Zbrodnie przeciwko zdrowiu i życiu: art. 122 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej

122 Artykuł kodeksu karnego przewiduje kilka elementów przestępstwa. Przepis ten znajduje się w sekcji aktów naruszających zdrowie ludzkie. Rozważmy to bardziej szczegółowo.

Ogólny skład

Artykuł 122 kodeksu karnego określa kary dla osób, które świadomie narażają innych na ryzyko zarażenia się wirusem HIV. W odniesieniu do tego aktu ustawodawstwo ustanawia następujące sankcje:

1. Do 3 lat ograniczania wolności.
2. Aresztowanie do sześciu miesięcy.
3. Do roku pracy przymusowej.
4. Do 1 roku w więzieniu.

Kwalifikujące się znaki

Artykuł 122 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej: zakażenie wirusem HIVpodmiot, który wiedział o jej obecności, uważa za pierwszą okoliczność obciążającą. W tym przypadku kara wynosi jeden - pozbawienie wolności do pięciu lat. Ten czyn może być popełniony przeciwko kilku osobom lub małoletnim (artykuł 122, część 3 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej). Za to przestępstwo jest ustawione na 8 lat więzienia. W tym samym czasie sprawcy można zakazać przebywania na pewnych stanowiskach lub wykonywania określonych czynności w ciągu 10 lat. Kolejna cecha kwalifikująca, art. 122 kodeksu karnego, nazywa komisję aktem z powodu niedbałego wykonywania obowiązków służbowych przez podmiot. W tym przypadku sprawca jest przypisany:

1. Do 5 lat więzienia.
2. Przymusowa praca w tym samym okresie.

Oprócz każdej z tych kar, art. 122 kodeksu karnego daje sądowi możliwość narzucenia zakazu wykonywania niektórych czynności lub pozostawania na niektórych stanowiskach przez okres do 3 lat.

Ważna uwaga

Przedmioty, których działania zostały zakwalifikowane na podstawie części 1 i części. 2, może zostać zwolniony z odpowiedzialności. Jest to dozwolone w przypadku, gdy osoba, która nabawiła się choroby, została natychmiast ostrzeżona o obecności osoby winnej. W tym samym czasie ofiara zgodziła się przeprowadzić działania, które doprowadziły do ​​infekcji.

Niebezpieczeństwo akcji

Przestępstwo, które dotyczy artykułu 122 Kodeksu karnegoFederacja Rosyjska stanowi oczywiście zagrożenie dla społeczeństwa. Wynika to z faktu, że choroba, którą nabywa ofiara, jest obecnie uznawana za nieuleczalną i prowadzi do śmierci. Tak więc kryminalizacja tego aktu jest w pełni uzasadniona.

Artykuł 122 kodeksu karnego: komentarz

Od obiektywnej strony danego aktucelowe umieszczenie ofiary w niebezpieczeństwie otrzymania nieuleczalnej choroby stwarza rzeczywiste warunki, w których istnieje groźba nabycia choroby. Skład przestępstwa tego rodzaju jest określany w prawie karnym jako "ścięty". Uważa się, że jest już ukończony już na etapie przygotowania. W tym przypadku możemy mówić o kontakcie seksualnym bez barierowych środków ochrony, używania niesterylnego sprzętu medycznego, strzykawek z wprowadzaniem leków i tak dalej.

Część subiektywna

Według ogólnego składu, który ustawia 122artykuł kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, strona ta charakteryzuje się wyłącznie intencją bezpośrednią. Zwykle istnieje oznaka niewiedzy. Oznacza to, że sprawca zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństwa transmisji do poszkodowanego. Przy kwalifikacji, cele i motywy nie mają znaczenia. Są brane pod uwagę przy ustalaniu kary dla sprawcy. Przedmiotem przestępstwa, które uwzględnia art. 122 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, jest osoba fizyczna, która jest przy zdrowych zmysłach i osiągnęła wiek 16 lat. W kwalifikacji aktu bierze się pod uwagę nie tylko osobę, która wie o istnieniu choroby cierpiącej na nią, ale także każdą inną osobę, która jest tego świadoma, ale mimo to umyślnie popełnia niebezpieczne działania. Może to być wstrzyknięcie strzykawki pacjenta innym osobom, organizowanie rozwiązłych kontaktów seksualnych i tak dalej.

Wykwalifikowany personel

Częściowo rozpatrywane 2 tego artykułu przestępstwo uważa się za zakończone od momentu nabycia choroby po stronie poszkodowanej i po ustaleniu związku przyczynowego między konsekwencjami a zachowaniem sprawcy. Skład przestępstwa w tym przypadku jest uznawany za istotny. W tym przypadku część subiektywna charakteryzuje się niedbałą i umyślną formą winy. Wraz z tym kwalifikacja wyklucza popełnienie aktu zaniedbania. Co do zasady sprawca zachowuje się obojętnie lub lekko wobec konsekwencji. W takim przypadku sprawca ma szczególne cechy. On, jak również do ogólnych kwalifikacji, musi być przypisany i osiągnąć 16 lat. W tym samym czasie powinien wiedzieć, że ma HIV.

Akt zaniedbania

Ta funkcja jest przewidziana w części 4. W normie ustalono, że podmiot, który niewłaściwie wykonywał swoje obowiązki zawodowe, podlega karze. W konsekwencji ofiara nabawiła się choroby zagrażającej życiu. Dotyczy to głównie pracowników służby zdrowia, pracowników stacji transfuzji krwi. Wśród nich są ludzie, którzy działają lekko. W szczególności objawia się to w niskiej jakości sterylizacji narzędzia medycznego, powtarzalnym stosowaniu jednorazowej strzykawki i tak dalej.

Uwaga:

W nim fundament jest ustalony, zgodnie zdo którego sprawca może zostać zwolniony z odpowiedzialności. To uzupełnienie ma zasadnicze znaczenie dla kwalifikacji aktu i postępowania w danej sytuacji. Jak stwierdzono w nocie, sprawca może ostrzec ofiarę przed niebezpieczeństwem. Jeśli w tym przypadku ta ostatnia również zgodzi się na dalsze działania, zwolniony jest przewoźnik patologii od odpowiedzialności. Jednocześnie konieczne jest dokładne ustalenie, że ofiara swobodnie i bez presji wyraziła swoją wolę.