F.I. Tiutczew jest poetą, który tragicznie i filozoficznie patrzy na fatalne perypetie życia. Jego myśli są zajęte przez tematy społeczne, miłość i naturę, które opisuje nie tylko w romantycznej żyle, ale ożywia. Przeanalizujemy wiersz "Noon". Tyutchev napisał ją w 1829 roku, kiedy mieszkał w Monachium i był już potajemnie poślubiony swojej pierwszej żonie. Ich życie było wtedy pełne uspokojenia - to samo uczucie oddycha "południe".
Przed nami jest letni dzieńrozkosze. Zmęczony upałem natura leniwie spoczywa, w tym miniaturowym ruchu nie jest przenoszony żaden ruch. Ona jest wyszywana "gorącym snem". Co widzimy, analizując wiersz "Noon"? W ostatnich dwóch liniach starożytnych motywów Tyutczew obejmował, jak kochał te lata: wielkiego Pana, który śpi w nimfach jaskiniowych. Pan uosabia duszę natury.
Co mówi analiza wiersza "południe"? Tyutchev stworzył temat obrazu południowego krajobrazu nad Adriatykiem. Na jego oczach obraz K. Briulłowa "Włoskie Południe" i, co dziwne, rosyjska wioska - w nieruchomym gorącym powietrzu wszystko stało bez ruchu i wypełnione leniwością.
Wiersz składa się z dwóch czterowierszów, które napisane są na czteronożnym jambiku. Rhyme jest prosty i łatwy do słuchania i zapamiętywania - opasujący.
Natura poety jest uduchowiona i ożywiona. Inwersja i metafora "oddycha południe" wprowadza do wiersza oddech samej natury. W pierwszym czterowiercie w każdej linii występują inwersje: "rzeka rzuca", "chmury topią się". Ponadto do opisu ciepła wykorzystywane są uderzająco precyzyjne epitetyki. Noonday to mgliste, lazur jest ognisty i czysty, senność jest gorąca. Epitet "leniwie" ujawnia istotę tego czasu.
F.I. Tyutchev południe ujawnia, w jaki sposób stan sennej senności z niesamowitą ekspresją. Tutaj znowu używana jest metafora "jak mgła": cała przyroda została schwytana przez drzemkę. Tajemnicze południe Tyutchewa pozwala zobaczyć gorące letnie powietrze, nad którym wisi gorąca mgiełka. Czyniąc to, nasyca wiersz słowami opisującymi stan upalnego dnia: oddycha, zwija się, topi, obejmuje.
W latach 1920 i 1930 poezja F. Tyutchev namalował romantyczne nuty. Cały świat jest dla niego żywy i ożywiony. W tym czasie lubił naturalną filozofię F. Schellinga. W tym samym czasie F. Tiutchev przybliża słowianofilów, którzy rozpoznawali estetyczne poglądy i romantyczną metafizykę literatury niemieckiej.