jest dozwolone przy parametrach od -60 do 1000 stopni.

Oprócz polietylenu, poliolefiny obejmująpolipropylen. Temperatura topnienia polietylenu niskociśnieniowego umożliwia stosowanie tego materiału w niskich temperaturach, materiał staje się kruchy tylko przy -140 stopniach.

Stapianie polipropylenu obserwuje się w zakresie temperatur od 164 do 170 stopni. Od -8 ° C ten polimer staje się kruchy.

Tworzywo sztuczne na podstawie temperatury jest w stanie wytrzymać parametry temperatury 180-200 stopni.

Temperatura robocza działania tworzyw opartych na polietylenie i polipropylenie wynosi od -70 do +70 stopni.

Wśród tworzyw sztucznych o wysokiej temperaturzetopiąc się, rozróżniamy poliamidy i fluoroplastiki, a także niplon. Na przykład, zmiękczenie kaprolonu następuje w temperaturze 190-200 stopni, topienie tej plastycznej masy występuje w zakresie 215-220 ° C. Niska temperatura topnienia polietylenu i polipropylenu powoduje, że materiały te są poszukiwane w produkcji chemicznej.

Właściwości polipropylenu

Materiał ten jest substancją otrzymaną w wyniku reakcji polimeryzacji propylenu, polimeru termoplastycznego. Proces prowadzi się stosując katalizatory złożone z metali.

Warunki uzyskania tego materiałupodobne do tych, w których można wytwarzać polietylen o niskiej gęstości. W zależności od wybranego katalizatora, możliwe jest otrzymanie dowolnego rodzaju polimeru, jak również ich mieszaniny.

Jedna z najważniejszych cech właściwości tegomateriał to temperatura, w której polimer zaczyna się topić. W normalnych warunkach jest to biały proszek (lub granulki), gęstość materiału mieści się w zakresie do 0,5 g / cm³.

W zależności od struktury cząsteczkowej zwykle dzieli się polipropylen na kilka typów:

• ataktyczny;
• syndiotaktyczne;
• izotaktyczny.

Stereoizomery różnią sięwłaściwości mechaniczne, fizyczne, chemiczne. Na przykład ataktyczny polipropylen charakteryzuje się dużą płynnością, materiał jest podobny do gumy pod względem parametrów zewnętrznych.

Ten materiał dobrze rozpuszcza się w eterze dietylowym. W izotaktycznym polipropylenie występują pewne różnice w właściwościach: gęstość, odporność na odczynniki chemiczne.

Parametry fizykochemiczne

Temperatura topnienia polietylenu, polipropylenuma wysokie wskaźniki, dlatego te materiały są obecnie szeroko stosowane. Polipropylen jest twardszy, ma wyższą odporność na ścieranie, doskonale znosi wahania temperatury. Jego zmiękczanie rozpoczyna się przy 140 stopniach, pomimo tego, że temperatura topnienia wynosi 140 ° C.

Polimer ten nie jest poddawany pękaniu naprężeniowo-korozyjnemu, jest odporny na promieniowanie ultrafioletowe i tlen. Gdy te stabilizatory dodaje się do polimeru, właściwości te są zmniejszone.

Obecnie w sektorach przemysłowych stosuje się różne rodzaje polipropylenu i polietylenu.

Polipropylen ma dobrą stabilność chemiczną. Na przykład po umieszczeniu w rozpuszczalnikach organicznych pojawia się tylko niewielki obrzęk.

Jeśli temperatura wzrośnie do 100 stopni, materiał może rozpuścić się w węglowodórach aromatycznych.

Obecność trzeciorzędowych atomów węgla w cząsteczce wyjaśnia odporność polimeru na wysokie temperatury i wpływ bezpośredniego światła słonecznego.

Na znak 170 stopni następuje topieniemateriał, traci swój kształt, a także główne cechy techniczne. Nowoczesne systemy grzewcze nie są zaprojektowane do takich temperatur, dlatego możliwe jest zastosowanie rur z polipropylenu.

Z krótkotrwałą zmianą poziomu temperaturyprodukt jest w stanie utrzymać swoją charakterystykę. Jeśli produkt polipropylenowy jest używany przez długi czas, temperatury przekraczające 100 stopni znacznie skracają maksymalny okres użytkowania.

Eksperci doradzają zakup wzmocnionyProdukty, które są minimalnie zdeformowane, gdy temperatura wzrasta. Dodatkowa izolacja i wewnętrzna warstwa z aluminium lub włókna szklanego pomoże chronić produkt przed rozszerzeniem, wydłużając jego okres eksploatacji.

Różnice między polietylenem i polipropylenem

Temperatura topnienia polietylenu jest nieznacznaróżni się od temperatury topnienia polipropylenu. Oba materiały w przypadku ogrzewania zmiękczają, a następnie topią się. Są odporne na odkształcenia mechaniczne, są doskonałymi dielektrykami (nie przewodzą prądu elektrycznego), mają niewielki ciężar, nie są w stanie reagować z zasadami i rozpuszczalnikami. Pomimo licznych podobieństw istnieje między tymi materiałami i pewne różnice.

Ponieważ temperatura topnienia polietylenu jest mniej ważna, jest mniej odporna na promieniowanie ultrafioletowe.

Oba tworzywa są w stanie pełnego kruszywa, nie mają zapachu, smaku, koloru. Polietylen o niskim ciśnieniu ma właściwości toksyczne, propylen jest całkowicie bezpieczny dla ludzi.

Temperatura topnienia polietylenu o dużej gęstościciśnienie jest w zakresie od 103 do 137 stopni. Materiały stosowane w produkcji kosmetyków, chemii gospodarczej, doniczek dekoracyjnych, naczyń.

Różnice polimerów

Jako główna cecha wyróżniającapolietylen i polipropylen, odróżniamy ich odporność na zanieczyszczenia, a także wytrzymałość. Materiał ten ma doskonałe właściwości termoizolacyjne. Polipropylen jest liderem w tych wskaźnikach, więc obecnie jest stosowany w dużych ilościach niż spieniony polietylen, którego temperatura topnienia ma mniejsze znaczenie.

Usieciowany polietylen

Temperatura topnienia usieciowanego polietylenujest znacznie wyższa niż w przypadku konwencjonalnego materiału. Ten polimer jest zmodyfikowaną strukturą wiązań między cząsteczkami. Podstawą struktury jest etylen, polimeryzowany pod wysokim ciśnieniem.

Ten materiał ma najwyższycharakterystyka techniczna wszystkich próbek polietylenu. Polimer stosuje się do wytwarzania mocnych części, które są w stanie wytrzymać różne obciążenia chemiczne i mechaniczne.

Wysoka temperatura topnienia polietylenu w wytłaczarce określa obszary zastosowania tego materiału.

W usieciowanym polietylenie, siatka o szerokich oczkachstruktura wiązań molekularnych powstających, gdy pojawiają się w strukturze poprzecznych łańcuchów składających się z atomów wodoru, które są połączone w trójwymiarową siatkę.

Parametry techniczne

Oprócz wysokiej wytrzymałości i gęstości, usieciowany polietylen ma oryginalne właściwości:

• topnienie w 200 stopniach, rozkład na dwutlenek węgla i wodę;
• Zwiększenie sztywności i wytrzymałości przy malejącym wydłużeniu przy zerwaniu;
• odporność na agresywne chemikalia, niszczyciele biologiczne;
• "Pamięć formy".

Wady usieciowanego polietylenu

Materiał ten po ekspozycji na ultrafioletnapromienianie jest stopniowo niszczone. Tlen, przenikając do jego struktury, niszczy ten materiał. Aby wyeliminować te niedociągnięcia, produkty są pokryte specjalnymi powłokami ochronnymi wykonanymi z innych materiałów lub nakładana jest na nich warstwa farby.

Otrzymany materiał ma uniwersalne właściwości: odporność na destruktory, wytrzymałość, wysoka temperatura topnienia. Pozwalają one na zastosowanie sieciowanego polietylenu do produkcji rur doprowadzających gorącą lub zimną wodę, izolację kabla wysokiego napięcia, tworzenie nowoczesnych materiałów budowlanych.

Podsumowując

Obecnie polietylen i polipropylensą uważane za jeden z najbardziej poszukiwanych materiałów. W zależności od warunków procesu można uzyskać polimery o określonych właściwościach technicznych.

Na przykład, tworząc określone ciśnienie, temperaturę, wybierając katalizator, można kontrolować proces, kierować go w kierunku produkcji cząsteczek polimeru.

Produkcja tworzyw sztucznych, które mają pewne właściwości fizyczne i chemiczne, znacznie rozszerzyła zakres ich zastosowania.

Producenci produktów z tych polimerów próbująpoprawić technologię, przedłużyć żywotność produktów, zwiększyć ich odporność na zmiany temperatury, bezpośrednie światło słoneczne.