Metoda obserwacji wymaga naukicechy jakościowe badanych procesów mentalnych, a także ustanowienie regularnych relacji i relacji między nimi (cechy). Opiera się na bezpośrednim postrzeganiu obiektywnych cech badanych przez badacza procesów mentalnych w odnośnym działaniu.
Technika obserwacji ma charakterystyczną cechę,umożliwienie badania tego zjawiska bezpośrednio w procesie jego przebywania w jego warunkach naturalnych, ponieważ występuje (zjawisko) w rzeczywistym życiu. Ta forma wiedzy wyklucza użycie jakichkolwiek technik, które mogą wprowadzać zmiany lub zakłócać naturalny przebieg. W tych okolicznościach metoda obserwacji daje możliwość uzyskania informacji o tym zjawisku w całej prawdziwości i kompletności dostępnych cech jakościowych. Ta forma nauki uważana jest za niezbędną w procesie opisywania zjawisk. Jeśli jest wykorzystywany do wyjaśniania (interpretowania) zdarzeń, wówczas stosuje się metodę porównywania i analizowania bezpośrednio badanych przejawów.
Metodę obserwacji w psychologii używa się do badania nie bezpośrednich, subiektywnych doświadczeń natury mentalnej, ale ich przejawów w zachowaniu i działaniach jednostki, w jej aktywności i mowie.
Między subiektywnymi doświadczeniami psychikicharakter i obiektywnie obserwowana aktywność ustanowiły regularną relację. Stosując metodę obserwacji, badacz jest w stanie wyciągnąć wystarczająco ważne wnioski.
Podczas badania ruchów i działań danej osobyocenia się ich charakter, szybkość, siłę i inne cechy. W takim przypadku metoda obserwacji zakłada równoczesne rejestrowanie okoliczności, które spowodowały lub towarzyszyły tym cechom jakościowym. Podane badania pozwalają oszacować bogactwo, charakter, dokładność reprezentacji mięśniowo-motorycznych. Na przykład, możesz zidentyfikować zaburzenie koordynacji u zawodowej gimnastyczki, jeśli wykonuje ćwiczenia w nieznanym, znacząco różnym od zwykłej sytuacji.
Metoda obiektywnej obserwacji, prawidłowo zorganizowana, charakteryzuje się pewnymi cechami przez specjalistów.