Dziś naszym bohaterem jest poeta Naum Korzhavin. Jego biografia zostanie szczegółowo omówiona później. Jest również znany jako dramaturg, tłumacz i prozaik. Jego matka pracowała jako lekarz. W 2006 roku otrzymał nagrodę specjalną od projektu Big Book. W 2016 roku otrzymał ogólnokrajową nagrodę "Poeta".
Biografia
Najpierw porozmawiajmy o tym, gdzie i kiedy urodził się NaumKorzhavin. Jego biografia rozpoczęła się 14 października 1925 r. W Kijowie. Zostałem porwany przez poezję wcześnie. Studiował w szkole w Kijowie. Przed wojną, zgodnie ze wspomnieniami naszego bohatera, został wyrzucony z tej instytucji, ponieważ przyczynę nazywano konfliktem z reżyserem. Nikołaj Aseev zauważył młodego poetę w Kijowie. To on opowiedział o młodym człowieku w środowisku literackim Moskwy. Kiedy rozpoczęła się Wielka Wojna Ojczyźniana, poeta z Kijowa został ewakuowany. Z powodu krótkowzroczności nie wstąpiłem do wojska. W 1944 r. Wyjechał do Moskwy. Próbowałem zostać studentem w Gorky Literary Institute. Jednak nie udało mu się. W 1945 roku wstąpił na uniwersytet. Wśród sąsiadów w hostelu naszym bohaterem byli Władimir Tendryakov i Rasul Gamzatov. W 1947 r., W szczytowym okresie kampanii stalinowskiej, której celem była "walka z kosmopolityzmem", młody poeta został aresztowany. Około 8 miesięcy musiał spędzić w izolatorze Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR, a także w Instytucie Serbskiego. W rezultacie nasz bohater został skazany na mocy uchwały zgromadzenia specjalnego w MGB. Został skazany na wygnanie. Oceniany w artykułach 58-1 i 7-35 Kodeksu karnego, został uznany za "społecznie niebezpieczny element". Jesienią 1948 roku nasz bohater został deportowany na Syberię. Około 3 lat spędził w wiosce o nazwie Chumakovo. W latach 1951-1954 służył linkowi do terytorium Karagandy. W tym czasie ukończył szkolenie w górniczej szkole technicznej. W 1953 roku otrzymał dyplom steiger. Po amnestii udał się do Moskwy. W 1956 r. Został zrehabilitowany. Wrócił do instytutu. Ukończył tę placówkę oświatową w 1959 roku, poeta do życia sam się przekwalifikował. Podczas "odwilży" zaczął drukować poezję w różnych czasopismach. Powszechna sława przyniosła mu publikację wybranych prac na stronach poetyckiego zbioru "Strony Tarussky'ego". W 1963 roku ukazała się jego książka "Lata". Kolekcja tego poety zawiera wiersze napisane na okres od 1941 do 1961 roku. W 1967 roku Teatr Stanisławskiego wystawił spektakl "Raz w latach dwudziestych" napisany przez naszego bohatera. Oprócz oficjalnych publikacji, twórczość poety ma również komponent podziemny. Wiele wierszy zostało rozprowadzonych na listach samizdatu. W 1960 r. Poeta wystąpił w obronie "więźniów sumienia" Galanskova i Ginzburga, Daniela i Sinyavsky'ego. Okoliczności te doprowadziły do zakazu drukowania jego dzieł.
Emigracja
Naum Korzhavin znalazł się w konflikcie z władzamiZwiązek Radziecki, który stale się pogarszał. W 1973 roku, po przesłuchaniu, które odbyło się w prokuraturze, nasz bohater złożył wniosek, w którym poprosił o zezwolenie na wyjazd z kraju. Wyjaśnił swój krok "brakiem powietrza niezbędnego do życia". Poeta wyjechał do USA. Osiedlił się w Bostonie. Został włączony przez Maximova w liczbę uczestników redakcji na kontynencie. Kontynuował swoją pracę poetycką. W 1976 r. Jego zbiór wierszy "The Times" ukazał się we Frankfurcie nad Menem. W 1981 roku ukazała się książka "Plexus". W czasach post-pierestrojki nasz bohater miał możliwość podróżowania do Rosji, pozwolono mu prowadzić wieczory poetyckie. Przybył po raz pierwszy do stolicy Rosji, otrzymał osobiste zaproszenie Okudżawy. To było w latach osiemdziesiątych. Pierwszym miejscem, w którym odbyło się jego przemówienie, był Dom Kina. Sala była całkowicie wypełniona. Na bocznych balkonach postawiono dodatkowe krzesła, które zostały zabrane z biur pracowników. Kiedy na scenie pojawili się Okudżawa i Korzawin, cała sala podniosła się i oklaskiwała stojąc. Nasz bohater nie widział dobrze. Dlatego Okudżawa pochylił się ku niemu i ogłosił, że sala wita ich stojących. Korzhavin był bardzo zawstydzony. Potem czytał wiersze i odpowiadał na różne pytania. Wszystko to robił z pamięci. Nie mogłem czytać książki z powodu złej wizji. Od publiczności zaczęły pojawiać się aktorzy, którzy przybyli na spotkanie jako widzowie. Bez przygotowania czytali z książki wszystkie wiersze, na których kolekcja została losowo otwarta.
Recenzje
Naum Korzhavin jako poeta jest oceniany na różne sposoby. Wolfgang Cossack nazywa gęste słowa, przeznaczone dla obrazów. Co więcej, dzieła naszego bohatera, według tego samego krytyka, zyskują moralną i polityczną siłę dzięki abstrakcyjności. Również Wolfgang Kazak podkreśla, że dzieło poety powstało z ciemności i podłości, które dostrzegł, a także z jego wiary w światło i szlachetność.
Życie osobiste
Już krótko opowiedzieliśmy o kim jest NaumKorzhavin. Jego życie osobiste zostanie opisane dalej. Pierwszą żoną poety był Valentine Mandel. Ma też córkę Elenę. Drugą żoną naszego bohatera był Ljubow Siemionowna, który zmarł w 2014 roku. Pobrali się od 1965 roku. Lyubov Semyonovna był filologiem.
Kompozycje
W 1961 roku ukazała się książka "16 wierszy". W 1962 r. Naum Korzhavin opublikował wiersz "Narodziny stulecia". W 1976 r. Ukazała się książka "The Times". W 1981 roku pojawił się "Plexus". W 1991 roku ukazała się książka "List do Moskwy", która zawierała wiersze i wiersze. W 1992 roku ukazała się kolekcja "Time is Given". W 2008 roku napisano książkę "At the Bevel of the Century". Autorstwo nasz bohater należący do eseju „w obronie banalnych prawd”, „Teksty Marshak”, „Poezja AK Tołstoja”, „Jarosław Smelyakov Fate”, „poetycką biografią doświadczeniem.”
Filmowy dokument
Naum Korzhavin jest reprezentowany w kilku obrazach. W 2003 roku ukazał się film "Portrety epoki". W 2005 r. Zdjęcie "Wybrali wolność" zostało wycofane. W 2011 roku pojawiła się taśma "Emka Mandel z Colborn Road, 28". W 2015 r. Ekrany "Nahum Korzhavin. Czas jest podany ... ». Teraz wiesz, z czego znany jest poeta Naum Korzhavin. Zdjęcia tego są załączone do tego materiału.</ p>
