Tower Bridge w Londynie. Tower Bridge w Londynie - zdjęcie

Tower Bridge w Londynie jest jednym z najbardziejrozpoznawalny w świecie. Korzenie jego wiktoriańskiego stylu gotyckiego leżą w prawie, co zmusiło twórców do stworzenia struktury, która harmonizuje z pobliską Wieżą.

Opis

Tower Bridge w Londynie jest zarówno dyszlem, jak i zawieszką. Przecina Tamizę, znajduje się w pobliżu Tower of London, po czym została nazwana i stała się symbolem miasta.

Most składa się z dwóch wież połączonych dwomaprzejścia poziome zaprojektowane w celu zrównoważenia sił poziomych działających po bokach zawieszonych części od strony ziemi. Pionowa część sił w podwieszonych sekcjach i pionowe reakcje dwóch przejść leżą na dwóch masywnych wieżach. Podnoszone osie i sprzęt roboczy znajdują się w podstawie wież. Obecna kolorystyka mostu pochodzi z 1977 roku, kiedy to została pomalowana na czerwono, biel i błękit, aby uczcić srebrną rocznicę królowania królowej Elżbiety II. Początkowo był zielono-niebieski.

Najbliższa stacja metra to Tower Hill na liniach Circle i District, a light metro to Tower Gateway.

Wbrew powszechnej opinii utwór "London Bridge Is Falling Down" nie ma nic wspólnego z Tower Bridge w Londynie.

Historia budowy

Plany zostały opracowane około 1876 roku, kiedyWschodnia część Londynu stała się gęsto zaludniona. Most nad Tamizą na tym obszarze wydawał się bardzo ważny. Głównym problemem było to, że konieczne było opuszczenie statków z wysokimi masztami do obiektów portowych między mostem a Wieżą. Minęło jeszcze osiem lat i wiele dyskusji na temat projektu przed rozpoczęciem budowy.

Tak więc, aby rozwiązać problem przekraczania rzeki w 1877 rokupowołano Specjalny Komitet Mostów i Tuneli pod przewodnictwem Sir Alberta Josepha Altmana, ogłoszono publiczny konkurs projektów. Złożono ponad 50 wniosków, w tym przez inżyniera budowlanego Sir Josepha Bazalgette. Ewaluacja projektów była oparta na sprzecznościach i dopiero w 1884 roku zatwierdzili projekt przedstawiony przez architekta miejskiego Horace'a Jonesa we współpracy z Johnem Wolfe Barry.

Most został ukończony w 1894 roku. Pięciu wykonawców - Sir John Jackson (fundacja), Baron Armstrong (hydraulika), William Webster, Sir HH. Barlet i Sir William Erol, a także prawie 450 pracowników zaangażowanych w budowę mostu. Do budowy łuków potrzeba było 11 000 ton stali. W tamtym czasie wielu ludziom nie podobał się jego wiktoriański styl gotyku, ale z biegiem czasu most stał się jednym z najbardziej znanych symboli Londynu. Został oficjalnie otwarty 30 czerwca 1894 r. Przez księcia Walii (przyszły król Edward VIII) i jego żony - księżnej Walii (Alexandra z Danii).

Most łączył Żelazną Bramę na północnym brzegurzeka z Horslidown Lane na południu, teraz znany jako Tower Bridge i Tower Bridge Road odpowiednio. Przed otwarciem Tower of the Subway Bridge - 400 metrów na zachód - była najkrótsza droga do przekroczenia rzeki od Tower Hill do Tuli Street w South Park. Otwarta w 1870 r. Wieża Sabah była jedną z pierwszych linii metra na świecie.

Po otwarciu Tower Bridge w Londynie większość ruchu pieszego została przeniesiona do niego z powodu braku płatności za użytkowanie. Tunel został zamknięty w 1898 roku ze względu na niską rentowność.

Tower Bridge w Londynie - jeden z pięciu metropoliiBridge, teraz w posiadaniu i utrzymać "Bridge House Estates" - spółką non-profit, która znajduje się pod nadzorem City of London Corporation. Jest to jedyny most partnerski, który nie łączy miasta Londyn z brzegiem South Park; jego północne wyjście prowadzi do Tower Hamlets.

Mechanika

Bliskość zatoki i położenie w kierunku morzazażądał od mostu zdolności do opuszczania dużych statków. Stąd decyzja o stworzeniu konstrukcji dyszla, którą można otworzyć, aby umożliwić ruch łodzi. Mechanizm jest ukryty w dwóch wieżach. Do roku 1976, kiedy to było naelektryzowane, energia pary była używana do pompowania wody do akumulatorów hydraulicznych zasilanych silnikami.

Długość całego mostu wynosi 800 stóp (244 m), orazWysokość wież zbudowanych na palach wynosi 213 stóp (65 m). Centralna rozpiętość 200 stóp (61 m) jest podzielona na dwie równe płyty. Każda z nich o szerokości ponad 30 mi masie 1000 ton może otwierać się pod kątem 83 stopni. W pozycji otwartej most ma wysokość prawie 45 m. Dziś wznosi się na wysokość niezbędną do przejścia określonego statku; Wyjątkiem jest przejazd statku na pokładzie, który jest monarchą. W tym przypadku części konstrukcji podnoszą się całkowicie. Wcześniej most otwierano prawie pięćdziesiąt razy dziennie, a dziś - tylko 1000 razy w roku. Pogłębianie jest planowane z wyprzedzeniem (dla statków wycieczkowych itp.), Więc goście mogą udać się na miejsce mostu i zobaczyć, kiedy zostanie ono podniesione i opuszczone. Opłata za windę nie jest pobierana.

Reakcja

Chociaż most jest bez wątpieniaciekawi, profesjonalni krytycy na początku XX wieku sceptycznie odnosili się do jego wyglądu. "Reprezentuje wadę złego smaku i pretensjonalności, fałszowanie prawdziwych faktów struktury" - napisał H.H. Stat i Frank Brangvin twierdzili, że "bardziej absurdalna struktura niż Tower Bridge nigdy nie była rzucona przez strategiczną rzekę".

Wizyta na moście

Wielu turystów jest stale fotografowanychprzeciw tej wspaniałej strukturze. Możesz także wejść do środka mostu, skąd zobaczysz wspaniały widok na Londyn z przejścia między dwiema wieżami. W pewnym momencie zyskały one nieprzyjemną reputację jako schronienie dla prostytutek i kieszonkowców. Dostępne tylko ze schodów, były rzadko używane przez zwykłych pieszych i zostały zamknięte w 1910 roku. Ponowne otwarcie miało miejsce w 1982 r. Podczas wystawy wystawienniczej Tower Bridge, która mieściła się w wieżach mostu, przejściach i wiktoriańskich halach maszynowych. Również tutaj można zobaczyć wewnątrz Tower Bridge, zdjęcia, filmy, opowiadając o historii niesamowitej struktury. Szczególnie interesujące są prawdziwe silniki parowe. Za wstęp na wystawę pobierana jest opłata.

Naprawy kosmetyczne w latach 2008-2012.

W kwietniu 2008 roku ogłoszono, że Tower Bridgezostanie poddany "liftingowi twarzy" wartemu 4 miliony funtów. Praca polegała na zamiataniu od starej farby do gołego metalu i malowaniu w kolorze niebieskim i białym. Każda sekcja była otoczona lasami i plastikiem ochronnym, aby zapobiec wpadnięciu starej farby do Tamizy i skażeniu rzeki. Począwszy od połowy 2008 r. Wykonawcy pracowali maksymalnie na jednej czwartej mostu, aby uniknąć problemów, ale czasami zamknięcie drogi było nieuniknione.

Proces malowania zakończono w 2009 roku. Przeprowadzono również prace mające na celu zastąpienie systemu oświetlenia mostowego. Wewnątrz przejścia zainstalowany jest wielofunkcyjny system oświetleniowy opracowany przez Eleni Shiarlis, ponieważ są one wykorzystywane na wystawy i do innych celów. Wszystkie elementy są instalowane w nowoczesny sposób bez pomocy wiercenia. Dzięki oświetleniu most nocą zachwyca.

Odnowienie czterech łańcuchów zawieszenia zostało zakończone w marcu 2010 r. Przy użyciu najnowszego systemu malowania, wymagającego do sześciu różnych warstw.

W artykule można zobaczyć zmieniony Tower Bridge, którego zdjęcie pokazuje konstrukcję w całej jej okazałości.

Ciekawy fakt

Istnieje legenda, że ​​most został prawie kupiony w 1968 roku przez amerykańskiego biznesmena Roberta McCullocha w celu przeniesienia do Missouri. Ten fakt jest im jednak odmawiany.

W maju 1997 r. Ruch osobowy prezydenta Billa Clintona został podzielony w wyniku otwarcia mostu.