Rewolucja holenderska

We współczesnej historiografii znanej jako„Wojna, osiemdziesiąt lat” Osiemdziesiąt lat wojny (1568 - 1648) - walka Zjednoczone Prowincje Niderlandów (unia personalna z państw w Niderlandach) o niepodległość przeciwko najpotężniejszym w Europie, Imperium hiszpańskie pod króla Filipa II.

To nie jest długa wojna. Przez wszystkie 80 lat przejawiało się w wielu indywidualnych powstaniach, jak również w okresach wieloletnich zawieszeń broni (w latach 1609-1621). Walka o niepodległość doprowadziła do oddzielenia północnej i południowej Holandii oraz powstania Republiki Zjednoczonych Prowincji Niderlandów.

Najczęstszą opinią jest to, że rewolucja holenderska rozpoczęła się od grabieży kościołów i klasztorów w 1566 roku.

Przyczyny powstania tłumaczy zła sytuacja ekonomiczna ludzi, wysokie podatki, ucisk nowej religii kalwinowskiej.

Zerwanie stosunków między katolikami i królem zz jednej strony, kalwini i niezadowoleni szlachcice, którzy domagali się wolności w spowiedzi, doprowadzili do buntu. Wilhelm I z Orange stał się przywódcą kalwinistów.

Aby stłumić bunt, Philip wysłał do Lowerkraj nowego gubernatora, Fernando Alvareza de Toledo, księcia Alby, który bardzo energicznie przystąpił do rozwiązania powierzonego mu zadania. W dniu jego przybycia do Brukseli, na czele selektywnej armii, zatwierdził Radę ds. Nieporządku - znaną bardziej jako Rada Krwi z powodu wielu wyroków śmierci. Rada została stworzona, by karać podżegaczy politycznych i religijnych problemów w Holandii. W sumie pod księciem Alby od 1567 do 1573 roku w Holandii stracono około 18 000 osób.

Rewolucja holenderska rozpoczęła się z dwoma nieudanyminajazdy, w 1568 i 1572 r., Wilhelma z Orange z armią najemników złożoną z gęsi morskich, nieregularnych holenderskich sił lądowych i morskich. Z powodu skromnego finansowania armii i niewielkiego wsparcia publicznego inwazje były na początku skazane.

Ale dość niespodziewanie, Göze uchwycili miasto Brielle 1 kwietnia 1572 r., Co stało się znakiem dla kalwinistów w prowincjach Holandii i Zelandii, by znów powstali.

Hiszpanie odnieśli największy sukces, ale Holandiarewolucja kosztowała ich ogromne pieniądze. W związku z tym rozpoczęły się rozmowy pokojowe, ale zawiodły. Tymczasem książę Alba, którzy nie lubią krajów o niskich, głównie ze względu na wilgotny klimat, poprosił kilkakrotnie Philippe zwalnia go z obowiązków gubernatora. Philip ostatecznie się zgodził, aw 1573 r. Nowym gubernatorem został Louis de Recênes. Ale w 1576 roku zmarł nagle.

Ponadto, że w tamtym czasie nie było następcy,w ciągu kilku miesięcy najemnicy nie otrzymali pensji, a w hiszpańskich żołnierzach doszło do poważnego niezadowolenia, co doprowadziło do buntu zwanego "Hiszpańską Furią". Żołnierze pokonali i splądrowali Antwerpię, zabijając 10 000 jej mieszkańców.

Rewolucja w Holandii trwała nadal, ponieważ okoliczności te jeszcze bardziej wzmocniły determinację powstańców do poszukiwania niepodległości kraju.

8 listopada 1576 została zawarta Gandawapacyfikacja. Holandia, Zelandia i południowe (katolickie) prowincje uzgodniły tolerancję religijną i wzajemną współpracę w kierowaniu Hiszpanami z Holandii. Pozostałe północne prowincje dołączyły do ​​porozumienia z Ghent.

6 stycznia 1579 r. Sojusz został osłabionyapostazja z porozumienia w Ghent w prowincji walońskiej, która podpisała Unię Arras, której wyrazili lojalność wobec króla hiszpańskiego. W odpowiedzi, 23 stycznia 1579 w Unii Utrecht powstał przeciwko hiszpańskiej Gubernatorstwa, łącząc siedem północnych prowincjach Holandii i położyć fundament pod przyszłe niepodległej Rzeczypospolitej.

Do 1588 r. Hiszpanie wraz z gubernatorem NiderlandówAlessandro Farnese, książę Parmy, ponownie podbił południowe Dolne Kraje. Narodziny Republiki Holenderskiej na północy zostały zaatakowane. Ale równolegle Hiszpania prowadziła firmy wojskowe przeciwko Anglii i Francji, co pozwoliło Holandii rozpocząć kontrofensywę

Podczas 12-letniego zawieszenia broni (od 1609 r.) Granice państwa holenderskiego zostały ostatecznie naprawione.

Ogólnie rzecz biorąc, holenderski burżujrewolucja obejmuje pierwsze pięćdziesiąt lat walki pomiędzy Hiszpanią a Holandią (1568 -1618). W ciągu ostatnich trzydziestu lat (1618 - 1648) konflikt między Hiszpanią a Holandią połączono z ogólnoeuropejską wojną zwaną Wojną Trzydziestoletnią.