Alexander Tvardovsky, "Wasilij Turkin": gatunek, podsumowanie

Jednym z najbardziej znanych dzieł jest nie tylkokrajowa, ale także literatura światowa to dzieło Tvardowskiego "Wasilij Terkin". Gatunek tej pracy to wiersz. Był bardzo popularny wśród czytelników i jest obecnie uważany za doskonały przykład wojskowych tekstów.

O pracy pisarza

Alexander Tvardovsky (1910-1971) pochodził zprosta wiejska rodzinka chłopska. Już w wieku piętnastu lat zaczął pisać małe wiersze w lokalnej gazecie. Słynny poeta M. Isakowski zatwierdził jego prace i został opiekunem przyszłego znanego autora. W latach trzydziestych Tvardowski napisał kilka wierszy i opublikował zbiór wierszy. Znamienne jest, że pomimo faktu, że jego rodzina i krewni ofiar w trakcie kolektywizacji, Aleksander Twardowski w kilku swoich pracach przedstawił politykę partyjną w miejscowości w bardzo pozytywnym świetle. Przed rozpoczęciem wojny pracował w gazecie w Leningradzie, gdzie po raz pierwszy opublikował swoje pierwsze krótkie wiersze o słynnym Vasily Terkin. Gdy zaczęły się działania wojenne, poeta wyszedł na front i przez wszystkie lata wojny stopniowo tworzył swoje najbardziej znane dzieło, które przyniosło mu chwałę całej Unii.

Utwórz

Jedna z najsłynniejszych prac wojskowychTematem przewodnim jest "Wasilij Terkin". Gatunek esejów dopasowane pomysł autora: stworzenie prawdziwie narodowego bohatera, który byłby zrozumiały i dostępny dla wszystkich. Dlatego napisał swoją pracę jako wiersz o żołnierzu, prostym żołnierzu, który przeszedł całą wojnę. Pomimo faktu, że nie ma żadnych szczegółów, jednak tekst dostrzec kilka bitew: odwrót wojsk radzieckich na początku wojny, bitwa nad Wołgą, Dniepru. Pierwsze rozdziały zostały opublikowane w gazecie Zachodniego Frontu i cieszyły się ogromną popularnością wśród czytelników.

Funkcje

Twórczość Tvardowskiego "Wasilij Terkin", gatunekco było, co do zasady, jest tradycyjny dla poety, pomimo krytyki partyjnej cenzury stał się tak popularny ze względu na fakt, że autor wybrał jako jego główny bohater nie jest przedstawiciele komendy lub kierownictwa partii i zwykłego człowieka, na którego obraz każdego żołnierza armii radzieckiej, prawdopodobnie, mógł rozpoznać siebie. Terkin to zbiorowy obraz żołnierzy, a autor nie bez powodu podkreśla zawsze typowy charakter tego bohatera, jego rozpoznawalność.

Kompozycja "Wasilij Terkin", której gatunekpozwolił poecie łatwo i łatwo wyrazić swoje myśli na papierze, napisane w przystępnym języku. Tvardowski nie bez powodu pisał swoją pracę jako wiersz. Faktem jest, że gatunek ten zakłada obecność motywów liryczno-epickich i poważną narrację w formie wersetowej. A ta praca jest naprawdę epicka w swoim duchu, ponieważ przekazuje ducha i ducha nie tylko żołnierzy Armii Radzieckiej, ale całego ludu w czasie wojny.

Motywy ludowe

Gatunek wybrany przez autora nie jest przypadkowy. Wiersz Twardowski „Wasilij Terkin” blisko w ich języku, dźwięku i duch folkloru, a jak wiemy, ta forma werset tylko początek, a tam jest jako epickich pieśni ludowych, jako swego rodzaju legendą, legendą każdej heroicznej imprezy. I autor powinien być w pełni tę zasadę: wydaje się być celowo odmawia contrivances literackich i językowych i wyraża jego idea jest bardzo prosta, język, podobny do tego, co było w czasie dawnych piosenek napisanych wiersz. Ta forma pozwoliła mu dużo pożyczyć od mowy ludowej. Wiersz Tvardowskiego "Wasilij Terkin" nawiązuje do tradycyjnych motywów folklorystycznych. Jest w nim wiele dementów, powiedzeń, przysłów, a niektóre wypowiedzi i całe wyrazy z tej pracy z kolei stały się jednostkami frazeologicznymi, co wskazuje na najwyższy stopień popularności bohatera.

Skład

Wiersz "Wasilij Terkin", którego treść jestesencja jest reprodukcją wojskowego życia, stała się tak droga czytelnikowi właśnie dlatego, że jest bardzo ciepła, a wzruszające rysuje zwykłe zdjęcia trudnego czasu wojny. Praca składa się z trzydziestu rozdziałów, prologu autora i epilogu; jednak poeta od razu na samym początku stwierdza, że ​​jego książka nie ma początku ani końca. Taka idea kontynuuje temat, który wcześniej przedstawił o nieskończoności czasu, o długiej drodze, o życiu i śmierci. Daje to szczególne filozoficzne znaczenie pracy, zmuszając czytelnika do myślenia o losie, o wspólnym nieszczęściu, o trudach wojennych. Rozdział "Przekraczanie granic" jest dość powszechnie uznawany przez większość krytyków za główną i centralną część całej pracy.

Spis treści

Każdy fragment poświęcony jest epizodowiżycie twojego ulubionego bohatera. Autor nie koncentruje się na wizerunku bohaterskich czynów swojej postaci, wręcz przeciwnie, często pokazuje to w prostych warunkach, w okresach spokoju, podczas przejść, na parkingach i tak dalej. Temat wiersza "Wasilij Terkin" jest obrazem życia prostego żołnierza, który pomimo okropności wojny nie stracił optymizmu i wierzy w zwycięstwo. Nawet w najtrudniejszych okolicznościach nigdy nie mdleje i tak zakochał się w czytelniku.

Najważniejszymi częściami pracy sąPoniżej znajduje się opis smutku Terkina podczas przeprawy, jego walki ze śmiercią, obrazu postaci na przełęczy, epizodu ze zestrzelonym samolotem, kolacji bohatera ze starym żołnierzem. W tych scenach autor stara się pokazać swoją postać z różnych stron: w każdym z tych rozdziałów pojawia się przed czytelnikami w rozpoznawalnych sytuacjach, na przykład przez które przeszło tysiące żołnierzy radzieckich.

Fabuła

Terkin przepłynął lodową rzekęaby przekazać ważną wiadomość o położeniu wroga i działaniach wojsk radzieckich. Jednak autor nie podkreśla bohaterstwa tego aktu, wręcz przeciwnie, opisuje tę scenę w taki sposób, że czytelnik rozumie, że dokładnie każdy inny żołnierz działałby w Terkinie. W tym opisie, jak zresztą w całym poemacie, wyraźnie słyszał głos autora, który, jak to było niewidzialnie obecny na miejscu zdarzenia opisane, wyrażają swoje opinie, komentarze, co się dzieje, a to daje autentyczność narracji i ważności.

Ogólnie rzecz biorąc, odgaduje się postać samego Tvardowskiegonarrator: okresowo wchodzi w dialog z jego charakterem, zwraca się do niego z różnymi pytaniami, wyraża współczucie lub podziwia go. W rozdziale "Zatrzymanie" odczuwamy szczególnie ciepłą postawę poety wobec jego bohatera. Autor przedstawia Terkina w najbardziej typowej i rozpoznawalnej sytuacji, w czasie odpoczynku żołnierza, z akordeonem w rękach. Być może właśnie ten wizerunek postaci szczególnie lubił czytelników, ponieważ wracał do tradycyjnych wyobrażeń o zwykłym chłopskim robotniku, który śpiewa w chwili odpoczynku i gra na akordeonie. Nie bez powodu na jednym z pomników Wasilijski przedstawiany jest jako akordeonista.

Obraz

W rozdziale poświęconym rozmowie Terkina ze starościążołnierz, Tvardowski ponownie pokazuje swojego bohatera w prostym otoczeniu, wśród chłopów, który po raz kolejny zbliża go do zwykłych ludzi. Obaj żołnierze mówią o wojnie i ta rozmowa natychmiast znajduje wspólny język. Jest to cecha wyróżniająca charakter postaci: gdziekolwiek się udaje, od razu znajduje wspólny język z otaczającymi go osobami. Oczywiście, poeta nie mógł zignorować wojskowych osiągnięć swojego bohatera: oprócz epizodu z promem, on także, na przykład, strzela wroga samolotu. Warto zauważyć, jak autor opisał ostatni odcinek: czytelnik został poinformowany, że samolot został zestrzelony przez Terkina, dopiero pod koniec, gdy polecenie zaczęło szukać bohatera. Tak więc obraz Tvardowskiego z narodowego bohatera Wasilij Terkin wciela wszystkich w jego osobę.

Ocena

Epopeja ludowa słusznie przyjęła uniwersumuznanie. Zostało to wysoko ocenione przez tak wybitnych pisarzy jak Pasternak, Fadeyev, Bunin. Czytelnicy w swoich listach do autora poprosili o kontynuację. I tylko komitet cenzury był niezadowolony z faktu, że Tvardowski nie pokazał w swojej pracy roli partii komunistycznej. Jednak sam autor przyznał, że takie odstępstwa naruszałyby całą koncepcję utworu, a zatem kontynuował pisanie na własne ryzyko i ryzyko w kierunku, który uważał za konieczny. Według niedawnego sondażu, wiersz wszedł na szczyt najbardziej czytanych prac na tematy wojskowe. Praca jest zawarta w szkolnym programie nauczania i zasłużenie popularna w naszych czasach.