Literacka analiza ody "Felicy". Gavriil Romanovich Derzhavin, oda "Felitsa"

Historia powstania ody "Felicy" jest interesująca, ponieważGabriel Derzhavin, chcąc zadowolić cesarzową, wziął za podstawę swojej pracy własną pracę, krótko przed jej opublikowaniem w małym nakładzie. Oczywiście, w utalentowanym utalentowanym poecie historia ta grała bardziej soczyste kolory, a ponadto wprowadziła nowy styl w historii rosyjskiej wersji i sprawiła, że ​​poeta stał się gwiazdą.

Analiza odes

"Felitsa" jest wyposażona w podtytuł, który określacel napisania tej pracy. Nawiązuje do apelu do mądrej księżniczki tatarskiego murza, który osiadł w Moskwie, ale prowadzi działalność w Petersburgu. Również oszusta jest zaskoczony faktem, że rzekomo oda została przetłumaczona z języka arabskiego. Analizę "Feliksów" należy rozpocząć od nazwy, w której nie brzmią ani rosyjskie, ani arabskie dźwięki.

Faktem jest, że tak nazywała swoją bohaterkęCatherine II w swojej opowieści o Carewiczu Chlor. Podawano glebę w języku włoskim (tutaj można zapamiętać kogoś takiego jak Cutugno z okrzykiem "Felicita"). Łacina tłumaczy słowo "Felitsa - felicitas" jako szczęście. Tak więc Derzhavin z pierwszej linii zaczął wychwalać cesarzową, a następnie nie mógł oprzeć się satyrze w opisach jej otoczenia.

Synteza artystyczna

Analiza odes "Felitsa" pokazuje instalację nazwyczajny, przyjęty w owym czasie uroczysty oda do daty. Napisane przez tradycyjne szwy ody - dziesięć dziesiątych, i, jak powinno, czteronożnych iambic. Ale przed Derzhavin nikt nie odważył się połączyć dwóch przeciwstawnych gatunków tego samego celu: majestatycznej pochwały i żałosnej politycznej satyry.

Pierwsza była oda "Felitsa". Derzhavin, jak gdyby, "cofnął się" w swojej innowacji, sądząc po precyzyjnie wykonanych warunkach gatunku, przynajmniej w porównaniu z "Wierszami na narodziny", których nawet strofy nie są podzielone. Jednak wrażenie to znika, gdy tylko czytelnik pokona kilka pierwszych zwrotek. Mimo to nawet skład ody "Felicy" reprezentuje znacznie szerszy porządek syntezy artystycznej.

Bajka "Felitsy"

Warto zastanowić się, co motywuje motywyDerzhavin komponować to „fikcja wentylatora”, który służył jako fundamentalnej zasady i godny, czy to kontynuacja tematu. Podobno jest godny i bardzo. Katarzyna II napisał swoją historię do wnuka, jeszcze malenky, ale w przyszłości wielki Aleksander I. W opowieść o cesarzowej mówimy o księcia kijowskiego chloru, który odwiedził kirgiskiej Khan, aby sprawdzić, czy książę naprawdę taki mądry i sprytny, jak mówią o nim.

Chłopiec zgodził się przejść test i znaleźćnajrzadszy kwiat - róża bez cierni - i wyruszył w podróż. Na drodze, odpowiadając na zaproszenie Murzas Lentyaga (nazwa mówi), książę próbuje oprzeć się pokusom luksusie i bezczynności, którą uwodzi Lentyag. Na szczęście, to Kirgizi Khan miał bardzo dobrą córkę, imieniem Felicia, a jeszcze bardziej dobrą wnuka, który został powołany powodu. Felicja wysłał syna z księciem, który wyszedł z pomocą Rozumu, by osiągnąć cel swojej podróży.

Most między bajką a odą

Przed nimi była stroma góra, bez ścieżek i schodów. Wydaje się, że książę i sobie był dość uparty, ponieważ, pomimo ogromnej ilości pracy i testów, na górę, wciąż wspinał, gdzie urządzone jego życie róży bez kolców, która jest cnotą. Analiza Oda „Felitsa” pokazuje, że, podobnie jak w każdej baśni, obrazy są konwencjonalnie alegoryczny, ale Derzhavin we wczesnych ody oni się bardzo ciężko i wszystkie ODIC wstępy klasyczne wzory, które z pewnością wejście na Parnasie i porozmawiać z Muz, znikną następne z pozornie prostymi obrazami dziecięcej opowieści.

Nawet portret Catherine (Felice) jest całkowicie podanynowy styl, całkowicie odmienny od tradycyjnego oudis. Zazwyczaj Ody charakter honorowy pojawia się w kilku ekspresyjnych obrazów bogini, uroczystej procesji boom rymowania wersetu z ciężką duszność rytm oddechu. Tu poeta jest inspirowany i - co najważniejsze - wyposażony w poetyckie mistrzostwo. Wiersze nie wiotczeją i nie są napompowane nadmiernym patosem. Plan Oda „Felitsa” jest to, że Katarzyna wydaje się czytelnikowi jako inteligentne, ale proste i operacja Kirgizi kaysatskaya księżniczki. Odgrywa harmonię budowy obrazu i kontrast obrazu - szlachcica, błędne i leniwe niż Derzhavin cieszył wzdłuż Ody. Stąd niespotykana różnorodność gatunkowa, która wyróżnia odę "Felicy".

Derzhavin i cesarzowa

Pozycja wokalisty również tutaj zmienia się w odniesieniu doTemat śpiewanie, jeśli weźmiemy pod uwagę nie tylko wszystkie poprzednie literatury rosyjskiej, a nawet poezji Derzhavin. Czasami ODE bardziej wymyka jakąś królową bóg podobny, ale z tym wszystkim, o całkowitej pobożności, które wykaże odę „Felitsa” zawartość pokazuje pewną intymność i relacje, a nie znajomości, ale ciepło jest prawie pokrewieństwo.

Ale czasami w satyrycznych wersach Derzhavinmożna rozumieć podwójnie. Zbiorowe cechy wizerunku Murza wyśmiewają wszystkich bohaterów Katarzyny i tu właśnie poeta nie zapomina o sobie. Auto-ironia jest tym bardziej rzadka w poezji tamtych lat. "Ja" autora nie jest pozbawione słów, ale wyraźnie widać, że "To jest Felitsa, jestem skorumpowana!", "Dziś rządzę sobą, jutro jestem niewolnikiem kaprysów". Pojawienie się "I" takiego autora w ubraniach jest faktem o wielkim znaczeniu artystycznym. Łomonosow zaczął również odę z "ja", ale jako wierny niewolnik i autor Derzhavina - konkretny i żywy.

Opowiadanie od autora

Oczywiście skład odie "Felicy" nie mógł znieśćbyłaby indywidualnością pełnoprawnego autora. Derzhavin często poddaje pod autorskim "ja" uwarunkowany wizerunek śpiewaczki, która zwykle jest obecna zarówno w ody, jak iw satyrach. Ale jest różnica: w ubraniach poeta gra jedynie świętą rozkosz, aw satyrze tylko oburzenie. Derzhavin łączył gatunki jedno-strunowe z tworzeniem żyjącego człowieka-poety, z absolutnie konkretnym życiem, z różnymi uczuciami i doświadczeniami, z "wielostrunową" wersją muzyki.

Analiza ody "Felitsa" z pewnością nie tylko zauważarozkosz, ale także złość, bluźnierstwo i pochwała w jednej butelce. Z biegiem czasu ma czas na ironię. Oznacza to, że zachowuje się przez cały czas pracy jako całkowicie normalna i żywa osoba. I należy zauważyć, że ta indywidualna osobowość ma niekwestionowane cechy narodowościowe. W ubraniach! A teraz taki przypadek byłby bezprecedensowy, gdyby ktoś w naszych czasach pisał ody wiersze.

Informacje o gatunkach

Oda "Felicy", której treść jest tak bogatasprzeczności, takie jak ciepłe promienie słońca ogrzane przez łatwą, kolokwialną mowę z codzienności, łatwe, proste, czasem żartujące, co wprost przeczy prawom tego gatunku. Co więcej, nastąpiła rewolucja gatunku, prawie rewolucja.

Należy wyjaśnić, że rosyjski klasycyzm nie wiedziałwiersze jako "tylko poezja". Cała poezja była ściśle podzielona na gatunki i gatunki, ostro odgraniczone, a granice te stały niewzruszenie. Oda, satyra, elegia i inne rodzaje twórczości poetyckiej nie mogły się ze sobą mieszać.

Tu łamane są tradycyjne kategorie klasycyzmucałkowicie po organicznej fuzji odów i satyr. Dotyczy to nie tylko "Felicy", Derzhavin zrobił to wcześniej, a później. Na przykład, oda "Do śmierci księcia Meszerskiego" jest w połowie elegią. Gatunki stają się polifoniczne z prostą ręką Derzhavina.

Sukces

Olbrzymi sukces odniósł ten strój zaraz po tympublikacja: „Każdy wie, jak czytać po rosyjsku, zakończyła się ona w rękach” - w słowach współczesny. Pierwszy Derzhavin ostrożny szeroko publikować odę, starając się ukryć autorstwo (prawdopodobnie przedstawione i bardzo rozpoznawalne szlachcice byli mściwy), ale tutaj w „rozmówcy”, która sama Katarzyna II nie unikają współpracy było Księżniczka Dashkova i typu „Felicia”.

Cesarzowa bardzo lubiła ode, nawet onaPłakałam z radości, nakazał natychmiast wystawiać autorstwo i kiedy to się stało, wysłał Derzhavin złotą tabakierkę z napisem pięćset dukatów w nim. Po tym wydarzeniu prawdziwa chwała dotarła do poety.