Beta-blokery: lista leków, wskazania do stosowania

Leki o ważnych efektach terapeutycznychsą szeroko stosowane przez specjalistów. Są one stosowane w leczeniu chorób serca, które są najczęstsze spośród innych patologii. Te dolegliwości najczęściej prowadzą do śmierci pacjentów. Leki potrzebne do leczenia tych chorób to beta-blokery. Lista leków tej klasy, składających się z 4 sekcji, i ich klasyfikacji przedstawiono poniżej.

Klasyfikacja beta-blokerów

Struktura chemiczna leków klasowychniejednolite i od tego efekty kliniczne nie zależą. Znacznie ważniejsze jest podkreślenie specyfiki niektórych receptorów i ich pokrewieństwa. Im wyższa specyficzność dla receptorów beta-1, tym mniej skutków ubocznych leków. W związku z tym pełna lista preparatów beta-blokerów jest przedstawiona w sposób racjonalny w następujący sposób.

Pierwsza generacja leków:

• nieselektywne dla receptorów beta typów pierwszego i drugiego: Propranolol i Sotalol, Timolol i Oxprenolol, Nadolol, Penbutamol.

Druga generacja:

• selektywny beta receptora typu 1 "bisoprolol" i "Metoprolol", "acebutololu" i "atenolol", "esmolol."

Trzecia generacja:

• Selektywne beta-1-blokery o dodatkowych właściwościach farmakologicznych: Nebiwolol i Betaksalol, Talinolol i Celiprolol.
• Nieselektywne beta-1 i beta-2-blokery o dodatkowych właściwościach farmakologicznych: "karwedilol" i "kardotolol", "labetalol" i "butcindolol".
  

Te beta-blokery (patrz lista leków, powyżej) w różnym czasie były główną grupą leków, które były i są obecnie stosowane w chorobach naczyń krwionośnych i serca. Wielu z nich, głównie przedstawiciele drugiej i trzeciej generacji, jest nadal wykorzystywanych do dziś. Ze względu na ich działanie farmakologiczne można kontrolować częstość skurczów mięśnia sercowego i rytm ektopowy w komorach, aby zmniejszyć częstotliwość ataków dusznicy bolesnej dusznicy.

Wyjaśnienie klasyfikacji

Najwcześniejsze leki sąprzedstawicieli pierwszego pokolenia, czyli nieselektywnych beta-blokerów. Lista leków i preparatów została przedstawiona powyżej. Te substancje lecznicze są w stanie blokować receptory pierwszego i drugiego rodzaju, wykazując zarówno efekt terapeutyczny, jak i efekt uboczny, wyrażany przez skurcz oskrzeli. Dlatego są przeciwwskazane w POChP, astmie oskrzelowej. Najważniejszymi preparatami pierwszego pokolenia są: Propranolol, Sotalol, Timolol.

Wśród zebranych przedstawicieli drugiej generacjilista preparatów beta-blokerów, których mechanizm działania jest związany z preferencyjnym blokowaniem receptorów pierwszego typu. Charakteryzują się słabym powinowactwem do receptorów typu 2, ponieważ rzadko powodują skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą i POChP. Najważniejszymi lekami drugiej generacji są "Bisoprolol" i "Metoprolol", "Atenolol".

Trzecia generacja beta-blokerów

Reprezentanci trzeciej generacji są najbardziejnowoczesne beta-blokery. Lista preparatów składa się z Nebiwololu, Karwedilolu, Labetalolu, Butcindololu, Celiprololu i innych (patrz wyżej). Najważniejsze z klinicznego punktu widzenia to: Nebiwolol i Carvedilol. Pierwszy w przeważającej mierze blokuje receptory beta-1 i stymuluje uwalnianie NO. Powoduje to rozszerzenie naczyń krwionośnych i zmniejszenie ryzyka blaszek miażdżycowych.

Uważa się, że beta-blokery są lekami znadciśnienie i choroby serca, podczas gdy „nebiwololu” - Lek generyczny, który doskonale nadaje się do obu celów. Jednak jego wartość jest nieco wyższa niż cena reszty. Podobny w właściwościach, ale nieco tańszy, jest Carvedilol. To połączenie właściwości beta-1 i alfa-blokerem, który przyczynia się do zmniejszenia częstości i siłę skurczu serca, jak również rozszerzenie obrzeża naczynia.

Te efekty pozwalają monitorować chroniczneniewydolność serca i nadciśnienie tętnicze. A w przypadku niewydolności serca „karwedilol” - lekiem z wyboru, ponieważ nadal jest przeciwutleniaczem. Dlatego lek zapobiega zaostrzeniu blaszek miażdżycowych.

Wskazania do stosowania grupy leków

Wszystkie wskazania do stosowania beta-blokerówzależą od specyficznych właściwości konkretnej grupy leków. W nieselektywnych blokerach wskazania są węższe, podczas gdy selektywne blokery są bezpieczniejsze i mogą być stosowane szerzej. Ogólnie wskazania są powszechne, chociaż ograniczają się do niemożliwości zastosowania leku u niektórych pacjentów. W przypadku leków nieselektywnych wskazania są następujące:

• zawał mięśnia sercowego w dowolnych okresach, dławica napięcia, odpoczynek, niestabilna dławica piersiowa;
• migotanie przedsionków, normoform i tachyform;
• tachyarytmia zatokowa z ruchem komorowym lub bez;
• niewydolność serca (przewlekła);
• nadciśnienie tętnicze;
• nadczynność tarczycy, tyreotoksykoza z kryzysem lub bez;
• guza chromochłonnego z kryzysem lub dla podstawowej terapii choroby w okresie przedoperacyjnym;
• migrena;
• tętniak aortalny złuszczający;
• zespół odstawienia alkoholowego lub narkotycznego.
  

Ze względu na bezpieczeństwo wielu grup leków,szczególnie w drugim i trzecim pokoleniu, lista leków beta-blokerów jest często opisywana w protokołach leczenia chorób serca i naczyń krwionośnych. Częstotliwość stosowania jest praktycznie identyczna z inhibitorami ACE, które są stosowane w leczeniu CHF i nadciśnienia z zespołem metabolicznym lub bez niego. Wraz z lekami moczopędnymi te dwie grupy leków mogą zwiększać oczekiwaną długość życia w przewlekłej niewydolności serca.

Przeciwwskazania

Beta-blokery, podobnie jak inne leki, mają pewne przeciwwskazania. Ponadto, ponieważ leki wpływają na receptory, są one bezpieczniejsze niż inhibitory ACE. Ogólne przeciwwskazania:

• astma oskrzelowa, POChP;
• Bradyarytmia, zespół osłabienia węzła zatokowego;
• blokada przedsionkowo-komorowa drugiego stopnia;
• objawowe niedociśnienie;
• ciąża, wiek dziecka;
• dekompensacja niewydolności serca - CHF II B-III.

Również przeciwwskazaniem jest reakcja alergiczna w odpowiedzi na bloker. Jeśli jakikolwiek lek rozwinie alergię, wówczas zastąpienie leku innym spowoduje rozwiązanie problemu.

Skutki klinicznego stosowania leków

Z lekami stenokardii znacznie zmniejszyćCzęstość występowania ataków duszności i ich siły, zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia ostrych incydentów wieńcowych. W CHF leczenie beta-blokerami inhibitorami ACE i dwoma diuretykami zwiększa oczekiwaną długość życia. Leki skutecznie kontrolują tachyarytmię i hamują częste ektopowe rytmy w komorach. W sumie leki pomagają kontrolować objawy każdej choroby serca.

Wnioski dotyczące beta-blokerów

Karwedilol i Nebiwolol są najlepszebeta-blokery. Lista leków wykazujących dominującą aktywność dla receptorów beta uzupełnia listę podstawowych ważnych terapeutycznie leków. Dlatego w praktyce klinicznej należy stosować lub przedstawicieli trzeciego pokolenia, a mianowicie "Karwedylol" lub "Nebiwolol", lub głównie selektywny wobec leków receptora beta-1: "Bisoprolol", "Metoprolol". Nawet dziś ich stosowanie pozwala kontrolować nadciśnienie i leczyć choroby serca.