Wrastały węzły chłonne w szyi: możliwe przyczyny, objawy i charakterystyka leczenia

Występują ostre choroby nieżytukilka razy w roku, prawie każda osoba. Ponadto duża grupa ludności cierpi na przewlekłe patologie zakaźne. Obejmują one zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie tchawicy, zapalenie ucha środkowego, itd .. Osoby te są czasami w obliczu faktu, że powiększenie węzłów chłonnych za uchem, na szyi, itd .. W istocie, ich zapalenie, często towarzyszy chorób górnych dróg oddechowych i migdałki. Niemniej jednak, nadal istnieje wiele schorzeń, w których pacjenci skarżą się, że powiększenie węzłów chłonnych w szyi lub za uszami. Takie choroby nie zawsze są bezpieczne, więc ten zespół jest okazją do odwiedzenia lekarza.

Powiększone węzły chłonne - co to jest?

Często ludzie zwracają się do lekarza z takimi skargami,jak: obrzęk, limfodonta na szyi boli. Ten symptom może mówić o różnych patologiach. Najczęstsze przyczyny to zapalenie i obrzęk tkanki limfatycznej. W pierwszym przypadku hipertrofia jest zwykle związana z bólem gardła lub zapaleniem gardła. Powiększenie węzłów chłonnych nie jest strasznym symptomem i mija po usunięciu choroby podstawowej. Jeśli ten zespół nie jest związany z procesem zapalnym w gardle, pacjent jest zobowiązany do pilnego zbadania. W takim przypadku skarga może dotyczyć tego, że pacjent ma obrzęk węzłów chłonnych na szyi. Przerost może być jedno- lub dwustronny. Taki objaw można zaobserwować w przypadku różnych chłoniaków, jak również choroby Hodgkina. Podobne patologie dotyczą procesów onkologicznych i wymagają specjalnego leczenia.

Dziecko ma obrzęk węzłów chłonnych w szyi: przyczyny

Powiększenie węzłów chłonnych w dzieciństwiejest bardziej powszechne niż u dorosłych. Wynika to z reaktywności ciała dziecka. Siły ochronne we wczesnym okresie życia szybciej reagują na stan zapalny niż u dorosłych. Z tego powodu skarga, że ​​dziecko ma obrzęk węzłów chłonnych na szyi, często znajduje się w praktyce pediatrycznej. Podobnie jak u dorosłych, kilka stanów patologicznych może służyć jako pretekst do rozwinięcia tego objawu. Wśród nich:

1. Zapalenie migdałków podniebiennych. Ten powód odnosi się do najczęstszych czynników etiologicznych. W takim przypadku pacjent (lub rodzice małego pacjenta) może narzekać na obrzęk prawej węzły chłonnej na szyi lub, przeciwnie, na lewą. Miejsce klęski pokrywa się ze stroną, na której znajduje się zapalenie migdałków.
2. Zapalenie węzłów chłonnych. Występuje trochę rzadziej. Należy do niezależnych chorób węzłów chłonnych, a także ma charakter zapalny. W tym samym czasie nie ma pierwotnej infekcji, nie można powiększać migdałków. Przyczyny zapalenia węzłów chłonnych są takie same jak w przypadku przeziębienia. Należą do nich: hipotermia, kontakt z zakażonymi ludźmi, zmniejszona odporność immunologiczna.
3. Chłoniaki nieziarnicze to rakowe zwyrodnienie tkanki. Niestety takie guzy występują u dzieci. Są klasyfikowane jako niebezpieczne patologie onkologiczne, które szybko prowadzą do pojawienia się przerzutów.
4. Choroba Hodgkina. Ta patologia jest również zaliczana do grupy procesów nowotworowych. Może wystąpić zarówno u dzieci, jak iu dorosłych. Prognozy dla tej choroby są często korzystne.
5. Procesy onkologiczne zlokalizowane w szyi. Rzadziej objaw może powodować zmiany rakowe w jamie ustnej.

Ponadto, wśród przyczyn obrzęk węzłów chłonnych wszyi lub w innych obszarach, przydzielać zaburzenia metaboliczne i tarczycy. Ponadto hipertrofia może wystąpić z przewlekłym alkoholizmem, reakcje alergiczne.

Mechanizm limfadenopatii

Patogeneza powiększonych węzłów chłonnych zależyz powodu hipertrofii. W przypadku zmian zapalnych czynnikiem wyzwalającym jest przenikanie zakażenia do organizmu. Zwykle dzieje się to za pomocą kropelek w powietrzu. Bakterie, uderzając w błonę śluzową jamy ustnej, osadzają się na migdałkach i namnażają się. Niektóre z nich przenikają do naczyń limfatycznych i docierają do węzłów. Powielanie bakterii prowadzi do aktywacji układu odpornościowego. Oddziaływanie mikroorganizmów i makrofagów powoduje reakcję zapalną, która odnosi się do mechanizmów obrony ciała. Przejawia się w tym, że przerost węzłów chłonnych staje się bolesny.

W patologiach nowotworowych mechanizm działania jest inny. Polega ona na tym, że normalne komórki układu limfatycznego stają się nietypowe i zaczynają intensywnie się mnożyć. Może to być poprzedzone czynnikami, takimi jak promieniowanie jonizujące, działanie chemiczne, złe nawyki.

Objawy z powiększonymi węzłami chłonnymi

Często pacjenci udają się do lekarza z reklamacjamicoś, co boli gardło, obrzęk węzłów chłonnych na szyi. Takie objawy zwykle towarzyszą patologiom katar. Jeśli przerost węzłów chłonnych jest spowodowany reakcją zapalną, rozróżnia się następujące objawy:

1. Ból w okolicy palpacyjnej szyi, obszar za uszami. Może mu towarzyszyć nieprzyjemne uczucie w gardle, trudności w połykaniu.
2. Przerost (powiększenie) węzła chłonnego. Jego rozmiar może być różny (od wielkości groszku do orzechów włoskich, a nawet jaj kurzych).
3. Hyperemia - zaczerwienienie w obszarze obrzęku.
4. Zwiększona temperatura ciała.
5. Ogólne osłabienie, utrata apetytu, ból mięśni.
6. Kaszel, przekrwienie gardła, powiększone migdałki podniebienne.

Jeśli guz węzłów chłonnych jest spowodowany patologią onkologiczną, objawy różnią się od przeziębień. Zależą od lokalizacji raka.

Rozpoznanie z obrzękiem węzłów chłonnych

Z limfadenopatią, dokładnydiagnozę i dowiedzieć się o przyczynie jej pojawienia się. Szczególnie poważny powinien być leczony w przypadkach, w których hipertrofii nie towarzyszą patologie kataralne. Przede wszystkim palpacja węzłów chłonnych nie tylko na szyi, ale we wszystkich innych obszarach. Oceń ich konsystencję i wielkość, kształt, bolesność. Zwróć też uwagę na skórę nad powiększonym węzłem. Jeśli nie ma infekcji górnych dróg oddechowych i gardła, a także objawów zapalenia węzłów chłonnych, należy wykonać USG. W niektórych przypadkach nie wystarczy ustalić diagnozy. Jeśli istnieje podejrzenie raka (chłoniak, choroba Hodgkina), wykonuje się biopsję węzła za pomocą igły do ​​nakłuwania. Następnie potrzebne jest badanie histologiczne w celu ustalenia składu komórkowego.

Diagnostyka różnicowa limfadenopatii

W przypadku powiększonych węzłów chłonnych bardzo ważne jest rozpoznanie różnicowe. Objaw ten może towarzyszyć wielu różnym chorobom. Wśród nich:

1. Patologie zapalne. Mają najkorzystniejszą prognozę. Naturę zapalenia można określić na podstawie spójności węzłów. Jeśli są gęste w dotyku, to w celu wyeliminowania hipertrofii wystarczy terapia lekami. Miękkie węzły chłonne oznaczają, że tkanka uległa ropnej fuzji. W takim przypadku konieczna jest opieka chirurgiczna.
2. Infekcyjna mononukleoza. Ta choroba występuje częściej u dzieci. Jego cechą charakterystyczną jest wysypka skórna i wzrost liczby grup węzłów chłonnych (pachowy, szyjny, pachwinowy).
3. Gruźlica. Jeśli podejrzewa się patologię, należy wykonać test Mantoux i analizę plwociny.
4. Choroby onkologiczne. Mogą mieć dowolną lokalizację. W przypadku chłoniaków najczęściej dotyczy to jednego węzła. W przypadku raka szyi, ust, lokalizacja hipertrofii zależy od umiejscowienia guza. Choroba Hodgkina obejmuje kilka grup węzłów chłonnych.
5. Pierwotne i wtórne stany niedoboru odporności.

Węzły chłonne na szyi puchły: co robić?

Przechodzenie od powagi problemu i rozważaniamożliwe konsekwencje, powinieneś wiedzieć, że wzrost węzłów chłonnych na szyi jest zawsze powodem kontaktu z kliniką. Nawet z podejrzeniem zapalnej hipertrofii nie należy angażować się w niezależne leczenie. Przede wszystkim musisz skonsultować się z terapeutą, aby uzyskać pomoc medyczną. W razie potrzeby może on zwrócić się do innych specjalistów. Wśród nich mogą być lekarze: chirurg, phthisiatrist, infekolog, onkolog. Nie bój się specjalistów konsultingowych, ponieważ kierunek do nich nie zawsze oznacza poważną patologię. W niektórych przypadkach ich opinia jest konieczna, aby wykluczyć diagnozę.

Środki ludowe z powiększonymi węzłami chłonnymi

W leczeniu opuchniętego węzła chłonnego na szyimetody są niepożądane. Wynika to nie tylko z faktu, że przyczyną jego hipertrofii nie można ustalić niezależnie, ale także z możliwymi powikłaniami. Na przykład rozgrzanie zapalonego węzła może doprowadzić do jego ropienia i przełomu w otaczającej tkance. Niemniej istnieje kilka przepisów krajowych. Są one stosowane w leczeniu zapalenia węzłów chłonnych, któremu towarzyszy dławica piersiowa. Wśród nich: stosowanie nalewki Echinacea (10 kropli na 50 ml przegotowanej wody), płukanie roztworem soli i sody. Również świeży sok z aloesu jest uważany za skuteczny, który należy przyjmować 1 łyżkę dziennie. Buliony mięty lub rumianku pomogą usunąć stan zapalny w gardle i szybciej pozbyć się zapalenia węzłów chłonnych. Zjedzenie ich kosztuje 3-4 razy w ciągu dnia.

Lecznicze leczenie limfadenopatii

Terapia medyczna jest zalecana, gdyzapalny charakter choroby. Zaleca się przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych "Amoksycylina", "Cefuroksym" itp., Jeśli zapaleniu węzłów chłonnych towarzyszy ropne zapalenie gardła. Stosowane jest również leczenie fizjoterapeutyczne (UHF). Kiedy ropne zapalenie węzła chłonnego wymaga interwencji chirurgicznej (otwieranie i drenaż patologicznego ogniska). W przypadku chorób onkologicznych konieczne jest napromienianie i chemioterapia.

Metody zapobiegania limfadenopatii

Do zapobiegania przerostu węzłów chłonnychkonieczne jest terminowe leczenie chorób zapalnych gardła, dziąseł i zębów. Ważne jest również unikanie hipotermii i prowadzenie terapii witaminowej. Przy ponownym zwiększaniu węzłów chłonnych po leczeniu chirurgicznym należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.