Emocjonalnie niestabilne zaburzenie osobowości: rodzaje, objawy, diagnoza i leczenie

Emocjonalnie niestabilne zaburzenie osobowościnajczęściej czeka na kobiety. Wśród całej populacji można go znaleźć w 2% przypadków. Pacjenci, którzy są ambulatoryjni w szpitalu psychiatrycznym - 10%, a hospitalizowani w szpitalu psychiatrycznym - 20%.

W jaki sposób objawia się choroba?

W ICD 10 niestabilne emocjonalnie zaburzenia osobowości charakteryzują się brakiem równowagi, niezdolnością do samokontroli i zwiększoną impulsywnością.

Chorobę obserwuje się u ludzi, zarówno młodych, jak istarszy wiek. Poczucie własnej wartości jest naruszane, nie może tworzyć relacji z innymi ludźmi i często znajduje się w stanie nieistnienia lub, innymi słowy, wpływa.

W tej chorobie pacjenci:

1. Czują stałą samotność i podejmują zaciekłe próby uniknięcia tego.
2. Mają ostrą zmianę nastroju.
3. Doświadczają poczucia rozłąki, utraty, w wyniku czego ich zachowanie, emocje, myślenie i odczucia nieuchronnie się zmieniają.
4. Poczuj ogromny strach przed zmianą planów.
5. Stań się zły i niezrównoważony, nawet przy małych odstępach separacyjnych.
6. Uważają, że jeśli pozostaną sami, przyniosą im ogromną krzywdę. Uczucia te powodują impulsywność w zachowaniu, co może prowadzić do samouszkodzenia pacjenta.

Osoba może tak ostro postrzegać rzeczywistość skuteczną i wymyślać własną wizję naszego świata.

Jak rozwijają się relacje interpersonalne?

Relacje z innymi ludźmi są niestabilne. Towarzyszą im sytuacje konfliktowe.

Ich rodzice lub bliscy pacjentów idealizować pierwsze dni randek. Chcą być zawsze przedmiotem pożądania i pierwszych dniach popyt wchodzących aspektów intymnych.

W tym przypadku ideał szybko traci na wartości w ich oczach. Z łatwością zaczynają myśleć, że osoba, która była tak blisko nich stała się zimna i nie zwraca należytej uwagi.

Ich empatia opiera się tylko na oczekiwaniu, żeinni ludzie zaczną sympatyzować i zaspokoją wszystkie pragnienia i potrzeby pacjenta. Jeśli ich opinie są różne, to emocjonalnie niestabilne osoby ostro zmieniają swoje poglądy na osoby wokół nich.

Jaki jest wyraz identyfikacji?

Wyraża się to w niestabilności reprezentacjijego osobowość. Zmienna ocena jego "ja" wyraża się w ciągłej zmianie celów życiowych i umiejętności zawodowych. Na przykład dobroduszny człowiek, który prosi o pomoc dla siebie, staje się nagle okrutny i mściwy. Ale zawsze walczy o prawdę.

Chociaż w większości przypadków ci ludzie wierząsami są zła i agresywni, a czasem nawet myślą, że nie istnieją na tej planecie. Przejawia się to głównie wtedy, gdy dana osoba nie odczuwa jego znaczenia i wsparcia ze strony otoczenia.

Osoby podatne na tę chorobę są impulsywne w okolicznościach związanych z ryzykiem. Mogą:

• zaangażować się w hazard;
• nie znam rachunku pieniędzy i nie wydaje się go nieodpowiedzialnie;
• jeść dużo jedzenia i nie czuć się pełnym;
• stosować substancje psychotropowe;
• zmienić wielu partnerów seksualnych;
• ryzyko podczas prowadzenia samochodu.

Tendencje samobójcze

Ludzie z zaburzeniem osobowości emocjonalnie mają predyspozycje do działań, które mogą pozbawić ich życia. W tym przypadku próby samobójcze są ciągle powtarzane.

Pomimo tego, że pacjenci uwielbiają demonstracyjniePróby popełnienia samobójstwa, całkowite wycofanie się z życia osiągają tylko osiem procent. Działania innych mają na celu zmuszenie ludzi, którzy są z nimi w pobliżu, do zwrócenia na nie uwagi. Mogą wycinać się lub celowo tworzyć oparzenia na ciele. Jeśli uwaga nie zostanie zapłacona i nie ma pomocy, nadal trwają próby pozbycia się życia.

Mogą być spowodowane zbliżającym się oddaleniem odobiekt miłości. W tym przypadku próby samobójcze przynoszą ulgę na chwilę, zwłaszcza jeśli pacjent jest słyszany i rozumiany, a także te działania sprawiły, że druga osoba uświadomiła sobie, że nie miał racji z pacjentem.

Objawy emocjonalnie niestabilnego zaburzenia osobowości

Osoby tego typu charakteryzują się następująco:

1. Ciągle w napięciu.
2. Ich stan zdrowia jest oscylacyjny.
3. Osoba może wyglądać na przygnębioną i przygnębioną przez kilka dni.
4. Podrażnienie i lęk mogą trwać od kilku godzin do kilku dni.
5. Pacjenci odczuwają pustkę i dlatego nieustannie próbują coś zrobić.
6. Czasami, w całkiem zwyczajnym otoczeniu, są gwałtownewyrażać gniew, sarkazm i słowne wybuchy. Jednocześnie natychmiast odczuwają poczucie winy za swoje czyny, a tym samym wydają się jeszcze bardziej okrutne.
7. Pacjenci są beztroscy, bezczelni i jednocześnie tajemniczy.

Ci ludzie są w stanie zniszczyć wszystko, gdy cel jest już prawie osiągnięty. Na przykład, aby zrezygnować ze szkoły przed uzyskaniem dyplomu lub zerwać stosunki w momencie, gdy wszystko jest dobrze ugruntowane.

Ataki stanu, w którym dana osoba czujejak gdyby poza rzeczywistością, w dziwnie zmienionym świecie, lub poczuć, że jego umysł oddzielił się od ciała, powstają właśnie w okresach porzucenia i samotności. Ale gdy tylko leczenie zostanie wznowione, objawy te znikają.

Najczęstsze zaburzenia osobowości

Najczęstsze i powszechne emocjonalnie niestabilne zaburzenia osobowości to:

1. Manifestacja bulimii (po zjedzeniu osoby się jej pozbędzie, sztucznie wywołując wymioty).
2. Zaburzenia stresu po urazie.
3. Ostra zmiana nastroju.
4. W młodym wieku nie ma kontroli nad impulsami.
5. Ataki samobójcze. Najczęściej występują w młodym wieku. Im osoba staje się starsza, tym mniej jest prześladowany próbami rozliczenia punktów życia.
6. Silne relacje z ludźmi i zaburzenia impulsywne prześladują człowieka przez całe życie.

Szczególnie wyraźne są te przejawy u osób nadużywających psychotropowych substancji czynnych.

Osoby, które ubiegają się o pomoc w specjalistycznych placówkach medycznych, są leczone. Ulepszenia przychodzą już w pierwszym roku terapii.

Jakie są rodzaje zaburzeń osobowości?

Istnieją dwa rodzaje tej choroby:

• typ graniczny;
• typ impulsywny.

Na granicy, oprócz emocjiniestabilność, pojawiają się trudności z realizacją własnego wizerunku. Człowiek nie odczuwa swoich zamiarów i preferencji, starając się tym samym wyrządzić sobie krzywdę.

Poczucie własnej wartości osoby jest bardzo zawyżone, co nie jest właściwie postrzegane przez otoczenie. Pacjent jest zbyt arogancki i niecierpliwy.

W drugim typie osobowość jest podatna na impulsywnośćprzejawy i działania w pośpiesznych sytuacjach, bez myślenia o konsekwencjach. W odpowiedzi na potępienie otaczających ludzi, pacjent wykazuje sztywność i agresję.

Diagnoza typu impulsowego

Ten typ charakteryzuje się następującymi manifestacjami:

1. Skłonność do działania nagle. Nie bierz pod uwagę konsekwencji swoich działań.
2. Z otaczającymi ludźmi relacje są budowane na ciągłym konflikcie.
3. Jest gniew i przemoc.
4. Pacjenci wymagają natychmiastowej zachęty do działania, w przeciwnym razie nie doprowadzą do końca sprawy.
5. Niestabilny nastrój, któremu towarzyszą stałe kaprysy.

Otaczanie tego typu jest trudne i nieprzyjemne.

Diagnostyka typu granicy

Dla stanu granicznego wyróżnia się następujące cechy:

1. Człowiek nie rozumie samego siebie. Nie czuje własnego "ja" i dlatego nie może zdecydować, czego naprawdę chce.
2. Pacjent wchodzi w nieuporządkowane relacje, nieustannie zmienia partnerów.
3. Kieruje całą swoją energię, aby uniknąć samotności.
4. Pacjent jest podatny na zachowania samobójcze.
5. Ciągle odczuwa poczucie bezużyteczności i dewastacji.

Jeśli w młodym wieku szukać leczenia w klinice psychiatrycznej, to w ciągu 40 lat życia powstają zarówno relacje z innymi ludźmi, jak i związki zawodowe.

Odmiany typu Edge

Ten typ patologii ma kilka postaci, do których został podzielony w celu prostszego rozpoznania zaburzeń osobowości emocjonalnie niestabilnych. Oto ich lista:

• forma fobiczna;
• histeryczny;
• pseudo-depresyjny;
• natrętny;
• psychosomatyczne;
• psychotyczny.

Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z nich.

Postać fobii

Myśli pacjenta są stale zajęte różnymi lękami i obawami. Uczucia te narzucają pewien ślad na stanie emocjonalnym człowieka.

Ludzie są w stanie wyolbrzymiać problemy i jednocześnie są usuwani z własnych decyzji. Nie chcą ponosić odpowiedzialności za nic.

Postać histeryczna

Ta forma charakteryzuje ludzi, którzy lubią dramatyzować publicznie i mają talenty teatralne.

Ci pacjenci osiągają swoje cele poprzez manipulowanie innymi ludźmi.

Ich działania są dość aktywne, lub odwrotnie, osoba wygląda na zbyt przygnębioną, co w niektórych przypadkach może prowadzić do działań samobójczych.

Postać pseudo-depresyjna

W tym przypadku działania ludzi różnią się od klasycznej depresji. Ludzie nie postrzegają siebie w rzeczywistości i nie potrafią ocenić swoich działań. Ta forma w niektórych przypadkach jest samobójstwem.

Postać obsesyjna

W tym przypadku pacjenci mają obsesję na punkcie ukrywania swoich zaburzeń psychicznych. Aby usunąć wewnętrzne napięcie, przekazuje światu ogromną liczbę pomysłów.

Formularz psychosomatyczny

W przypadku tej choroby pacjenci skarżą się na zaburzenia somatyczne układu sercowo-naczyniowego i przewodu żołądkowo-jelitowego. Ale podczas badania te problemy nie zostały ujawnione.

Psychotyczna forma

Jest to najcięższa forma choroby, któraobejmuje określone zaburzenia osobowości. Człowiek jest wyrzeczony z prawdziwego świata. On zachwyca się, a on nawiedza halucynacje. W rezultacie wszystkie jego działania stają się celem samozniszczenia.

Leczenie typu impulsowego

U pacjentów przeprowadza się psychoterapię indywidualną lub grupową. Zastosowane środki mające na celu powstrzymanie stanów impulsywnych.

Terapia Gestalt i terapia behawioralna są również stosowane.

Leczenie typu borderline

Zidentyfikuj granicę jest bardzoczasami jest to trudne nawet przez kilka lat. Lekarz prowadzi dużą liczbę badań i zaleca leczenie terapeutyczne dopiero po uzyskaniu wyraźnego obrazu klinicznego.

Proces terapeutyczny musi obejmować procedurę psychoterapii.

Działania lekarzy są skierowane do:

1. Powrót człowieka do prawdziwego środowiska.
2. Zdolność pacjenta do opierania się na pojawiających się sytuacjach stresowych.
3. Poprawa relacji pacjenta z innymi.
4. Walka z brakiem równowagi emocjonalnej.

Podczas całego zabiegu pacjent powinien otaczać się opieką i miłością bliskich mu osób.

Podejścia terapeutyczne

Lekarze stosują następujące podejścia terapeutyczne:

1. Dialektyka-zachowanie. Ujemne ustawienia pacjenta są wykrywane i zastępowane pozytywnymi.
2. Cognitive-analitical. W wyniku działań lekarzy pacjenci zaczynają rozumieć ich stan i uczą się walczyć z jego przejawami.

Leczenie dobiera się w zależności od indywidualnych cech pacjenta.

Leki stosowane w leczeniu zaburzeń osobowości

Do produktów leczniczych należą:

1. Neuroleptyki. Walczą z impulsywnymi eksplozjami.
2. Leki przeciwdepresyjne. Są najczęściej używane, ponieważ pomagają radzić sobie ze stresem i niepokojem pacjenta.
3. Normotimiki. Pomagają one poprawić stan pacjenta i poprawić jego relacje ze światem wokół niego.

Skuteczniejsze leczenie jest możliwe tylko w młodym wieku. Im starsza osoba staje się, tym trudniej ją uzdrowić.