Zespół Korsakowa lub zespół amnestyczny,objawia się naruszeniem pamięci krótkotrwałej, z powodu tego, co pacjent stracił poczucie czasu. Zdolności intelektualne nie zmniejszają się. Przyczyną tego zaburzenia jest uszkodzenie tylnej części podwzgórza i otaczających struktur, czasami może wystąpić obustronne uszkodzenie hipokampa.
Syndrom ten został po raz pierwszy rozpatrzony przez Rosjaninapsychiatra S.S. Korsakov. Pod koniec XIX wieku termin "syndrom Korsakowa" został użyty do opisania szeregu zaburzeń o tych samych objawach. Obecnie termin ten opisuje upośledzenie pamięci, zdolność uczenia się, a te dwa objawy powinny być znacznie bardziej wyraźne niż inne przejawy choroby.
Termin "syndrom" jest również powszechny. Wernickego-Korsakoffa „W 1881 Wernickego opisano ostrego zespołu neurologicznego, co może prowadzić do problemów z pamięci krótkotrwałej, zespół ten przejawia ostrym zaburzeniem świadomości, utrata pamięci, orientacji oraz innych objawów tych zaburzeń natury organicznej .. w mózgu pacjentów uszkodzenia krwotoczne utworzone są w trzeciej i czwartej komory mózgu. obecnie wiadomo, że w obu zespołach występują uszkodzenia tej samej istoty szarej mózgu.
Jak już wspomniano, główna manifestacja zespołuKorsakow jest naruszeniem pamięci krótkotrwałej. Zwykle pacjenci zdają sobie sprawę z tych wydarzeń, które miały miejsce kilka sekund temu, ale po kilku minutach lub więcej wszystko, co im się przydarzyło, zostało zapomniane. Liczne testy pamięci pokazują, że pacjent może pokazać dobre wyniki tylko przez kilka sekund, po dziesięciu minutach można zauważyć zaburzenia pamięci. Nie zawsze takie naruszenia mogą zależeć od niezdolności pacjenta do zapamiętania. Zwykle pojawiają się problemy z reprodukcją otrzymanych informacji, pacjent odczuwa pewien rodzaj przeszkody, który nie pozwala mu na normalne zapamiętanie, o co jest proszony. Zespół Korsakova z powodu opisanych wyżej zaburzeń pamięci prowadzi do dezorientacji w czasie.
W przypadku poważnych zaburzeń pamięci, resztaZdolności umysłowe pacjenta są utrzymywane na tym samym poziomie. Często tacy ludzie mogą dobrze prowadzić rozmowę z lekarzem, rozwiązywać codzienne problemy. Niemniej jednak istnieją sfery emocjonalne (stępienie). Pacjenci mają również problemy z wykonywaniem czynności, które wymagają od nich wolicjonalnych wysiłków.
</ p>