Systematyzacja normatywnych aktów prawnych

Różne ciała o różnych porach w tych lub innychograniczenia przestrzenne są przyjmowane aktami normatywnymi. Cele ich przyjęcia są również różne. Sytuacja ta nie może jednak wpłynąć na charakter istniejących podległych przepisów, a także na same ustawy, które w niektórych przypadkach wchodzą w konflikt ze sobą. W związku z tym, przed rozpoczęciem porządkowania public relations, konieczne jest uporządkowanie wszystkich dokumentów, które są akceptowane. W tym celu dokonuje się usystematyzowanie normatywnych aktów prawnych - porządkowanie, przenoszenie dokumentów do określonego porządku (systemu).

Konieczne jest strukturalne zapewnieniedostępność podstawy prawnej, wygoda jej stosowania. Systematyzacja normatywnych aktów prawnych pozwala na wyeliminowanie nieskutecznych i przestarzałych przepisów. Uporządkowanie przepisów ułatwia rozwiązywanie sporów prawnych, eliminuje luki.

Istnieją różne rodzaje usystematyzowania normatywnych aktów prawnych:

1. Włączenie. Ten formularz zapewnia konsolidację przepisów w kolekcji bez modyfikowania ich zawartości. Jednocześnie każde działanie zachowuje niezależne znaczenie prawne. Inkorporacja może być prowadzona zgodnie z chronologią (z uwzględnieniem czasu przyjęcia przepisów), tematyczną (z zastrzeżeniem tematu) i innymi zasadami. Ta systematyzacja normatywnych aktów prawnych jest uważana za najprostszą. Włączenie jest podzielone na nieoficjalne i urzędowe. Te ostatnie powinny obejmować zbiór przepisów. Nieoficjalna inkorporacja obejmuje zbiory przepisów prawnych, które są publikowane dla celów edukacyjnych. Na takie materiały nie można się powołać, na przykład, w postępowaniu sądowym.
2. Konsolidacja. Systematyzacja normatywnych aktów prawnych w tej formie implikuje ujednolicenie kilku przepisów bez zmiany ich treści w jeden akt. W tym przypadku każdy z przepisów traci swoje niezależne znaczenie w sensie prawnym. W tym przypadku systematyzacja normatywnych aktów prawnych odbywa się z uwzględnieniem znaczenia dokumentów dla jednego rodzaju działalności (na przykład edukacji, opieki zdrowotnej i innych). Konsolidacja jest uważana za najbardziej kompromisową formę strukturyzacji, łączącą oznaki inkorporacji i kodyfikacji. Ta forma systematyzacji służy jako etap pośredni.
3. Kodyfikacja. Niniejszy formularz przewiduje konsolidację przepisów wraz z wprowadzeniem zmian do ich treści w jeden integralny logicznie pojedynczy dokument. Kodyfikacja może wyeliminować przestarzałe materiały i sprzeczności w regulacjach. Wraz z tym tworzona jest nowa kolejność zachowań, zapewniona jest spójność reguł i formowana jest ich spójność. Pod tym względem kodyfikacja jest uważana za najbardziej czasochłonny i złożony sposób systematyzacji. Ta forma uporządkowania może być uniwersalna. W tym przypadku przetwarzana jest znaczna część bazy legislacyjnej. Kodyfikacja może mieć charakter branżowy. W takim przypadku przetwarzane są przepisy należące do konkretnej branży. Ta forma systematyzacji może być wyjątkowa. W tym przypadku praca jest wykonywana z postanowieniami dotyczącymi instytucji.

Kodyfikacja przewiduje przetwarzanie aktów wzgodnie z ich treścią w uzasadnionym, usystematyzowanym oświadczeniu w nowym kodzie, prawie, zbiorze przepisów i tak dalej. Kolejność przyjętych przepisów prawnych w tym formularzu może być prowadzona wyłącznie przez specjalne organy. W wyniku kodyfikacji zawsze powstaje nowy kodeks, kodeks lub akt normatywny. Jedną z głównych cech tej formy zamawiania jest fakt, że nowa, ujednolicona ustawa jest najważniejsza między innymi w tej dziedzinie.