Analiza fabuły. Żukowski. "Morze"

Napisane przez Zhukovsky na początku 19 wiekuWiersz "Morze" wzbudził podziw wśród współczesnych poetów. Chociaż powstał w 1822 roku, ale wydrukował prace dopiero w 1829 roku w kolekcji "Northern Flowers". Twórczość wiersza nie została zignorowana przez Puszkina, który w liście do Vyazemsky'ego wyraził podziw dla dzieła Żukowski. Lermontow i przynajmniej nauczył się go na pamięć. Elegia opiera się na romantycznym obrazie elementu wodnego - to przede wszystkim analiza. Żukowski "Morze" pisał z charakterystyczną penetracją i duchowością. Poeta, jak nikt inny, czuł naturę i rozumiał jej nastrój.

Morze przekazuje lokalizację bohatera liryki ijest tajemniczym elementem, którego tajemnica próbuje rozwiązać poeta. Autorka obserwuje tylko cichą lub szalejącą wodę i, w oparciu o swoje zachowanie, wyciąga wnioski dla siebie. Analiza wiersza "Morze" Żukowskiego pokazuje symboliczny związek między elementami ziemskimi i niebiańskimi. Poeta zauważa, że ​​nastrój niebiańskiej otchłani zależy od niebiańskich wyżyn. Pierwszy nie jest wolny, jest obciążony ziemską niewolą, więc pozostaje tylko obserwować i podziwiać dalekiego i idealnego przyjaciela.

Niebo jest ucieleśnieniem wzniosłego obrazu,lecąc w górę, symbol pokoju, spokoju i piękna. Morze symbolizuje duszę ludzką, dążąc do osiągnięcia ideału. Burza to ziemskie próby, lęki i smutki. Dzięki szczegółowej analizie wiersza wszystko to bardzo dobrze pokazuje analizę. Żukowski "Morze" warunkowo dzieli się na trzy części, każda z nich ma swój nastrój, treść, strukturę rytmiczną i intonację.

W pierwszej części wiersza panuje spokój,spokój i spokój. Nikt nie przeszkadza, by morze podziwiało niebo, jego poranne i wieczorne przemiany. Relacja dwóch obrazów jest oczywista, co pokazuje analizę. Żukowski napisał "Morze", aby przekazać jedność wzniosłych i ziemskich stanów człowieka. Ta część wiersza jest zdominowana przez wymierzony rytm, urzekający, melodyjny i nieco romantyczny.

W drugiej części zaczyna się burza, prowokującelement wody, który pokazuje analizę. Morze Żukowskie jest tutaj skorelowane z człowiekiem, który stara się osiągnąć sprawiedliwość, odzyskać utracony ideał, odebrać święty przedmiot wrogowi. Elementy łzą, biją, wyją, dręczą ciemność. Niepokojący nastrój przekazywany jest przez przyspieszający rytm, zwiększoną intonację. W ten sposób autor pokazuje, jak wściekłe jest morze, że nie zgadza się z rzeczywistością.

W trzeciej części wiersza, nastrój wodyelementy po burzy pokazują elegię "Morze". Analiza Zhukovsky sprawia, że ​​wydarzenie się dzieje. Okazuje się, że chmury rozproszyły się, przywracając dawny pogodny wygląd, morze również się uspokoiło, ale tylko na zewnątrz, w środku wszystko gotuje się i gotuje. Żywioły się zawirowały, bojąc się stracić przyjaciela. Autor oddaje nastrój lirycznego bohatera z niską tonalnością, płynnym rytmem, choć wciąż odczuwalne są niepokojące nuty.

Przy pomocy poetyckich środków Żukowski był w stanie stworzyć wyobrażenie o morzu jako ożywionej istocie. Cały wiersz nasycony jest melodią, która po raz kolejny podkreśla talent poety.

</ p>