Większość obywateli naszego kraju miała szczęściebyć właścicielem pewnej nieruchomości: samochody, mieszkania, domy, wille, meble, artykuły gospodarstwa domowego i wiele więcej. Jeśli chodzi o prawo do własności, zwykle odnosi się to do zdolności właściciela do robienia czegokolwiek ze swoimi rzeczami. Może je sprzedawać, dawać, wymieniać, zmieniać lub psuć. Często ta decyzja jest podejmowana samodzielnie przez właściciela przedmiotu (chyba że obowiązują ograniczenia określone w przepisach).
Jednak ta zasada nie może być uniwersalna,ponieważ są wyjątki dla niego. Jeżeli nieruchomość nie należą do jednej, a kilka osób (suma kapitału i ogólnej współwłasności), wówczas operacja jest wykonywana z jego udziałem trzeba zgody wszystkich zainteresowanych stron.
Właściwością wspólną jest majątek należący do dwóch osób lub większej liczby osób. Często dotyczy to obiektów i przedmiotów, które zgodnie z prawem zostały przekazane właścicielom jako legaty.
Testatorzy, którzy złożyli testament, zwyklewyraźnie wskazują spadkobierców konkretnych rzeczy i przedmiotów. Jeśli jednak nie ma takiego dokumentu, nieruchomość przechodzi na spadkobierców zgodnie z procedurą określoną w przepisach. Istnieje ścisła hierarchia nazywana kolejką. Z reguły w każdej z tych kolejek jest kilku równych nowych właścicieli. Wszyscy oni stają się uczestnikami wspólnej własności, a ich prawa, możliwości i obowiązki reguluje Kodeks cywilny (CC).
Zgodnie z Kodeksem cywilnym istnieje wspólny kapitał własny iwspólne współwłasność. Ich wspólną cechą jest podział praw własności między kilka osób, ale uczestnicy współdzielonego rodzaju stosunków własności mogą określić wielkość ich udziału, a przy wspólnym współwłasności jest to niemożliwe.
Żywy przykład tego ostatniego można uznać za wszystkie przedmioty, a także rzeczy ruchome i nieruchome, które zostały nabyte przez małżonków w trakcie małżeństwa. Udział każdego z nich nie może być obliczony.
Jednak prawo uznaje ich własności w ogólnymwspółwłasność, jeżeli podpisano specjalną umowę w momencie zawarcia związku małżeńskiego. Umowa małżeńska może określać wartość udziału każdego z małżonków. Mogą nawet zrezygnować z ogólnego zarządzania kontami, wybierając odrębny system.
W ten sam sposób ludzie uczestniczą w chłopstwiegospodarki (rolniczej), uzgodnij między sobą, jaka część wielkości będzie należała do każdego z nich. Innymi słowy, w takich przypadkach chodzi o zastąpienie współwłasności poprzez udział kapitałowy. Takie manipulacje mogą być przeprowadzane wyłącznie za jednogłośną decyzją zaangażowanych stron. Odwrotna metamorfoza jest niemożliwa.
Oczywiście nie zawsze uczestnicy takiej własnościrelacje są ze sobą powiązane. W wyniku sprzedaży właściciele mogą stać się całkowicie obcymi ludźmi, ale w każdym przypadku każdy z nich powinien dbać o budowanie normalnych relacji z resztą uczestników. To dyktuje zarówno reguły dobrego porządku, jak i elementarny zdrowy rozsądek: wcześniej czy później będzie potrzebna ich pomoc.
Aby uzyskać głębsze zrozumienie norm prawnych, któreregulując relacje majątkowe uczestników wspólnej własności, warto zwrócić się ku źródłu nowoczesnego prawa - rzymskiej doktryny. W pismach Rzymian stwierdza się, że każdy właściciel może rozporządzać prawem do posiadania całości rzeczy. Oznacza to, że nie należy do określonej części własności, ale do części prawa do tego obiektu lub obiektu. Tak więc wspólną własnością wspólną jest posiadanie prawa do rozporządzania własnością, a nie samą rzeczą.
Praktyczne zastosowanie opisanej powyżej zasadyskłada się z: właściciela jednej czwartej części praw do wspólnej nieruchomości na nieruchomości (na przykład apartament), której powierzchnia wynosi 80 metrów kwadratowych. m, nie może uważać się za właściciela 20 metrów kwadratowych. m tej obudowy. Do jego dyspozycji należy jedna z akcji w prawo do całego mieszkania, ale nie prawo do jednej czwartej kwadratu.
Istnieją warunki, w którychuczestnik wspólnej akcji może stać się jedynym właścicielem nieruchomości, a także może być mu udostępniona procedura zabezpieczenia prawa do korzystania z własnej części.
Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej daje wszystkim właścicielom następujące możliwości:
Udział we wspólnym wspólnym prawie własnościnakłada na właściciela obowiązek koordynowania planowanych działań ze wszystkimi pozostałymi posiadaczami praw. Należy pamiętać, że jeśli uczestnik nie może znaleźć wspólnego języka z co najmniej jednym z pozostałych właścicieli udziałów (nawet najmniejszym), wszystkie działania podjęte przez niego z przedmiotem będą uważane za nieuzasadnione.
Rozważ sytuację, w której całkowity kapitał własnyNieruchomość pod działkę z kilkoma drzewami należy do czterech osób. Jeden z nich jest zainteresowany wykorzystaniem samego obiektu. Inni nie chcą się nimi dzielić ani pracować nad nimi, ich oferta polega na dzierżawie ziemi. Niestety, przy tej formie własności głosowanie nie może być rozwiązaniem, ponieważ wszyscy uczestnicy muszą zgodzić się z ostatecznym wynikiem bez wyjątku.
Jak dojść do wspólnego mianownika?
Jeśli nie uda się osiągnąć kompromisu, uczestnikwspólna własność wspólna ma prawo wystąpić do sądu. Zgodnie z prawem, powód może poprosić (lub nawet zażądać), aby miał możliwość posiadania i używania części wspólnego spisku (lub dowolnego innego przedmiotu), który jest proporcjonalny do jego udziału.
Jeśli nie jest to możliwe, inni uczestnicy, którzy posiadają i korzystają z nieruchomości, mogą zrekompensować powoda za wartość jego udziału.
Nie ma prawa, na mocy którego sąd mógłbyzmusić jednego z uczestników do sprzedania wspólnego przedmiotu lub zgodzić się na jego leasing. Prawo cywilne przewiduje zawieranie takich umów jedynie na zasadzie dobrowolności. W skrajnych przypadkach dana osoba może sprzedać jedną z tych części, która dzieli wspólną własność. Można tego dokonać, pomijając zgodę innych uczestników, ale należy przestrzegać prawa pierwokupu.
Udział w kapitale własnym toczęść własności osoby. Daje to prawo wierzycielom do żądania windykacji długu kosztem jego wartości. Prawo zezwala na zastosowanie tych środków przy odzyskiwaniu długów od uczestników oraz w postaci udziałów kapitałowych i współwłasności.
Poprzez egzekwowanie i ocenęudział (jeśli chodzi o współwłasność), a także sprzedaż, wierzyciele są zobowiązani do wzięcia pod uwagę interesów prawnych innych stron. Podobnie jak w przypadku dobrowolnej sprzedaży, uczestnicy mają prawo pierwokupu do oferowania swoich cen w pierwszej kolejności. Jeśli ta procedura nie jest przestrzegana, a stawka jest kupowana przez osobę postronną, po próbie transakcję można zakwestionować.
W związku z tym wierzyciel może żądaćdłużnik sprzedający swój udział jednemu z uczestników. W tych okolicznościach, sprzedaż nieruchomości w wspólnej własności akcji powinny być wykonywane bez zaniżenie jej koszt (co byłoby korzystne dla dłużnika i nabywcy). Przepis ten ma na celu ochronę interesów wierzyciela.
W przypadku, gdy żaden z uczestnikówwykazały chęć zakupu innej akcji, dług musi zostać spłacony poprzez sprzedaż na aukcji publicznej. Środek taki ma na celu ochronę dłużnika przed umyślnym zaniżaniem ceny, ponieważ w procesie przetargowym ma on szansę na uzyskanie maksymalnej kwoty.
Ciekawe, że wierzyciel nie ma do tego prawazakup akcji dłużnika, ponieważ może to naruszać prawa innych uczestników. Kiedy wyrzekną się swoich przywilejów, wejdzie w życie ustawa o organizowaniu przetargów. Opisana procedura jest istotna tylko wtedy, gdy dłużnik ma wspólną własność. Nie dotyczy to osób posiadających udziały we wspólnej nieruchomości. W takim przypadku wierzyciel może nalegać jedynie na przydzielenie części dłużnika w celu pobrania od niego długu za pomocą innych metod.
Jako właściciel każdej nieruchomości,naturalnie martwi się o jego stan i bezpieczeństwo. Nie tylko cieszy się prawami i korzyściami, ale także ponosi pewną odpowiedzialność. Na przykład na jego barkach leży dbałość o zawartość przedmiotów i przedmiotów, a także ryzyko związane z ich uszkodzeniem i śmiercią.
Główne koszty obejmują:
Te niuanse są istotne dla osób, które są właścicielamiwspólna lub współdzielona własność. Wspólna własność udziałów jest szczególnym rodzajem aktywów, dlatego też kwoty wydatków są dzielone między właścicieli proporcjonalnie do wartości ich udziału. Wszyscy uczestnicy muszą ponosić zobowiązania finansowe, niezależnie od tego, czy korzystają z obiektu, czy nie.
W przypadkach, gdy jeden z uczestników nie chce zapłacić uzgodnionej części wydatków na utrzymanie obiektu, inni mogą skorzystać z przymusowego pobrania sumy pieniędzy.
Należy jednak zauważyć, że uczestnicymoże uciekać się do działań prawnych tylko wtedy, gdy dom jest wspólną własnością (lub innego obiektu) może być poważnie zagrożona z powodu niepłacenia rachunków za media, wymaganej naprawy lub odbudowy. Tapicerka pomieszczeń z drogimi panelami nie będzie uznawana za niezbędne prace, dlatego nie ma sensu oczekiwać rekompensaty za jej koszt.
Jeśli chcesz poprawić lub udekorować nieruchomośćotrzymanie pisemnej zgody na takie działania będzie optymalne. Dokument będzie potwierdzeniem jednogłośnej decyzji i pozwoli temu, kto przeprowadził te działania, zwiększyć swój udział proporcjonalnie do inwestycji.
Jak każda inna własność, wspólny wspólnyNieruchomość jest przedmiotem dziedziczenia, darowizny, transakcji kupna / sprzedaży lub leasingu. Tylko uczestnik ma prawo decydować, jak postępować z jego udziałem.
Reguły są jednak zasadami i są konieczneobserwuj. Więc jeśli chcesz sprzedać udziały obcemu (nie jest stroną nieruchomości wspólnej), sprzedawca jest zobowiązany do pisania i wysyłania newsletterów do innych właścicieli. Powinny określać wielkość i wartość sprzedanego pakietu, a także inne warunki. List można doręczyć osobiście, pod podpisem lub wysłać pocztą.
W przypadku, gdy żaden ze współwłaścicieli nie jest zainteresowany kupnem, działka stanowiąca własność wspólną (inny przedmiot lub przedmiot) może zostać sprzedana dowolnemu nabywcy.
Powinieneś wiedzieć, że uczestnicy wspólnej nieruchomości mogą spekulować, czy kupią udział, czy nie, w następujących okresach:
Aby zakwestionować legalność właścicieli transakcjimoże nastąpić w ciągu trzech miesięcy po jego popełnieniu. Jeśli mają jakiekolwiek wątpliwości, nie powinni przegapić tego terminu, ponieważ po tym terminie sąd nie rozpatrzy ich sprawy. Właściciele powinni wiedzieć, że nie będą w stanie uznać uznania transakcji za nieważną, możliwe jest tylko przeniesienie prawa własności na jednego z uczestników.
Cecha procedury darowizny, woli lubpowrót jako zabezpieczenie jest taki, że nie jest wymagane powiadamianie innych uczestników. W każdym razie transakcja zostanie uznana za legalną i ważną.
Wszystkie opisane prawa i zasady są ważnetakże w przypadku, gdy przedmiotem wspólnej własności publicznej jest ziemia. To prawda, że operacje z takimi nieruchomościami są związane z całym zestawem konkretnych funkcji.
Przede wszystkim należy zauważyć, że liczbaWłaściciele w niektórych obszarach mogą osiągnąć kilkaset. Wynika to z faktu, że wiele użytków rolnych zostało celowo przydzielonych do wspólnej własności państwowych i zbiorowych robotników rolnych (po likwidacji organizacji).
Dzisiaj istnieje takie zainteresowaniewitryny. Niektóre z nich są wykorzystywane do uprawy produktów, inne budują domy mieszkalne. Nie ma zakazów w zakresie sprzedaży i zakupu gruntów, jednak istnieją pewne ograniczenia dotyczące odsprzedaży akcji stronom trzecim (aby uniknąć marnotrawstwa w wykorzystaniu zasobów).
Właściciele planujący sprzedaż, wymianę lub transfer doczynsz, adres dla pozostałych uczestników, którzy zezwolili im na alokację swoich udziałów w nieruchomości wspólnej. Cel tego działania nie jest wymagany, ponieważ w rzeczywistości dotyczy to tylko akcjonariusza. Najczęściej staje się:
Aby przydzielić udział, potrzebujesz decyzji dotyczącej spotkaniaposiadacze odsetek. Określają miejsce, w którym zostaną przydzielone grunty, i wyznaczają je na planie terenu. Potem następuje przegląd - procedura przeprowadzona przez inżyniera katastra na ziemi. Przydzielony udział jest ogrodzony i przypisywany jest do niego nowy numer katastralny.
Zainteresowany jest zobowiązany do poinformowania społeczeństwa o:jego zamiar przeznaczenia akcji i zorganizowania spotkania właścicieli. Może korzystać z dowolnego wygodnego lokalnego kanału medialnego (gazety, radio, telewizja).
Zgromadzeni akcjonariusze zatwierdzają projekt planu geodezyjnego, sporządzają protokół i podpisują akt dotyczący uzgodnienia granic nowej strony. Właściciel przydzielonego udziału otrzymuje kolejne dokumenty w Rosreestr.
W wyniku niezależnego użytkowaniawspólny obiekt przez wszystkich właścicieli, sprzedając go lub wynajmując, otrzymują pewien dochód. Ponieważ nieruchomość jest wspólna, pieniądze nie mogą należeć do nikogo.
W rzeczywistości, pytanie, co część dochodówjest należne każdemu udziałowcowi, nie jest regulowane przez prawo. Rozwiązują tę kwestię między sobą w procesie negocjacji i dyskusji. Państwo ustala jedynie procedurę dokumentowania decyzji uczestników wspólnej własności o podziale dochodu.
Często otrzymane środki są dzielone międzywłaściciele nieruchomości proporcjonalnie do wartości ich udziałów. Jednocześnie należy wziąć pod uwagę wysiłki podejmowane przez każdego z nich w celu generowania dochodu. Często właściciel małego udziału, który wykonał dużą ilość pracy (na przykład niezbędny do przetworzenia wspólnej działki, sprzedaży lub wynajmu) może liczyć na solidną część zysków.
Szczególną uwagę należy zwrócić na właścicieli,sposób udokumentowania wspólnej własności współdzielonej. Umowa sprzedaży nie może po prostu zawierać wskazania przekazania pieniędzy jednemu z właścicieli. W końcu nie pozwala to na prawidłowe i wiarygodne obliczanie ulg podatkowych.
Właściciele są zobowiązani do wymieszania się między sobąumowa lub dodatkowa umowa zawarta z umową sprzedaży. Po wskazaniu w tym dokumencie wszystkich danych dotyczących podziału otrzymanych przez nie pieniędzy, będą one działały zgodnie z prawem.
Wielu uczestników wspólnej własności,w obliczu konieczności prowadzenia jakichkolwiek operacji ze swoją częścią nieruchomości, mają trudności w przestrzeganiu wszystkich przepisów i regulacji. Nie jest to zaskakujące, ponieważ w życiu codziennym ludzie często nie mają do czynienia z ustawodawstwem dotyczącym nieruchomości i nie mogą szybko znaleźć swojej orientacji w licznych niuansach swojej działalności.
Sytuację komplikują niekiedy napięte stosunki między właścicielami lub ich niechęć do kompromisu.