D.I. Fonvizin - pierwszy rosyjski dramaturg dramaturg, który odważył się podczas brutalnego pańszczyzny podnieść kwestię jego niemoralność, uszkadzając oba panów i niewolników, chłopów. Na przykładzie rodziny Prost-Skotinin i ich gospodarstw domowych, ujawnił on destrukcyjny istotę autokracji, wykazały w niektórych przepaść społeczno-gospodarczego i kulturalnego pcha tych „mistrzów” państwa kraju.
Nazwa i tytuł
Wśród portretów wszystkich postaciimage Mitrofanushki. W komedii "Nedorosl" Fonvizina reprezentuje młode pokolenie szlachty, przyszłą fortecę i siłę władzy państwowej, nadzieję i wsparcie kraju. W jaki sposób młody człowiek odpowiada na swoją wysoką misję? W charakterystyce bohatera, dwoma kluczowymi pojęciami są jego imię i interpretacja jego statusu społecznego. Dlaczego nazwał go Fonvizin "niedrogą Mitrofanuszką"? Pierwsze słowo było dość powszechne w codziennym życiu rodzimych użytkowników języka rosyjskiego w tym czasie. Nazwano ich młodymi ludźmi pochodzenia szlacheckiego, którzy nie osiągnęli wieku 21 lat, nie byli pełnoletni, a zatem nie służyli w służbie cywilnej. Żyli pod opieką rodziców, nie zawracając sobie głowy. Jeśli pamiętasz "córkę kapitana" Puszkina, główna postać otrzymuje ten sam pseudonim. Jeśli chodzi o nazwę, dekodowanie jej znaczenia jest bardzo ważne dla zrozumienia, czym jest obraz Mitrofanushki. W komedii Fonvizina "Nedorosl", dziele w duchu i tradycjach klasycyzmu, stosuje się odbiór mówionych imion i nazwisk. "Mitrophan" - greckie słowo tłumaczy się jako "objawienie swojej matki", "jak matka". Co to oznacza, rozważymy poniżej.
"Mój wiek przemija. Przygotowuję go dla ludzi "
Tak mówi pani Prostakova o swoim synu. I rzeczywiście dosłownie wychodzi ze skóry, by zapewnić mu wygodną i szczęśliwą przyszłość. Szczęśliwy, oczywiście, z jego punktu widzenia. Co wyrasta pod skrzydłem matki i niezawodna ochrona "mammy" Eremeevna, tego szlachetnego rodzeństwa? Spójrzmy prawdzie w oczy: to zuchwały, niegrzeczny, leniwy samolubne, zepsute, z jednej strony, pobłażliwość pochodzenia i przywilejów klasy, a drugi - irracjonalne, ślepy, „mama” miłość zwierząt. W tym sensie obraz Mitrofanushki w komedii "Nedorosl" Fonvizina jest bardzo typowy. Ogromna liczba lokalnych arystokratów, jak on spędził czas bezczynnie w osiedlach rodzicielskich, goni gołębie, komendanta twierdzy i korzystania z tych świadczeń, jakie wynikają z ich pracy. Fonvizinsky charakter ucieleśnia najbardziej negatywne cechy swojej klasy. Jest odważny i arogancki wobec tych, którzy są bezbronni i bezbronni. Obraża Yeremeevna, który dorasta jako tubylec. Szydzili z nauczycieli, nie chcąc niczego robić, nie interesując się niczym użytecznym. Nawet ojciec własnych pogardza go i marszczy. Ale przed tymi, którzy są silniejsi, jest jawnie tchórzem. Kiedy Skotinin chce pokonać swojego siostrzeńca, chowa się za swoją starą pielęgniarką. I orła, by bronić swojego ukochanego zwierzaka! Postać i wizerunek Mitrofanushki w komedii "The Minor" Fonvizina mówią same za siebie. Mój syn i matka doskonale się uzupełniają. Matka jest dumna, że ani syn, ani syn nie umie czytać ani pisać. Doradza: nie uczyć się matematyki w nauce, nie dzielić się z nikim, wziąć wszystkiego dla siebie. I nie potrzebuje geografii: kierowcy taksówki będą jeździć! Główna nauka - okradać jak lepkie chłopstwo, "walczyć i szczekać" - doskonale opanowała bohatera. Jak moja matka, on podwija rękawy, po prostu nie tylko dla niego, aby uporać się z chłopów i czeladzi, którzy nie są ludzie i rzeczy lub zwierzęta pociągowe dla niego.
"Niegodziwość godna owoców"
Dobrze pamiętamy, która fraza się kończyautor (D. I. Fonvizin) "Non-Hydrogen". Charakterystyka Mitrofanushka w niej jak w dłoni. Ze względu na bogaty posag brał udział w porwaniu Zofii, zainicjowanej przez matkę. A kiedy Prostakow zostaje ekskomunikowany przez zarząd majątku, jest pozbawiony władzy i szuka współczucia od syna, po prostu odpycha go.
On nie potrzebuje swojej matki. Nikt jej nie potrzebuje. To zwierzę, pozbawione nawet instynktownych przywiązań. Pod tym względem bohater pokonał nawet matkę. Jeśli wywołuje litość w finale gry, a nawet trochę współczucia, to jest to tylko pogarda i oburzenie.
Niestety komedia jest dziś aktualna. Nic dziwnego, że nie pochodzi ze sceny stolicy i teatrów prowincjonalnych!
</ p>
