Interakcja to wzajemny wpływ jednostek na siebie nawzajem w procesie interakcji i komunikacji

Psychologia społeczna to nauka, która bada złożone procesy i wzorce ludzkiej działalności oraz zachowania jednostek w kontekście rzeczywistości społecznej. Łącznie z eksploracją i komunikacją.

Ten wieloaspektowy społeczno-psychologicznyZjawisko to jest uważane przez naukowców za proces formowania i późniejszego rozwijania kontaktów między podmiotami lub grupami ludzi. W trakcie komunikacji następuje wymiana informacji o charakterze afektywnym, ewaluacyjnym i poznawczym. Interakcja społeczna jest niemożliwa bez komunikacji. W jej trakcie dochodzi do nawiązywania i utrzymywania kontaktów, w tym osobistych i społeczno-zawodowych. Psychologowie postrzegają komunikację jako złożone zjawisko, które obejmuje trzy zasadnicze elementy: komunikację, interakcję i percepcję. W tym artykule wskażemy istotę definicji tych aspektów strukturalnych.

Interakcja to interakcja i interakcja podmiotów komunikacji. Rozważenie tego terminu w kontekście psychologii społecznej

Proces komunikacji zawsze obejmuje trzy główneelementy: interakcja, komunikacja i percepcja. Czym jest interakcja? Jest to wzajemny wpływ jednostek lub ich grup na siebie nawzajem w procesie interakcji społecznych. Termin "interakcja" pochodzi od angielskiego słowa "interakcja", które z kolei pochodzi od dwóch morfemów łacińskich - "inter" i "activus". Są one tłumaczone jako "aktywne".

Termin ten jest używany przez psychologów społecznych,w tym GM Andreeva, BF Lomov, BG Ananiev i inni, aby opisać wymianę działań w procesie komunikacji. Mówią, że interakcja to koordynacja wspólnych planów, budowa zunifikowanej strategii, a także późniejsza analiza wkładu aktywności wszystkich uczestników interakcji. W procesie komunikacji następuje wymiana doświadczeń, wiedzy i pomysłów. Partnerzy osiągają wzajemne zrozumienie i próbują rozwijać i organizować wspólne działania. To najlepszy sposób, aby pokazać interakcje społeczne.

Jakie warunki są konieczne do realizacji produktywnych wspólnych działań?

Najważniejsza funkcja interaktywnastrona komunikacji to zdolność jednostki do "przyjmowania" roli drugiej osoby i odczuwania sposobu postrzegania partnera w komunikacji. Interakcja to interakcja podmiotów, której realizacja staje się niemożliwa bez stworzenia niezbędnych warunków, w tym:

• koordynowanie stanowisk partnerów (rozszerzenie "na równych prawach", "w dół", "od dołu" itp.);
• powszechne zrozumienie sytuacji, w której realizowane są wspólne działania;
• odpowiedni styl interakcji (konkurencja, współpraca, konflikt).

Interakcja ludzi jest zasadniczo podzielona nadwa typy: ukierunkowane na współpracę i współpracę (partnerzy są zainteresowani komunikacją i aktywnie pomagają sobie nawzajem w osiąganiu wspólnych i indywidualnych celów) oraz w oparciu o rywalizację i rywalizację (jednostki interweniują, przeszkadzają i przeciwdziałają osiągnięciu osobistych celów). Często konfrontacja prowadzi do konfliktu - zderzenia różnych kierowanych stanowisk i interesów podmiotów komunikacji.

Pojęcie komunikacji w psychologii społecznej

Oprócz interakcji, najważniejsze aspekty komunikacjiPercepcja i komunikacja. Ta ostatnia jest semantycznym aspektem interakcji jednostek i implikuje wymianę wszelkich werbalnych i niewerbalnych znaków i symboli. Termin "komunikacja" wywodzi się od łacińskiego słowa "communico", co oznacza "robienie ogólnego". Odnosi się do procesu aktywności komunikacyjnej, która zapewnia wymianę informacji między partnerami. Istnieje kilka rodzajów komunikacji, w tym:

• interpersonalne - przesyłanie wiadomości i ich późniejsza interpretacja przez partnerów komunikacyjnych;
• masa - rozpowszechnianie informacji za pośrednictwem mediów i innych środków, dzięki którym ważne informacje stają się dostępne dla szerokiego grona odbiorców;
• publiczny - przekazywanie informacji odbiorcom za pomocą mowy ustnej;
• prawdziwy znak (komunikacja poprzez produkty intelektualne, obiekty sztuki);
• mowa (aktywność mowy, w tym mowa zewnętrzna i wewnętrzna);
• paralingwistyczny (przekazywanie informacji za pośrednictwem kanału niewerbalnego - gesty, mimika, intonacja itp.).

Percepcyjna strona komunikacji

Percepcja rozumiana jest jako medium semantyczneproces postrzegania przedmiotu swoich partnerów interakcji, w tym tworzenia jej wizerunku, refleksji stosunku do niego, jak również zrozumienie przeciwnika. W sensie ogólnym percepcjonalizm można rozumieć jako specjalną percepcję człowieka, opartą między innymi na samopoznaniu. Główne mechanizmy percepcyjne to identyfikacja i refleksja.

Identyfikacja jest zmysłowa ipsychiczne porównanie siebie, swojego ego z wewnętrznym światem partnera w komunikacji. Refleksja rozumiana jest jako proces samopoznania, a także obejmuje samo-raportowanie, samoanalizę działań i samokontrolę. Społeczna percepcja jest ważnym procesem i mechanizmem percepcji, oceny i zrozumienia działań podmiotów komunikacji, małych i dużych grup społecznych i, ogólnie, wydarzeń społecznych. Umiejętności percepcyjne pozwalają osobie zrozumieć nastrój partnera poprzez jego reakcje niewerbalne i werbalne, zrozumieć kontekst spotkania i poprawnie przeanalizować sytuację komunikacyjną.

Zamiast kończyć

Tak więc w tym artykule rozważaliśmy trzy podstawoweaspekt, tworząc proces komunikacji. Dowiedzieliśmy się, że komunikacja, interakcja, percepcja to trzy ważne elementy procesu interakcji jednostek we wspólnych działaniach. Aspekt interaktywny reguluje interakcję partnerów w procesie komunikacji i zakłada organizację wspólnych działań, które mają wspólny cel dla wszystkich osób. Interakcja jest stroną komunikacji, która jest niemożliwa bez komunikacji - wymiany ważnych informacji, realizowanych na różne sposoby i za pośrednictwem różnych kanałów. A także bez percepcji - mentalna możliwość postrzegania i rozumienia partnerów w komunikowaniu się nawzajem.

</ p>