Dysphoria jest czym? Dysphoria: objawy, przyczyny

Wszyscy ludzie są niedoskonali, czasami doświadczająuczucie gniewu wobec świata i społeczeństwa, jest w stanie zwiększonej drażliwości lub podlega działaniu innych składników złego nastroju. Niestety, niewiele osób wie, że są to pierwsze objawy jednej nieprzyjemnej choroby.

Opis

Dysphoria to stan niskiego nastroju,któremu towarzyszy szczególna złość i drażliwość. Nazwa choroby ma greckie korzenie. Wszakże w tłumaczeniu słowo "dysforia" oznacza "udręka, cierpienie". W ten sposób pacjenci opisują swój stan, gdy udają się do lekarza.

Ludzie z dysforią, z reguły, nie cierpiązahamowanie na płaszczyźnie mentalnej lub fizycznej. Ale często mają ataki aktywności, niepokój, a także wybuchy gniewu i agresywnego stanu.

Często główną przyczyną jest dysforiazespół depresyjny (depresja). Ponadto często towarzyszy innym chorobom psychicznym. Na przykład w niektórych przypadkach epilepsji przed lub po napadzie występują objawy dysforii.

Przyczyny

Ku wielkiemu żalowi, w tej chwili naukowcyNie było choroby, która jednoznacznie towarzyszyłaby dysforii. Przyczyny jego występowania mogą być bardzo różnorodne. Lekarze wyróżniają poniższą listę chorób, w których obserwuje się dysforię:

• oligofrenia;
• zanik mózgu;
• demencja starcza;
• epilepsja;
• psychopatia (zarówno pobudliwa, jak i inne typy);
• choroby mózgu związane z niewydolnością naczyń;
• poniósł uderzeń;
• organiczne choroby mózgu.

Ponadto dysforia jest dolegliwością, która przejawia się nie tylko w chorobie psychicznej i podczas okresów zmian hormonalnych, ale także pod wpływem stresu, depresji.

Objawy

W świecie został podzielony na dwa stopniechoroby: łagodne i ciężkie. I pierwszy często nie jest traktowany poważnie. W bardzo łatwy sposób wszystkie objawy nie są bardzo wyraźne i nie zakłócają one szczególnie życia pacjenta. Najczęściej są one po prostu uważane za cechę charakteru. Należą do nich: kaustyczność, narzekanie, cynizm itp. Objawy te mogą dotyczyć zarówno wszystkich sfer życia danej osoby, jak i w niektórych przypadkach przejawiają się w związku z konkretnymi rzeczami.

W wyrażonym stopniu wszystko jest trudniejsze. Jej objawom towarzyszy rozpacz, lęk, niepokój. Wybuchy gniewu mogą osiągnąć najwyższy poziom, któremu towarzyszy przemoc fizyczna.
Jeśli u pacjenta zostanie stwierdzona "dysforia" w danym stopniu zaawansowania choroby, objawy będą następujące:

• Częste podniecenie motoryczne.
• Nie siedzi.
• Okresowe osłupienie.
• Tępota świadomości.
• Rozpraszanie.

Poszczególne grupy dysforii

Na podstawie tej choroby zidentyfikowano następujące podziały, które dotyczą różnych zaburzeń narządów płciowych:

• Dysfunkcja postkomoralna jest okresem ubogimnastrój po stosunku. Ten stan może trwać od kilku minut do kilku godzin. Pierwsze wzmianki o tym fenomenie odnotowano w starożytnym Rzymie. Pisarz Petroniusz powiedział, że wszystkie żywe istoty są smutne po stosunku seksualnym. Dysfunkcja postkomoralna z reguły jest typowa dla mężczyzn. Wynika to ze zmiany równowagi hormonalnej i przeniesionego zmęczenia fizycznego. U kobiet ten typ dysforii często ma podłoże psychologiczne - lub niezadowolenie z partnerem, dotyczą różnych kwestii, i tak dalej ..
• Przedmiesiączkowe dysforie. Zwykle jest to spowodowane zmianą tła hormonalnego i jest obserwowane tylko u kobiet. Dana diagnoza może być ujawniona tylko w obecności więcej niż pięciu znaków z wyświetlonej listy:
  • Zmiana apetytu.
  • Depresja lub lęk.
  • Pogorszenie snu.
  • Częste zmiany nastroju.
  • Ból głowy.
  • Zmęczenie.
  • Drażliwość.
  • Ogólny ucisk.
  • Przygnębiony.

Dyskrecja płci: co to jest?

Wśród chorób psychicznych w sferze seksualnejjeszcze jedno straszne odchylenie się wyróżnia. Jeśli dana osoba cierpi na to, co odczuwa się w ciele niewłaściwej płci, wówczas może zostać zdiagnozowana "dysforia płciowa". Co to jest i jakie są powody jego pojawienia się, wciąż nie jest dokładnie znane. Obejmują różne zaburzenia hormonalne, hermafrodytyzm, naruszenie rozwoju wewnątrzmacicznego. Wiele osób z tą chorobą cierpi z powodu potępiającej postawy społeczeństwa i niezdolności do uświadomienia sobie tego, co jest pożądane.

Leczenie

Wszelkie procedury pozbywania się choroby są określone w zależności od ciężkości choroby.

Jeśli pacjent jest zaniepokojony łagodną dysforią, leczenie można ograniczyć tylko do technik psychoterapeutycznych i różnych sesji automatycznego treningu, które mogą zmniejszyć lęk i złagodzić wszelkie napięcie.

Jeśli mówimy o wyrażonym stopniu choroby,wtedy proces usuwania choroby zmienia się radykalnie. Na początek pacjentowi przepisuje się specjalne leki o działaniu korygującym reakcje behawioralne, które mają działanie hipnotyczne, a także neuroleptyki-leki przeciwpsychotyczne. Jeśli te środki nie pomogły, to kurs leczenia obejmuje środki uspokajające. Po zatrzymaniu napadów leczenie jest kontynuowane aż do ustąpienia przyczyny choroby.

Ze specjalnymi formami dysforii, podejście terapeutyczne możeznacząco różne. Na przykład zaburzenie połogowe nie jest w żaden sposób traktowane. Aby się go pozbyć, wystarczy, że pacjent podejmie wysiłek w celu samodoskonalenia.

Jeśli chodzi o przedmiesiączkową dysforię, onamoże wymagać użycia różnych urządzeń: środków przeciwbólowych, nasennych, uspokajających. Jeśli to odchylenie seksualne występuje bardzo często, powinieneś odwiedzić poradę ginekologa. W takich przypadkach możliwa jest korekta hormonalna.

Leczenie dysforii płciowej jest bardzo trudneproces. Jest wybierany wyłącznie indywidualnie dla pacjenta. Najczęściej pacjentowi przepisuje się hormony płciowe, zaleca się wizytę w salonie kosmetycznym i wykonanie operacji laserem oraz poprawienie mowy. Procedury te są najprostszym sposobem, aby zmienić mężczyznę w kobietę i odwrotnie. Najbardziej skuteczną metodą leczenia jest operacja chirurgiczna w celu zmiany płci. Ale taka ingerencja w ludzkie ciało jest tylko po konsultacji z psychiatrą, aby wykluczyć możliwe choroby psychiczne.