Osoba, która różni się od społeczeństwa, które popełniadziałania sprzeczne z normami moralnymi lub prawnymi są zdefiniowane jako właściciel zachowań dewiacyjnych. Różni się od innych brakiem akceptacji norm społecznych, agresji, zdolności do bezpodstawnych działań, które są sprzeczne z ludzkim umysłem. Zachowanie dewiacyjne jest niezdolnością do kontrolowania swoich działań, kontrolowania stanu psychicznego. W szczególności te objawy przejawiają się pod wpływem alkoholu lub narkotyków. Tacy ludzie są natychmiast odróżniani od społeczeństwa przez nieposłuszeństwo i wolność myślenia. Nieposłuszeństwo jest jedną z głównych cech tej osoby.
Zachowanie dewiantów to potwierdza, osoba niewpasowuje się w dowolne ramy i nie jest nawet w stanie przystosować się do otaczającego społeczeństwa. Jego zachowanie może być nawet niebezpieczne. Pojęcie zachowań dewiacyjnych jest rozszyfrowane w wąskim i szerokim sensie. W wąskim - są to ludzie, którzy różnią się od ogólnie przyjętych norm zachowania, ale nie stanowią zagrożenia dla społeczeństwa. A w szerszym - zachowanie osoby zagraża innym i pociąga za sobą odpowiedzialność karną. Tacy ludzie popełniają przestępstwo karalne, aw psychologii zachowanie takich osobowości jest zwykle nazywane przestępstwem.
Formy zachowania dewiacyjnego:
- Alkoholizm;
- narkomania;
- samobójstwo;
- Zbrodnia;
- homoseksualizm;
- prostytucja;
- zaburzenia psychiczne.
Wśród nich wyraźne formy negatywnesą: narkomania, przestępczość, alkoholizm, samobójstwa. F. Pataki określa cechy charakterystyczne dla ludzi, którzy zachowują się dewiacyjnie. Są to:
- agresja;
- konflikty w rodzinie i społeczeństwie;
- niechęć do nauki;
- niski poziom inteligencji;
asocjacyjny typ zachowania.
Diagnozowanie i zapobieganie dewiacyjnym zachowaniom
Opierając się na danych statystycznych socjologów,możemy powiedzieć, że 30% społeczeństwa ma różne formy zachowań dewiacyjnych. A te 30% z kolei dzieli się na te, które stanowią zagrożenie dla ludzkości, i te, które po prostu wyróżniają się niezwykłym zachowaniem. Ale nie niosą ze sobą zagrożeń, wręcz przeciwnie, ich zachowanie jest podziwiane przez wszystkich, biorąc pod uwagę, że ci ludzie, dzięki swojej ekscentryczności, będą w stanie osiągnąć wspaniałe wyżyny w życiu.
Całkowicie zapomnieliśmy o pozostałych 70%, które nie sąwyróżniają się niczym specjalnym. Nazywani są przeciętnymi mieszkańcami, a niektórzy filozofowie nazywani są szarymi masami. Przyczyn zachowań dewiacyjnych należy szukać przede wszystkim w dzieciństwie, a także zwracać uwagę na pozycję pacjenta w rodzinie. Zapobieganie, prowadzone na czas, pomoże chronić ludzi przed tymi odchyleniami od norm zachowania. Diagnozowanie zachowań dewiacyjnych nie jest przeprowadzane bez uwzględnienia danych biologicznych człowieka. Cesare Lombroso twierdzi, że przyczyny tego odchylenia można znaleźć w różnych cech fizycznych pacjenta. Później teoria ta została odrzucona, a psychologowie stwierdzili, że jawne zachowanie dewiacyjne jest konsekwencją genetycznych predyspozycji. Oznacza to, że taka cecha jest dziedziczna, ale nie można całkowicie wyprzeć teorii biologicznej. Niektóre nieprawidłowości biologiczne predysponują do rozwoju zachowań dewiacyjnych.</ p>
