Choroba zakrzepowo-zatorowa tętnicy płucnej

Choroba zakrzepowo-zatorowa tętnicy płucnej (abbr. PE) to zablokowanie tętnicy płucnej przez skrzepy krwi (skrzepliny). Najczęściej skrzepy dostają się do tętnicy płucnej z naczyń kończyn dolnych, szczególnie z żyły udowej. Ponadto, chociaż i niedrożność skrzepów krwi jest główną przyczyną zatorowości płucnej, jednak istnieje niebezpieczeństwo zatkania tętnicy płucnej i tkanki tłuszczowej, powietrza obcego zatorów.

Przyczyny PE

Główną przyczyną tej patologii,jak zatorowość płucna jest, jak wspomniano, zakrzepica kończyn dolnych, więc ludzie, którzy cierpią z powodu żylaków, mają większe ryzyko spontanicznego pojawienia się zatoru tętnicy płucnej.

Ponadto można przypisać czynniki ryzykaObecność chorób nerwowych u pacjenta, którym towarzyszą niedowłady kończyn, choroby onkologiczne w fazie aktywnej, choroby, które wiążą pacjenta do łóżka, terapia hormonalna i stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych.

Związek między PE nie został w pełni wyjaśnionyi CLD (choroby sercowo-naczyniowe). Ponadto wysoka częstość występowania tej choroby u palaczy, osób cierpiących na nadciśnienie i otyłość.

Dość często, w 30% przypadków, chorobawystępuje spontanicznie, bez czynników predysponujących, zwłaszcza, że ​​indywidualne objawy choroby, które nie mieszczą się w ogólnym obrazie choroby, muszą być zignorowane.

Powikłania zakrzepowo-zatorowe (objawy choroby)

W 90% wszystkich przypadków płucnej choroby zakrzepowo-zatorowejtętnica zaczyna się od bólu w klatce piersiowej, duszności (niewydolności oddechowej) i stanu pół-omdlenia, objawy te mogą objawiać się zarówno łącznie, jak i osobno.

Metody diagnozowania zatorowości płucnej

• Oznaczanie D-dimeru w osoczu krwi. D-dimerów - substancja, która jest produktem rozszczepienia fibryny. poziom wzrasta jej w osoczu krwi w obecności skrzepów krwi, czyli D-Dimer może obliczyć ryzyko zatoru tętnicy płucnej, lub co najmniej zatorowości żylnej.

• Skany CT. Podobnie jak w przypadku PE, w 90% przypadków wykrywa się zakrzepicę żył kończyn dolnych, możliwe jest uprzednie zapobieganie chorobie poprzez wykonanie skanu CT CT.

• Scinigraphy perfuzyjno-wentylacyjne. UPU jest jedną z najbezpieczniejszych metod diagnozowania PE - dziś jest bardzo mało reakcji alergicznych na wstrzyknięty lek diagnostyczny. Zasada UPU polega na wprowadzeniu znakowanych cząstek albumin, które pozwalają na ocenę perfuzji płucnej na poziomie tkanek.

• Angiografia naczyń płucnych. Angiografia jest wystarczająco starą metodą diagnozowania patologii, takiej jak zatorowość płucna. Dzisiaj metoda ta uległa wielu poprawie, w wyniku czego nawet angiotografia może uwidocznić nawet zakrzep krwi o wielkości 1 mm.

• Echokardiografia. Ekspansję prawej komory serca stwierdza się u jednej czwartej wszystkich pacjentów z PE, dlatego ta metoda diagnostyki jest również bardzo ważna.

Leczenie i zapobieganie powikłaniom zakrzepowo-zatorowym.

• Leczenie zachowawcze. Pełni funkcję wspomagającą zdrowie w leczeniu innych interwencji terapeutycznych.

• Tromboliza. Terapia trombolityczna pozytywnie wpływa na hemodynamikę i znacznie przyspiesza niedrożność.

• Leczenie przeciwzakrzepowe. Obecnie leczenie przeciwzakrzepowe jest praktycznie liderem wśród wszystkich metod leczenia zatorowości płucnej. Terapię prowadzi heparyna drobnocząsteczkowa i inne środki przeciwzakrzepowe.

• Filtry żylne. Są instalowane na głębokich żyłach kończyn dolnych, nie pozwalając, aby zakrzep wzrósł. Takie filtry mogą służyć przez długi czas, pomagając ludziom uniknąć powikłań żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

• Embollektomia jest chirurgiczną metodą usuwaniaskrzeplina jest z powodzeniem stosowana od 1924 r., więc istnieje wiele możliwości jej realizacji, w tym przezskórne cewnikowanie i usuwanie zatoru bez cięcia.

Współczesna medycyna nie stoi w miejscu. Lekarze i naukowcy stale udoskonalają metody leczenia. Jednakże monitorowanie własnego zdrowia jest przede wszystkim obowiązkiem osoby.

</ p>