Dożywotnia deprywacja wolności nie jest wyznaczana w jakich przypadkach?

Kary są nakładane za popełnienie przestępstw. Ta procedura, to znaczy rozmiar i charakter kary, reguluje Kodeks karny Federacji Rosyjskiej.

Kategorie przestępstw

W prawie karnym istnieje kilka rodzajów przestępstw, rodzaj klasyfikacji, według której powstaje kara dla sprawcy:

1. Mała dotkliwość - czynność, w wyniku której wyznaczany jest okres nie dłuższy niż dwa lata.

2. O umiarkowanej ciężkości - przestępstwo karne, w przypadku którego wyznaczono nie więcej niż pięć lat więzienia w kolonii.

3. Poważne - działania o charakterze przestępczym, w stosunku do których kodeks karny przewiduje takie środki, jak pobyt w zakładzie karnym na okres nieprzekraczający dziesięciu lat.

4. Szczególnie poważne są akty, w przypadku których nałożenie kary trwa dziesięć lat lub dłużej, w tym pozbawienie wolności do czasu naturalnej biologicznej śmierci organizmu lub przymusowego pozbawienia życia.

Najpoważniejsze zbrodnie

W związku z powyższym, w oparciu o powyższe kategorieprzestępstwa, można zauważyć, że dożywotnie więzienie nie jest przeznaczone na "lekkie" czyny. Ogólnie rzecz biorąc, takie środki są stosowane w przypadku szczególnie poważnych i niebezpiecznych przestępstw. Należą do nich ci, których prowokacja w znacznym stopniu narusza prawa i wolności jednostek, całego społeczeństwa lub państwa i stosunków międzypaństwowych.

Wszystkie tego typu przestępstwa są społecznie niebezpiecznelub popełnione w ten sam sposób. W takim przypadku takie działania mogą wystąpić zarówno podczas postępowania przestępczego, jak i w wyniku popełnienia przestępstwa.

Lista artykułów z dożywotnim więzieniem

W sytuacji przestępczej z reguły przestępstwa o szczególnym charakterze są wskazane w artykułach w ostatniej części.

Zgodnie z kodeksem karnym Federacji Rosyjskiej takie akty można przypisaćczęści 2-5 w artykułach (w zależności od pozycji) w następujących pozycjach: 105, 111, 126, 127, 131, 132, 134, 135, 161-163 i kilka innych. Lista pod numerem 7 jest ustalona w specjalnej instrukcji Biura Prokuratora Generalnego 2014.

Ponadto istnieje również lista artykułów, od których uznanie czynów za szczególnie poważne zależy od momentu otwarcia sprawy karnej.

W szczególności, jeżeli sprawy zostały wszczęte w 2014 r., To są one uznawane za szczególnie poważne w artykułach: 205.3, część 1 art. 208, część 1 art. 212 kodeksu karnego.

Okoliczności

Wyznaczając karę, sędziowie, którzyprzyznane przez prawo prawo do podejmowania takich decyzji wynika nie tylko ze składu przestępstwa, ale również z obecności (lub braku) okoliczności łagodzących lub obciążających. Są na przykład takie okoliczności, które już są same w sobie zawarte na innym stanowisku. Jeżeli takie czynniki zostaną wyjaśnione, nie mogą być dodatkowo brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o nałożeniu kary.

Tak więc, naznaczone szczególnie ciężkich przedmiotów na dożywocie nie stosuje się, jeżeli w rzeczywistości nie ma dowodów, że złagodzić winę oskarżonego.

Kto nie może być skazany na życie?

Bez względu na to, który artykułpopełniono przestępstwo o szczególnej wadze, kara śmierci dożywocia nie może być stosowana wobec obywateli, którzy nie ukończyli 18 lat i kobiet. Ponadto dożywocie nie jest przypisane do mężczyzn, którzy osiągnęli wiek raczej zaawansowany. Jaki jest wiek? Ma 65 lat.

Zgodnie z art. 56 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej środki obowiązkoweograniczenia wolności, w tym dla tej kategorii osób, mogą wynosić od dwóch miesięcy do dwudziestu lat. W szczególnych przypadkach: za łączną liczbę przestępstw - do 30 lat, w sumie zdań - nie więcej niż 35 lat.

Inne kryteria

W zależności od innych czynników, których obecność w niektórych przypadkach nie zależy od sprawcy, nie obowiązuje także dożywocie:

- za przestępstwo należące do kategorii szczególnie poważnych przypadków, jeżeli nie zostało ono zakończone;

- jeśli ława przysięgłych wyda wyrok łagodny;

- jeżeli umowa o współpracę przedprocesową zostanie zawarta.

Statut ograniczeń

Za każde przestępstwo, z wyjątkiem ichgłówna klasyfikacja, zastosowanie i okres przedawnienia. Szczególnie poważne akty mają określony okres 15 lat. Terminy przedawnienia są liczone od chwili popełnienia przestępstwa, ale w momencie, gdy, na przykład, ukrywając oskarżonej, okres ten zostaje zawieszona.

Ponadto, jeśli sąd wydał wyrok, a nie byłegzekucja jest także ustawa o ograniczeniu - 15 lat za wyrok za szczególne i niebezpieczne przestępstwo, a karę dożywotniego pozbawienia wolności (jak również za wszelkie inne rodzaje kar).

Przywrócenie warunków w tym przypadku może nastąpić według uznania sądu, w przeciwieństwie do spraw cywilnych lub postępowania w sprawie mniej poważnych przestępstw.

Wynika to z faktu, że z powodu czasu, aktnie mogą już mieć takiego społecznego lub osobistego zagrożenia, jak to było bezpośrednio w komisji, lub samo prawo uległo zmianie, co nie przewiduje tak surowej kary za czyn.

Dodatkowe czynniki

Oprócz tego, co zostało wymienione powyżej, istnieje równieżinne przyczyny, gdy dożywotni uwięzienie nie zostało wyznaczone w związku z popełnieniem szczególnie niebezpiecznego czynu. Należą do nich okoliczności łagodzące określone w art. 61 Kodeksu karnego:

- działania, które doprowadziły do ​​negatywnych konsekwencji, zostały przeprowadzone z uczucia współczucia;

- czyn został popełniony pod przymusem;

- Zbrodnia została popełniona ponad koniecznymi granicami obrony (w tym przypadku istnieje artykuł);

- wydaje się niezbędną pierwszą pomoc ofierze i dobrowolne odszkodowanie.

W obecności tych okolicznościach poprzedzających zawarcie biologicznej śmierci, że jest życie, nie jest powoływany w Rosji.

Ograniczenia konstytucyjne

Powstaje pytanie: dlaczego prawodawca podzielił populację na kategorie do wykorzystania życia w miejscu reżimu? Przecież to nieważne, mężczyzna czy kobieta, gdy sposób popełnienia przestępstwa lub jego konsekwencje nie są obciążone płcią. Jednak oprócz tych grup osób (kobiet, dzieci i mężczyzn 65 lat), społecznie wrażliwe i potrzebują wsparcia, ustawodawca ustalił, że kara nie uznano zastosowanie do tych grup ludności.

Niektórzy eksperci uważają, że nałogowoprzestępcy, którzy odbywają karę jako więźniowie dożywotni lub winni popełnienia szczególnie niebezpiecznego przestępstwa, nie powinni w ogóle zostać zwolnieni, to znaczy ograniczyć ich prawo do zwolnienia przed terminem.

Jednak pomimo pozornej poprawności tegoopinie, konieczne jest uznanie przepisów konstytucyjnych i postanowień Konwencji Praw Człowieka. Zgodnie z tymi normami dana osoba powinna mieć prawo wyboru i prawo do poprawiania. Ograniczenie możliwości zwolnienia z dobrym zachowaniem uważa się za istotne naruszenie Konstytucji w Rosji.

Gdzie odbywają swoje wyroki?

Skazany na dożywotnie więzieniejest zawarty w kolonii, która ma specjalny system. Instytucja państwowa tego typu zakłada, że ​​przestępcy posługują się tym terminem przez pierwsze 10 lat w ściśle określonych warunkach pozbawienia wolności, niezależnie od innych, w celi po dwie osoby.

Obywatel, który jest w takich miejscach, możepracować i studiować, ale dla niego tworzone są specjalne warunki. Oznacza to, że nie ma żadnego przepisu dotyczącego udziału w tego rodzaju działaniach w procedurze ogólnej, ponieważ więźniowie ci trzymani są oddzielnie i nie dopuszczają do ogólnej produkcji lub szkolenia.

Skazany na pozostanie w kolonii na całe życiemogą przebywać w specjalnie wyznaczonym miejscu pod nieobecność innych więźniów. Okres ten jest ograniczony do półtorej godziny. Jeśli zachowanie osoby winnej nie narusza porządku i nie przyciąga nowych przestępstw, wtedy spacer można zwiększyć do dwóch godzin.

Jeśli sprawca nie popełni niewłaściwego zachowanialub nowe przestępstwa, może zostać przeniesione do zwykłych lub ułatwionych warunków. Tak więc skazanie spędza 25 lat w więzieniu, po czym możliwe jest warunkowe przedterminowe zwolnienie.

Obiekty wyrównawcze

W Rosji są takie znaneinstytucje penitencjarne, w których przetrzymywani są więźniowie skazani na dożywocie na celę, ze specjalnym reżimem lub mieszani (ścisłe i specjalne, ogólne i specjalne itp.).

Do takich instytucji należą:

- "Czarny delfin" (Sol-Iletsk, region Orenburg);

- "Biały łabędź" (Solikamsk, Perm Territory);

- "Czarny Berkut" (dystrykt Ivdel, region Swierdłowsku);

- "Sowa polarna" (Labytnangi, region Tiumeń);

- "Vologda Pyatak" (wyspa Ognenny, region Wołogdy).

Ilu sprawców służy życiu?

Statystyki pokazują, że dożywotnie więzieniecorocznie uzupełniane. Oznacza to, że każdego roku w kraju coraz więcej osób jest winnych zbrodni w danej kategorii.

Według FSIN Rosji, od 1 stycznia 2015 r. 1897 osób odbywających wyroki dożywotnio odbyło kary w koloniach karnych. To o 37 osób więcej niż w 2014 roku.

Wcześniejsze wydanie

W Rosji życie nie jest uwięzionejest mianowany bez prawa do wyzwolenia, jak na przykład w Bułgarii. W związku z tym więzień ma prawo, jeśli minęło już dwadzieścia pięć lat od dożywocia, do złożenia dokumentów w sądzie do zwolnienia przed końcem semestru.

Ponadto istniejeprzymusowy porządek pozbawienia prawa do istnienia, który można zmienić na dożywotnie więzienie w kolejności ułaskawienia. Zatem przebywanie w zakładzie karnym przed śmiercią biologiczną więźnia jest aktem łagodzenia wobec osoby zgodnie z konstytucyjnymi prawami.

Nie było przypadków warunkowego zwolnieniawinni, którzy służą przed kolonią w czasie śmierci biologicznej. Jednakże doszło do dwóch prób złożenia wniosku o zwolnienie, ale sąd pozostawił wymiar kary niezmieniony. Zatem nikt skazany na karę pozbawienia wolności przed zwolnieniem biologicznym nie został zwolniony warunkowo, nawet jeśli miał sześćdziesiąt pięć lat w kolonii.

W niektórych krajach, jak już wspomniano, wczesne wydawanie nie jest praktykowane dla tych, którzy są skazani za spędzanie reszty życia w kolonii.

Dla nieletnich istnieją inne rodzaje kar, ponieważ uważa się, że przez całe życie potępienie nastolatka za szczególnie okrutną i niebezpieczną zbrodnię jest nieludzkie.

Najbardziej łagodne warunki do przeniesienia na innewarunki lub na UBL są praktykowane we Włoszech. Na przykład więzień od dwudziestu lat może oczekiwać spełnienia prośby o warunkowe zwolnienie. Lub, w drodze decyzji sądowej, w ciągu ośmiu lat obywatelowi można przyznać preferencyjne warunki na odbycie urlopu na czterdzieści pięć dni lub na wykonywanie czynności poza zakładem karnym.

Wręcz przeciwnie, Holandia nie zezwala na warunkowewyzwolenie dla skazanych, chociaż istnieje prawo do odwołania się od zwolnienia. Od 1940 r. Tylko dwie osoby zostały zwolnione z kolonii w stanie, który był śmiertelnie chory.