Vladimir Krasnoe Solnyshko

Koniec lat siedemdziesiątych X wieku został zaznaczonyprzybycie najmłodszego syna Światosława-Władimira na tron ​​księcia w Kijowie. Osobiste cechy nowego władcy, jego charakter przyciąga do niego ludzi. Podczas jego panowania był w stanie rozmawiać ze zwykłymi ludźmi, opiekę nad chorymi, dał dary, nie różni się w tym przypadku śmiały i odwiedzenie czasami arogancki i niesprawiedliwe. Dla szerokiej duszy, jego gościnność, wraz z wykształcenia, aktywności twórczej i linijką dowódca mu przydomek „Red Sun”. Najmłodszy syn Światosławika stał się bohaterem epickich opowieści i legend.

Vladimir Krasnoe Solnyshko, którego biografiajest nasycony różnymi wydarzeniami, zasadami przez prawie czterdzieści lat. Głównym wydarzeniem w czasie jego rządów jest niewątpliwie akceptacja chrześcijaństwa i chrztu Rusi. Stało się to w 988.

Wstąpiwszy na tron, książę Włodzimierz Krasnoje Solnyszkozaczęli zastanawiać się nad wzmocnieniem władzy. Zaczął budować pogańskie sanktuaria i wszędzie ustawiać bożków. Będąc na wygnaniu, Wikingowie polegali na swojej sile. Poza tym Słowianie w tym czasie, czczący bogów Peruna, Simargli, Velesa i innych, żyli zgodnie z prawami pogaństwa.

W ciągu pierwszych dziesięciu lat Władimir Krasnoje Solnyszkoustanowił przed domem księcia drewnianego bożka głównego, jego zdaniem, boga Perna. Zgodnie z annalistycznymi dowodami bałwochwalstwo rozpowszechniło się najsilniej właśnie na początku panowania młodego władcy.

W celu wzmocnienia państwa, Władimir KrasnojeSunny przeprowadziła wiele kampanii na sąsiednie terytoria. Po ogłoszeniu wojny słowianom polskim młody władca przejął kilka ufortyfikowanych miast i zaanektował Ruś Rusińską (Prykarpattya). Potem, idąc na północny wschód, uspokoił tych, którzy nie chcieli oddać hołdu Vyatichi. Stamtąd Władimir Krasnoje Solnyszko udał się na północny zachód, na terytorium starożytnego plemienia Litwinów - Jaćwingów.

Istnieje kilka dowodów na to, jakgdzie przeszedł chrzest władcy Rusi Kijowskiej. Według jednego źródła, zdarzenie to miało miejsce w samym Kijowie, według innych - w mieście Wasilew (w rejonie Kijowa).

Niektóre dowody nazywają się Korosten(Chersonese) miasto chrztu Władimira. Na tych terenach rosyjski władca zorganizował kolejną wyprawę. W tamtych czasach ta krymska twierdza należała do Bizancjum i wystarczająco długo opierała się inwazji Władimira. Według legendy władca Rosji złożył przysięgę, że zostanie ochrzczony na wypadek, gdyby twierdza została przez niego zabrana. Po długim oporze mieszkańcy Korosteni musieli się poddać. Jednak to nie wystarczyło dla kijowskiego księcia.

Po zdobyciu fortecy Vladimir wysyła doKonstantynopol, rządzący wówczas Konstantynem i Bazylikiem, ostrzega, że ​​jest gotowy, aby udać się do stolicy Bizancjum. W tym samym czasie rosyjski książę zgodził się na pokój, na wypadek gdyby poślubił Annę, siostrę bizantyńskich władców. Jednak bracia uznał za nieprzyzwoite dać swoje chrześcijańskie siostrę za bałwochwalcy, i jak dyplomatycznie zasugerował księcia, oferując przyjąć chrześcijaństwo. Wraz z akceptacją ich wiary, władcy bizantyńscy obiecali dać Annie. Rosyjski książę poszedł na takie warunki.

Po jego chrzcie Vladimir ochrzcił swoje dzieci, dużą liczbę szlachetnych i zwykłych Kijów. Nakazał, by bożki wrzucono do Dniepru.

W ciągu następnych 25 lat na terenie Rusi Kijowskiej zbudowano ponad 300 cerkwi, które stały się ośrodkami szerzenia kultury chrześcijaństwa.

Wraz z ortodoksją przybyli do Rosji, pisząc i książki oświecenia. Po chrzcie w państwie istnieją szkoły, w których nauczają księża.

Dalsze zasady Władimira wiązały się zbezpieczne istnienie i jedność Rusi Kijowskiej. Podróżowali na terytorium Północnego Kaukazu, na Morze Kaspijskie, do Wołgi. Linie obronne zostały wzniesione na nowych granicach państwa, miasta, fortece, wieże sygnałowe, zbudowano ziemne mury obronne. W ten sposób zbudowano fortece na Trubezu, Desnie i innych rzekach.

Kijowski książę Włodzimierz zmarł w Berestowie, 15 lipca 1015 roku, z powodu nagłej choroby, nie wybierając następcy tronu.