Propozycje pozawspólnotowe

Propozycje pozawspólnotowe to te, w których kilka części składowych jest zjednoczonych w jedno. I nie są one połączone za pomocą sprzymierzonych słów lub związków, ale w następujący sposób:

1. Intonacja. Na przykład: "W mojej głowie rozbłysło straszne domysły: wyobrażałem sobie, że złapali je miejscowi bandyci". Charakter intonacji może być inny: wyliczenie, wyjaśnienie, sprzeciw, uwarunkowanie, ostrzeżenie itp.
2. Przez zmysł. Wyraża się to tym, że wszystkie części zdania złożonego, wzięte razem, tworzą wypowiedź, która ma pojedyncze znaczenie. Na przykład: "Był ranek, padał śnieg, wiatr zawsze wiał od południa". Tutaj szczegóły ogólnego obrazu są wskazane przez wyszczególnienie części zdania.
3. Łącznikiem może być również forma czasownika(na przykład widok, nachylenie). Służą one do wskazania charakteru połączenia. Na przykład: "Wiał wiatr, oderwał ostatnie liście, wielki deszcz uderzył w dach". Tutaj jednorodne formy czasownika wskazują na tymczasowe połączenie opisywanych zjawisk.
4. Specjalna kolejność konstrukcji części. Kiedy są one rearanżowane, znaczenie zdania często się zmienia. Na przykład: "Robiło się gorąco: było południe". Tutaj w pierwszej części - efekt, w drugim - powód. Możesz zmienić swoje miejsca: "Jest południe, robi się gorąco". Ale wtedy dochodzenie będzie w drugiej części, a powód - w pierwszej. Jeśli wstawisz słowo "dlatego" między nimi, znaczenie się nie zmieni.

Złożone niesprzedane oferty są dwojakiego rodzaju:

• korelacyjne z pokrewnymi konstrukcjami;
• nie związane z nimi.

Te ostatnie są stosunkowo rzadkie. Propozycje pozawspólnotowe pierwszego rodzaju są bardziej powszechne. Oni z kolei dzielą się na:

1. Propozycje pozawspólnotowe składające się z tych samych części. Wyrażają tymczasowe relacje, a także przeciwstawne działania lub ich zestawienie. Oznacza to, że struktura i wartość propozycji tej grupy są zbliżone do złożonych. Na przykład: "Ziemia zamarzła, gałęzie były oblodzone, aw niektórych miejscach było dzwonienie". Części tego zdania opisują wydarzenia, które mają miejsce w tym samym czasie. Stosuje się te same formy czasowników i intonację wyliczenia. Między częściami możliwe jest połączenie "i". Chociaż stylistycznie, nie zawsze jest to akceptowalne lub stosowane z powodzeniem.

Propozycje tej grupy mogą wyrażać takieDziałania lub zjawiska, które są popełniane jeden po drugim, konsekwentnie. Jeśli wskazują na zdarzenia, które występują jednocześnie, formy czasownika w nich nie muszą być jednorodne. W tych propozycjach czasami występuje strukturalny paralelizm części, z których się składają. Na przykład: "Jeden za wszystkich - wszyscy za jednego".

2. Propozycje niepowiązane, składające się z różnych części. Wyrażają relacje determinujące, obiektywne, konsekwencje, przyczyny i inne. Takie znaczenie powoduje, że propozycje niedoszły grupy są złożone.

Na przykład: "Jedno było pewne: nie wróci do domu".

Zdarzają się również przypadki przejścia zdania jednego rodzaju na inny. Następnie jest kombinacja elementów struktury i poczucia podporządkowania i kompozycji.

Znaki interpunkcyjne w nieuwarunkowanym zdaniuodpowiadają intonacyjnym przerwom w mowie ustnej. Na przykład średnik lub przecinek są wstawiane podczas łączenia słów ("i" i inne) mogą być wstawiane między dwie części. Dwukropek i kreski odpowiadają dłuższym przerwom intonacyjnym. Ponadto zdania, w których umieszczone są te znaki, mają różne znaczenia: jedna część uzupełnia drugą, ujawnia jej treść, wskazuje przyczynę tego, co się dzieje. Podczas umieszczania kreski pomiędzy konstruktami budowane są następujące relacje semantyczne: porównywanie, wyprowadzanie, opozycja, szybka zmiana zdarzeń oraz czas i stan.