Gramatyka języka niemieckiego: kolejność słów w zdaniu niemieckim

Gramatyka języka niemieckiego jest nieco bardziej skomplikowanaw porównaniu z pokrewnymi językami grupy romańsko-germańskiej. Weźmy, na przykład, odmiany rzeczowników lub pojęcie gramatycznej płci, która nie jest w języku angielskim. Pojęcie porządku słów istnieje praktycznie we wszystkich językach, tylko w niektórych przypadkach mamy do czynienia z wolnym układem słów w zdaniu, w innych istnieje pewien wzór.

Na potrzeby oświadczenia zdanie niemieckie podzielono na 3 rodzaje:

1. Narracja (Aussagesatz).
2. Interrogative (Fragesatz).
3. Zachęta (Imperativsatz).

Kolejność słów w zdaniu niemieckim

W propozycji niemieckiej istnieją 2 rodzajeukład słów. Cechą charakterystyczną niemieckiej propozycji jest obowiązkowa obecność obu głównych członków: jako podmiot (Subjekt), a także predykat, Prädikat (istnieją wyjątki, ale należy to omówić osobno).

Proste nierozszerzone zdanie ma wjego skład jest tylko głównymi członkami i wygląda mniej więcej tak: Ich schreibe. (Piszę). Częściej wniosek ma więcej niż 2 członków, w którym to przypadku mówią o szerokiej propozycji.

Kolejność słów w zdaniu niemieckim ma dwa typy: bezpośredni i odwrotny.

Prosty szyk wyrazów Łatwiej jest wyrazić proste popularne zdanie według następującego schematu: Temat + predykat + warunki dodatkowe.

Er schreibt ein Brief.

Koniugowana część złożonego predykatu zawsze pozostaje na drugim miejscu, druga, część niezwiązana, jak również przedrostek oddzielający, idą do końca zdania:

Er hat ein Brief geschrieben. Sie geht heute spazieren.

Druga opcja - odwrotna kolejność słów.

Znaczenie samego zdania z używania innego schematu do układania słów nie ulega zmianie. W takim przypadku zmieniają się tylko miejsca I i III, kolejność odwrotna wygląda następująco: drobny członek zdania + orzeczenie (część referencyjna) + podmiot + członek wtórny + członek nieprzydatny. część orzeczenia. Ostatnim miejscem jest również umieszczany przedrostek.

Heute geht sie spazieren.

Kolejność słów w języku niemieckim: zdanie negatywne

Często zdarza się, że w zdaniu niemieckim stosuje się negację nicht, która jest umieszczona przed słowem, które zaprzecza: Nicht alle sehen das.

Jeśli negacja dotyczy predykatu, cząstka jest umieszczana na końcu zdania: Das wissen wir nicht.

Jeśli negacja dotyka rzeczownika, użyj cząstki kein, która jest umieszczona bezpośrednio przed nią. Oba słowa są sortowane według płci i przypadku: Er hat keine Zeit.

Należy pamiętać, że w języku niemieckim istnieje tylko jedna negacja zdania, w przeciwieństwie do rosyjskiego.

Kolejność słów w zdaniu niemieckim: zdanie pytające

Istnieją dwa rodzaje pytających propozycji niemieckich: z pytaniem i bez niego.

Zdanie przenikliwe bez słowa pytania: Ref. część predykatu + podmiot + członkowie drugorzędni + nespred. część orzeczenia: Gehst du im Park?

Zdanie interrogowe z pytaniem od niego i zaczyna: vopr. słowo + спр. część predykatu + podmiot + członkowie drugorzędni + nespred. część orzeczenia: Wohin geht er heute Abend spazieren?

Kolejność słów w zachęty niemieckiego zdania

Zdanie zachęty (imperatywne) wyraża wezwanie do działania, porządku, zakazu. Predykat, który stoi w trybie rozkazującym, zajmuje pierwszą pozycję: Gehen wir im Park!

Kolejność słów w złożonym niemieckim zdaniu

Istnieją dwa rodzaje zdań złożonych: związek i kompleks. Ponieważ w zdaniu złożonym jego części mogą istnieć niezależnie od siebie, kolejność słów w nich różni się niewiele od prostego zdania niemieckiego. Osobno powinniśmy skupić się na złożonym zdaniu.

Opcja pierwsza: główna propozycja znajduje się na pierwszym miejscu, druga część podąża za nią. W tym przypadku wspólny schemat kolejności słów ma następującą postać:

• Główne zdanie ma porządek słowny podobny do prostego zdania;
• klauzula podrzędna: natychmiast po przecinku znajduje się podporządkowany związek + podwładny + drugorzędni członkowie + (negacja, jeśli istnieje) + niezarezerwowany. część orzeczenia + sp. część orzeczenia.

Oddzielne konsole nie są rozdzielone. Jeśli predykat w klauzuli podrzędnej wyrażony jest przez czasownik zwrotny, to cząstka w pożądanej formie jest umieszczana zaraz za związkiem, a za nią jest tylko podmiot.

Jeśli kolejność zdań zostanie zmieniona, agłówne zdanie przechodzi w tło, zaczyna się od ref. część orzeczenia, ponieważ podporządkowana klauzula, która znalazła się na pierwszym planie, odgrywa rolę jednego z głównych członków wniosku.

</ p>