Obraz "małego człowieka" w wierszu "Jeździec miedziany" (AS Puszkin). Wizerunek "małego człowieka" w rosyjskiej literaturze ...

Niektórzy w jakiś sposób wierzą w ten roknapisany wiersz „Jeździec miedziany” - 1830 Analiza danych biograficznych można jednoznacznie twierdzą, że Puszkin napisał ją w 1833 roku. Jest to jeden z najdoskonalszych i genialnych dzieł Aleksandra Siergiejewicz. Autor tego poematu wyraźnie wykazać wszystkie sprzeczności i złożoność całym czasie historii kraju. Należy podkreślić, że wiersz „Jeździec miedziany” zajmuje szczególne miejsce w twórczości Aleksandra. Dlatego starał się rozwiązywać rzeczywiste problemy w każdym czasie, stosunki między państwem a jednostką. Ten temat zawsze był w centrum duchowych poszukiwań autora.

Cechy gatunku

Zgodnie z tradycją, ustaloną na długi czas,wiersz - dzieło, które ma charakter liryczny lub narracyjny. Jeśli początkowo było to raczej dzieło historyczne, to przez pewien czas wiersze zaczęły nabierać coraz bardziej romantycznego ubarwienia. Wynikało to z tradycji powieści rycerskiej popularnej w średniowieczu. Nawet później, moralne i filozoficzne, osobiste problemy są wysuwane na czoło. Aspekty liryczne i dramatyczne zaczynają się nasilać. W wierszu jednak główni bohaterowie lub jedna postać (jest to charakterystyczne dzieło romantycznych pisarzy) są rysowane jako niezależne osobowości. Przestają być chwytane przez autora z historycznego nurtu. Teraz są to nie tylko niejasne dane, jak poprzednio.

Wizerunek małego człowieka w rosyjskiej literaturze

Mały człowiek w literaturze rosyjskiej -jeden z tematów przekrojowych. Napisało o niej wielu pisarzy i poetów XIX wieku. AS Puszkin dotknął go jednym z pierwszych w swojej historii "Stationmaster". Gogol, Chekhov, Dostoevsky i wielu innych stało się zwolennikami tego tematu.

Jaki jest obraz małego mężczyzny w języku rosyjskimliteratura? Ta osoba jest niewielka społecznie. Jest na jednym z najniższych poziomów hierarchii społecznej. Ponadto świat jego roszczeń i życia duchowego jest wyjątkowo ubogi, wąski, pełen zakazów. Problemy filozoficzne i historyczne nie istnieją dla tego bohatera. Jest w zamkniętym i wąskim świecie swoich żywotnych interesów.

Eugene - ten mały człowiek

Rozważ teraz obraz małej osoby wWiersz „Jeździec miedziany”. Eugene, jego bohater, jest wytworem tak zwanego okresu Petersburg rosyjskiej historii. można nazwać małym człowiekiem, jak sens życia polega na znalezieniu Eugeniuszowi burżuazyjny dobra rodzina, dobre miejsce, do domu. Wokół problemów rodzinnych ograniczone do istnienia bohatera. Charakteryzuje niewinności do swojej przeszłości, jak nie tęsknią lub zapomniał o dawnych czasach, a nie na pochiyuschey krewnych. Te cechy Eugene Puszkina niedopuszczalne. To dzięki nim, że postać ta jest obrazem małego człowieka w wierszu „Jeździec miedziany”. Alexander celowo nie daje szczegółowy opis tej postaci. On nawet nie ma nazwy, co sugeruje, że jego miejsce można umieścić dowolną inną osobę. Na rysunku widoczne Eugene los wielu takich ludzi, których życie przybył do Petersburga w historii. Jednak obraz małego człowieka w wierszu „Jeździec miedziany” nie jest statyczny, jest przekształcane w toku narracji. To jest to, co opisujemy poniżej.

Widok Piotra i Eugeniusza

Eugene w scenie powodzi siedzi z rękami splecionymikrzyż (w którym widać równoległość z Napoleonem), ale bez kapelusza. Za nim jest jeździec miedziany. Te dwie postacie wyglądają w jednym kierunku. Niemniej jednak, pogląd Piotra różni się od poglądów Eugene'a. U cara wyruszył w głąb stuleci. Peter nie dba o los zwykłych ludzi, ponieważ rozwiązuje głównie problemy historyczne. Eugene, który przedstawia obraz małego człowieka w wierszu "Brązowy jeździec", patrzy na dom swojej ukochanej.

Główna różnica między Peterem i Eugene

Możesz zidentyfikować następującą główną różnicę,porównanie brązowego Piotra z tym bohaterem. Eugene obraz w poemacie Puszkina „Bronze Horseman” charakteryzuje się tym, że postać ma serce i duszę, ma zdolność do odczuwania stanie się martwić o los człowieka, którego kocha. Można go nazwać antypodem Piotra, tego bożka na brązowym koniu. Eugeniusz może cierpieć, marzyć, być smutnym. Oznacza to, że pomimo faktu, że Piotr zastanawia się nad losem całego państwa, że ​​jest zaniepokojony upiększanie życia dla wszystkich ludzi w sensie abstrakcyjnym (w tym Eugene, który w przyszłości powinien być mieszkańcem St. Petersburg), w oczach Eugeniusza czytelnika, a nie król staje się bardziej atrakcyjny . To on budzi żywe uczestnictwo w nas.

Powódź w losach Eugeniusza

Dla Eugene'a tragedia okazuje się tragediąpowódź w Petersburgu. To sprawia, że ​​ten zwykły człowiek tego Bohatera. Eugene oszalał. To, rzecz jasna, przybliża go do postaci romantycznych dzieł, ponieważ szaleństwo jest popularną cechą romantycznego bohatera. Eugene wędruje ulicami miasta, wrogo nastawiony do niego, ale w jego uszach budzi się zbuntowany odgłos wiatrów i Neva. To właśnie ten hałas, wraz z hałasem w jego własnej duszy, budzi w Eugeniuszu to, co było głównym znakiem osoby dla pamięci Puszkina. Bohater przywołuje pamięć powodzi na Plac Senacki. Tu spotyka się z brązowym Piotrem po raz drugi. Puszkin opisał wspaniale, jak tragicznie piękny moment w życiu skromnego, biednego urzędnika. Nagle oczyścił zdanie. Bohater rozumiał przyczynę zarówno własnych nieszczęść, jak i wszystkich kłopotów miasta. Eugeniusz odkrył ich winowajcę, człowieka, fatalną wolę, z której zbudowane zostało miasto. W nim narodziła się nagle nienawiść do tego pół-światowego mistrza. Eugeniusz z pasją chciał się zemścić. Bohater buntuje się. Grozi Piotrowi, zbliżając się do niego: "Już tam jesteś!" Dokonamy krótkiej analizy sceny zamieszek w wierszu "Brązowy jeździec", który pozwoli nam odkryć nowe cechy na obrazie Eugeniusza.

Protest

Narodziny nieuchronności i naturalności protestudzięki duchowej ewolucji bohatera. Jego przemiana artysta przekonująco pokazuje artystycznie. Protest podnosi Eugene'a do nowego życia, tragicznego, wysokiego, które kryje bliskie śmierci. Grozi królowi przyszłą karą. To zagrożenie dla autokraty jest straszne, ponieważ zdaje sobie sprawę z ogromnej mocy ukrytej w tym małym człowieku, protestującym, buntującym się.

W momencie, w którym Evgeny nagle widzi,zmienia się w Człowieka w związku z rodzajem. Należy zauważyć, że w tym fragmencie bohater nigdy nie został wymieniony z imienia. To czyni go w pewnym stopniu bez twarzy, jednym z wielu. Puszkin opisuje konfrontację personifikującej autokratycznej władzy straszliwego króla, a człowiek obdarzony pamięcią ma serce. Obietnica odwetu i bezpośrednie zagrożenie słychać szeptem oświeconego bohatera. Dla nich animowany posąg, "rozpalony" gniewem, karze tego "szaleńca ubogich".

Szaleństwo Eugeniusza

Czytelnik może zrozumieć, że protest Jewgieny jest izolowany,poza tym, wymawia to szeptem. Niemniej jednak bohater musi zostać ukarany. Symboliczne jest także to, że Jewgienij definiuje się jako szaleńca. Według Puszkina szaleństwo jest nierównym sporem. Z punktu widzenia zdrowego rozsądku, pojawienie się jednej osoby przeciwko potężnej władzy państwowej jest bardzo szalone. Ale jest "święta", ponieważ cicha pokora niesie śmierć.

"The Bronze Horseman" to wiersz filozoficzno-społeczny. Puszkin pokazuje, że tylko protest może uratować człowieka przed moralnym upadkiem w warunkach przemocy. Alexander Sergeevich podkreśla, że ​​opór, próba resent, głos zawsze będzie lepszym sposobem niż poddanie się okrutnemu losowi.