Więzienie Taganskaya, czyli "Taganka", to imięod dawna stała się powszechnie znana i pozostawiła znaczący ślad w sztuce współczesnej. Dziś wielu mieszkańców miast nawet nie wie, gdzie znajdował się zakład karny i jak został oficjalnie nazwany. Specjalnie dla Ciebie, pełna i prawdziwa historia "Taganki", a także unikalne fakty i historyczne świadectwa współczesnych w naszym artykule.
Początek historii moskiewskiego więzienia kryminalnego
Pozbawienie wolności jako kary za popełnioneKryminalne akty w Rosji zaczęły być wykorzystywane nawet przez cara Iwana Groźnego. Szczyt aktywności budowlanej i organizacji opinii korygujących spadł za panowania Katarzyny II. W 1804 r. Cesarz Aleksander I wydał dekret o budowie moskiewskiego więzienia kryminalnego. Jako miejsce aranżacji takiej instytucji wybrano obrzeża Moskwy. Dziś jest to ulica Małych Masonów. Niedaleko znajduje się Klasztor Nowospasski i Plac Tagański. To przez jej imię otrzymała w więzieniu więzienie "Taganka". Początkowo instytucja została sklasyfikowana jako "zakład pracy więziennej", tutaj stale mieszkał i pracował więźniów.
Kto był i był ponownie wykształcony w legendarnym więzieniu?
Początkowo "Taganka" była przeznaczona dlaprzestępcy. Jednak już w XX wieku uzyskał status "tranzytu", aw XXI wieku. byli też więźniowie polityczni. Wyjaśnienie takich zmian jest najprostsze. Inne więzienia w Moskwie - Butyrka i Matrosskaya Tishina - nie zawsze miały dość miejsc dla nowych więźniów. Od samego początku moskiewskie więzienie karne w prowincjonalnym kraju miało ogromną liczbę warsztatów. Bez pracy żaden z więźniów nie pozostał, a jeśli skazaniec nie miał żadnego zawodu, był również szkolony podczas odbywania kary. Bezpośrednio na jego terytorium więzienie Taganskaya odbyło warsztaty kowalsko-mechaniczne, krawieckie, tokarskie, drukarskie i introligatorskie. Już w 1921 r. Gazeta "Prawda" gloryfikowała kompetentną organizację reedukacji skazanych przez robotników i doceniała wagę pracy więźniów dla społeczeństwa i kraju. Tymczasem w 1920 r. W "Tagance" odbyło się tylko około 1200 więźniów, a zatrudnionych było nieco mniej niż 200 osób.
Warunki przetrzymywania
Nawet dzisiaj wiele rosyjskich więzień nie może tego zrobićpochwalić się dobrymi warunkami dla skazanych i humanitarną organizacją ich pracy. W minionych wiekach rzeczy nie były lepsze. przeludnionych celach i wspólne obszary, słaba i monotonna dieta, a także skazany w dosłownym znaczeniu tego słowa. pracy Jeśli uważasz, że świadectwo współczesnych, a ona wytwarzana ponure więzienie - matowy żółty ściany, kraty w oknach. Ale w tym samym czasie zawsze przestrzegano międzynarodowych standardów. W więzieniu Taganskaja w 1920 roku gościły nawet zagraniczne delegacje, czasem przychodziły tu paczki z Czerwonego Krzyża.
Legendy i fakty
Wiele zepsutych losów i osób skazanychniesprawiedliwie, widział więzienie Tagańskaja. Historia tej instytucji penitencjarnej pełna jest różnych legend i faktów, w które niełatwo jest uwierzyć. W pewnym momencie szefem więzienia był brat Maćńskiego i, co zaskakujące, bardzo lubił więźniów. Mówią, że kiedy został poinformowany o planowanym aresztowaniu patriarchy Tichona, osobiście przybył do swojej świątobliwości i prosząc o jego błogosławieństwo, zgłosił się na jego zatrzymanie. Jednak może to wszystko jest tylko pięknym mitem. Mimo to, ktoś w więzieniu Taganskaya był bardzo zamożny. Po rewolucji V.F. Dzhunkovsky - były gubernator obwodu moskiewskiego i szef policji, znalazł się w "Tagance" już jako więzień. Stosunek do tego więźnia był bardzo łagodny. Chodzi o to, że Dzhunkovsky był wykształconym i inteligentnym człowiekiem, w drodze wyjątku pozwolono mu kształcić nieletnich i hodować króliki, wkrótce jednak został całkowicie uwolniony. Ciekawą opowieścią jest życie Maksyma Zhizhilenko - syna prokuratora, który pracował w zakładzie poprawczym jako naczelny lekarz. Więzienie Taganskaya dla niego naprawdę stało się ojczystym domem. Po śmierci żony prowadził życie zwykłego więźnia - żył w prostej celi i jadł żywność przygotowaną dla więźniów.
Taganka w XX wieku
Po rewolucji 1917 r. Wszystkie rosyjskie więzieniazostali przytłoczeni "nowym" typem przestępców - więźniów politycznych. Następna fala aresztowań dotknęła postaci religijnych. Co ciekawe, "Taganka" został zbudowany kościół (1894), ale w 1922 roku został zamknięty. Wtedy wierzący więźniowie otrzymali na swoje spotkania pomieszczenia szkoły komunistycznej. Modlono się przed portretami Trockiego i Lenina, dobrodziejstwem byli wolontariusze z personelu, którzy byli gotowi pilnować więźniów podczas tego wydarzenia. Kolejny interesujący fakt: w 1940 roku więzienie "Taganka" było miejscem przetrzymywania 4120 więźniów, personel liczył mniej niż 800 osób. W 1946 r. Dokonano niezwykłej egzekucji na dziedzińcu legendarnej instytucji więziennej. Generał Własow i jego zwolennicy zabili się przez powieszenie, są dowody, że skazani sami prosili, aby ich zastrzelili "jak żołnierz".
Żargon więzienny i "kryminalny romans"
Ciekawy fakt: Pierwszy w Rosji słownik żargonów więziennych został opracowany właśnie w "Tagance". V. Trakhtenberg wykonał olbrzymie dzieło, które zaowocowało unikalnym zbiorem "tłumaczenia" slangu złodziei na rosyjski język literacki z wyjaśnieniami i komentarzami. Popularną wersją jest również to, że słowo "łysy" pojawiło się również w tym więzieniu. Legenda głosi, że kiedyś w lokalnej kuchni pracował kucharz o nazwisku Balandin, któremu udało się ugotować dla więźniów prawie niejadalne jedzenie. W rezultacie jego kreacje zostały nazwane "balansowaniem", a sam kucharz został ugotowany w rondlu z inną niejadalną zupą.
Znani więźniowie
Przez półtora wiekuinstytucja poprawcza w nim była odwiedzana przez ogromną liczbę znanych i po prostu wybitnych ludzi. W różnych okresach było: N. Bauman (bolszewicki rewolucyjny), VF Trachtenberg, Savva Mamontov, Porfiry Ivanov (znany uzdrowiciel), Osip shor (prototyp Ostap Bender), TP Kravets (akademik) i wiele innych . W rzeczywistości lista ta może być kontynuowana w nieskończoność. Należy zauważyć, że życie w więzieniu często było takie samo dla wszystkich. Intelektualiści, politycy i osoby religijne żyły w warunkach stworzonych dla przestępców, często zaangażowanych w ciężką pracę.
Koniec historii: wyburzenie więzienia Taganskaya
W rezultacie w 1938 r. NKWD reformujektóry więzienie nr 1 OMZ UNKVD Moscow region staje się więzieniem Taganskaya GUGB. W związku z tym instytucja poprawcza przenosi się z wydziału Administracji NKWD do Głównego Departamentu Bezpieczeństwa Stanu NKWD. W 1939 Taganka oficjalnie zmienia swój status i staje się więzieniem tranzytowym. W 1946 r. Utworzono Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ZSRR. W związku z tym, po szeregu reform w zakresie fuzji i podziału władzy między tym ministerstwem a KGB, instytucja karna zostaje podporządkowana Ministerstwu Spraw Wewnętrznych. Ostatnią oficjalną nazwą "Taganka" jest więzienie tranzytowe Central Taganskaya w ósmej dyrekcji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR. Historia tego zakładu karnego kończy się w 1958 r. Legendarne więzienie zostało rozebrane na rozkaz Nikity Siergiejewicza Chruszczowa.
Co jest dzisiaj na miejscu "Taganki"?
Większość budynków więzienia jest wystarczająco szybkazburzony. Bardzo szybko, w miejscu, gdzie więzienie Taganskaya wybudowano przedszkole przeznaczony dla dzieci MSW i kilka mieszkalnych pięć-piętrowych budynków - typowy „Chruszczow”. Od instytucji penitencjarnej po dzień dzisiejszy zachował się tylko jeden budynek administracyjny i pralnia. W pierwszej strukturze znajdują się dziś różne biura, a tam, gdzie kiedyś przeprowadzono pranie aktywne, mieści się dział mieszkaniowy. Zachowane i ścianka podstawy więzienie - parapet jest około półtora metra wysokości, ciągnie się wzdłuż nowoczesnej Novospassky pasie. Być może jest to kolejna legenda. Ale każdy może spojrzeć na budynek administracyjny, w którym kiedyś więziono Tagansky'ego. Adres domu: ulica Malye Kamenshchiki, posiadanie 16.
Legendy z okolic "Taganki"
Jeśli znajdziesz się na byłym terytoriuminstytucja korygująca, nie wiedząc o historii tego miejsca, nie można nawet założyć, że kiedyś była. Niewiele więzień w Moskwie jest tak znanych jak Taganskaya, ale pomimo tego faktu, dziś obszar ten przypomina typowy obszar sypialny. Burza zieleni, zwykłe domy, a mimo to ludzie nadal tu mieszkają, którzy osobiście pamiętają budynki państwowe za wysokimi płotami. Wśród mieszkańców dzielnic są legendy o lochach więziennych i tunelach wykopanych przez zek. Niektórzy twierdzą, że osobiście zobaczyli, jak podczas prac wykopaliskowych ludzkie kości zostały wydobyte z okopów na powierzchnię ziemi. Szczególnie wrażliwi obywatele opowiadają o dziwnych wizjach, a nie o najprzyjemniejszych snach, w których widzą życie w więzieniu lub więźniach.
Wzmianki o sztuce i kulturze masowej
To więzienie nie jest na nic zwane legendarnym, nawetDziś, gdy po rozbiórce już ponad pół wieku, piosenka ludowa prawdziwy „Taganka” można usłyszeć w radiu lub znaleźć w kolekcjach popularnych przebojów. Co ciekawe, poeta i kompozytor prac nie jest zainstalowany. Jednak skład występował i nagrywał wiele popularnych wykonawców z różnych lat i, co ciekawe, nadal go powtarzać dzisiaj. Śpiewał o więzienia Taganka i Władimir Wysocki, tylko słuchać uważnie linii piosenka: „Hej, kierowca, weź mnie w Butyrsky farmie” Ponadto wspomniane więzienie we wspomnieniach swoich więźniów i różnorodność zbiorów historycznych i encyklopedycznych. Zrobione o „Taganka” kilku filmów dokumentalnych i programów telewizyjnych informacji. Niech jej więzienie zburzone w 1958 roku, w historii Rosji stało się na zawsze. Co ciekawe, wielu zwykłych ludzi żal, że historyczny zakład karny został rozebrany, o wiele bardziej interesujące byłoby odwiedzić muzeum, które otwarto w jego murach.</ p>
