Freestyle zapaśnik Alexander Medved: biografia ze zdjęciem

Walka się skończyła. To była ostatnia, ostatnia pojedyncza walka. Dla jednego ze sportowców zamieniło się w złoto olimpijskie. A audytorium w Messegeland wybuchło głośnym aplauzem i wielojęzycznymi okrzykami. Zwycięski zapaśnik, wznosząc swe potężne ramiona, skłonił się we wszystkich kierunkach z oszołomionym uśmiechem. Najwyraźniej nie doszedł jeszcze do pełni szczęścia. Wtedy stało się niewiarygodne. Zawodnik podszedł do środka dywanu, przyklęknął, pochylił się i pocałował matową powierzchnię. Pożegnał się więc z ringiem zapasowym - beznamiętnym świadkiem setek rozczarowań i startów, które sportowiec przeżył w ciągu 15 lat swojej kariery.

Tym człowiekiem był Alexander Medved - zapaśnikfreestyle, trzykrotny mistrz olimpijski w różnych klasach wagowych. Siedem razy wygrał mistrzostwa świata i trzy razy w mistrzostwach Europy. W pudełku zapaśnika znajduje się dziewięć złotych medali mistrzostw Spartakiad i ZSRR. W tym artykule przedstawię krótką biografię sportowca.

Dzieciństwo

Alexander Medved urodził się w 1937 roku w BelayaKościół (Ukraina). W dzieciństwie chłopiec nie miał określonych preferencji sportowych. Spędzał wolny czas zarówno na boisku do koszykówki, jak i na boisku piłkarskim. Również Sasha chętnie pływał, skakał, biegał i walczył z przyjaciółmi.

Obsługa w armii

Zaraz po szkole wyszedł Aleksander Medvedpracują w fabryce jako monter. Dwa lata później młody człowiek został zabrany do wojska. Tutaj Sasha poznała walkę. Prawie nie opanował wielu metod i opanował taktykę, zdobył wyższość białoruskiej dzielnicy wojskowej.

Uczenie się

Po podjęciu decyzji o demobilizacji bohatera tego artykułużyć w Mińsku. Wyższa Szkoła Trenerów i Instytut Wychowania Fizycznego są dwiema instytucjami edukacyjnymi ukończył Alexander Medved. Freestyle Wrestling stał się jego główną specjalizacją. Również sportowiec otrzymał bardzo dobrych mentorów: Rybalko BM i Grigoryev PV Pod ich wrażliwym przywództwem Alexander nie znał porażek przez wiele lat.

Konkursy

W marcu 1961 r. ZSRR uchwaliłwalka. Na złoty medal zgłosiło się 21 zawodników. Byli wśród nich tacy mistrzowie jak Ivanitsky, Dzarasov, Kandelaki i Kiknadze. Po zakończeniu piątej rundy Aleksander został liderem, a siódmy ujawnił najsilniejszych zawodników. Niedźwiedź otrzymał złoto, Dzarasow - srebro, a Ivanitsky - brąz.

Trenerzy postanowili wysłać Aleksandra do JaponiiMistrzostwa Świata. Aby wziąć udział w tej konkurencji, Bear musiał czekać cztery lata. Zawodnik wykonał na nim błyskotliwe ruchy. Ale pod koniec turnieju spotkał się z niemieckim Dietrich. Zdobył o jeden punkt więcej niż nasz zawodnik, a tym samym "rozdarł" swoje złoto.

Pierwsze Igrzyska Olimpijskie

W tym konkursie lekko Alexander Bearnie brakowało złotej nagrody. Przedwcześnie zakończył walkę ze szwajcarskim Jutzerem i rumuńskim Ballo. A bułgarski gracz Mustafov wygrał w 39 sekund. Tylko Turcy Ayik zdołali doprowadzić walkę do remisu. Pozorna przewaga nad przeciwnikami prawie odegrała okrutny żart z Alexandrem. Jeszcze przed wyjazdem ze Szwedem Erichsonem na dywan, Medved był pewien swego zwycięstwa. Najwyraźniej zła forma przeciwnika była ewidentna. Ale w rzeczywistości wszystko było inne. Szwed prawie ogołocił Aleksandra ze złota. Od tego czasu Niedźwiedź zdecydował, że zawsze będzie szanował przeciwnika. Ten reguła sportowca przestrzegał podczas całej kariery.

Ciężki test

Wielu sportowców przestraszyło się podczas Igrzysk Olimpijskich w 1968 roku. W końcu miejsce jego gospodarstwa zostało wybrane na Górską Górę Meksyk. Brak tlenu i rozrzedzone powietrze dotknęły niektórych sportowców. Niestety, Alexander Medved był jednym z nich. Ale tylko bliski krąg wtajemniczonych wiedział o jego dolegliwości. W rezultacie, pod naciskiem Sashy, zdecydowano się wziąć udział w konkursie.

Zapaśnik wybrał następujące taktyki: zademonstrował swoim spojrzeniem pewność zwycięstwa i opalizującą postawę. I sam próbował ukończyć walki przed czasem. Wszystko poszło dobrze przed spotkaniem ze starym wrogiem Dietrichem, którego Aleksander utracił w Japonii. Niemiec poszedł dalej i zdarzyło się coś nieoczekiwanego. Nastąpił okropny i silny kryzys. Walka ustała i obaj sportowcy zaczęli badać siebie. Okazało się, że kciuk na prawej ręce Aleksandra był nienaturalnie wygięty. Za kręgiem lekarze zaczęli szemrać, przygotowując materiały opatrunkowe. Ale ich pomoc nie była potrzebna. Niedźwiedź skorygował przesunięcie niezależnie. W hallu rozległo się lekkie kliknięcie. "Daj gwizdek" - ten znak został pokazany sędzia Alexander Medved. Walka została wznowiona, ale Dietrich został zastąpiony. Po pierwszym ataku zawodnik pokuśtykał. A potem odmówił kontynuowania walki.

Wniosek

Alexander Medved, którego biografia byłaprzedstawione w tym artykule, nadal aktywnie żyć po zakończeniu swojej kariery. Powodem tego był nawyk rozwijany przez lata w związku z produktywnym wykorzystaniem każdej wolnej minuty. Ale reżim nie przekształcił byłego bojownika w jakiegoś "pustelnika". Aleksander Wasiliewicz doskonale rozumiał, że sport to nie całe życie. Były sportowiec dał więcej czasu rodzinie i jego zainteresowaniom (fotografia, polowanie). Wraz ze swoją żoną Tatianą wychował dwójkę cudownych dzieci - syna i córkę Aleksieja, Elenę. Alosza podszedł do ojca, wygrywając mistrzostwa świata w zapasach.