Kiedy schizoidalny typ osobowości staje się patologią rozwoju

Być może najciekawsza sekcja psychologiiosobowość - psychopatia i akcentowanie charakteru, ponieważ w tej sferze psychicznych manifestacji badacze potrafili odróżnić patologię od normy. Teoretyczne informacje z tej sekcji odnoszą się do dwóch znanych nazw - Lichko i Leonhard. Ci psychologowie, niezależnie od siebie, wyodrębnili rodzaje osobowości. Istota każdego z nich jest zdeterminowana przez dominującą cechę charakteru.

Wyjaśniając zjawisko akcentowania (dominacja w charakterze jednej cechy), autorom typologii udało się określić linię wieku, kiedy można zadeklarować patologię: po okresie dojrzewania.

Najdziwniejszy

Najbardziej dotkliwy problem diagnozowania patologiipowstaje w stosunku do ludzi, którzy mają schizoidalny typ osobowości. Tj. odgrodzone od otoczenia. Wynika to głównie z braku chęci nawiązywania kontaktów, komunikowania się jako takiego. Co dla osoby, jako części społeczeństwa, jest "odstępstwem od normy" (w końcu komunikacja jest częścią podstawowych potrzeb społecznych). Dziwaczne zachowanie, odhamowanie - są współistniejącymi cechami tego typu. Tacy ludzie są uprowadzani i oddaleni od świata świata fantazji, w którym czują się komfortowo, jak wszędzie w "prawdziwym" świecie.

Dlatego mówią, że ta cecha charakteru sama w sobie charakteryzuje się patologicznymi manifestacjami, które wpływają na zachowanie, określają rodzaj myślenia.

Podwojenie zachowania

Niemal każda cecha tego typu ma swoją antypodę, stąd opinia o niestabilności tego typu osoby, braku wewnętrznej jedności.

Przede wszystkim to podwójne wyrażenie siebie, jego miejsca w świecie sprowadza się do takiej cechy psychicznej: bogatego świata wewnętrznego i ubóstwa jego zewnętrznych przejawów.

Jest to typ osobowości schizoidalnej, który zaczyna się manifestować przed innymi akcentami charakteru, na długo przed okresem dojrzewania. I nie zawsze stabilizuje się do dojrzałości.

Czasami dziecko schizoidalne wykazuje ingerencję ww stosunku do pewnej osoby - nie zawsze można to interpretować jako "błysk" w jego obrazie psychicznym. Wręcz przeciwnie - niechęć do komunikowania się, kontaktu i natarczywości są tylko przejawami jednej cechy. Obie determinują schizoidalny typ osobowości. Wszakże ingerencja jest również niedopasowaniem do normalnego zachowania (nikt nie byłby zmuszany do narzucenia innej osobie, ponieważ każdy jest świadomy, kiedy się zatrzymać, ze względu na zdolność interpretowania sygnałów niewerbalnych). Nerwowość oznacza taką samą niezdolność osoby do komunikowania się, która jest całkowitym zamknięciem ze środowiska.

Inna podobna manifestacja jest decydującaprotest przeciwko społecznych norm i praktyk, czasem, aby osiągnąć swoje cele (wstrząsnąć ustalony porządek rzeczy) schizoid typ osobowości może wymyślić kolorowe mowy w dużym zgromadzeniu ludzi.

Niezrozumienie tradycji i zasad społecznychjest cechą tego typu, czasami przejawiającą się poza normalnym (przestrzegającym prawa) zachowaniem. Jednak przedstawiciele tego typu rzadko mają skłonność do alkoholu, samobójstw, przestępczych zachowań (przestępstwa grupowe).

Perspektywy rozwoju osobistego

Akcentacja schizoidu nie zawsze jest w porządku,ustępując innym ważnym cechom. Wręcz przeciwnie, ta cecha zdecydowanie zajmuje wiodącą pozycję w charakterze, tłumiąc rozwój człowieka jako człowieka jako całości, a zwłaszcza jego ważnych społecznie cech.

Dla normalnego rozwoju ważne jest, aby się uczyćczuć się innym, uczą się empatii, aby użyć „społeczny” intuicji. To właśnie te umiejętności brakuje schizoid nastolatków, a następnie ich cechy pojawiają się więc jasne, że niemożliwe jest, aby nie spowodować falę oburzenia i niechęci ze strony rówieśników, nauczycieli, a nawet rodziców.

Aby pomóc typowi schizoidów, należy dołożyć wszelkich starańaby kierować się społeczną adaptacją, sama w sobie nie może pomóc, ponieważ nie dostrzega za sobą niespójnych przejawów osobistych cech. Przy odpowiednim treningu (bez skrajności: nadopiekuńczość, pobłażanie) schizoidalne nastolatki iść w dorosłość z zestawem innych wysoko rozwiniętych cech i schizoidalne akcentowania chować się za nimi, ale nie znika całkowicie. Jest to część ludzkiej natury, co jest dobre, ponieważ w tym wysiłku, aby odciąć się od świata jest ukryty wielki wewnętrzny spokój, niezależność, możliwość tworzenia bez granic. Nic dziwnego, że wielu geniuszy ludzkości absented do shizodnomu typ (Einstein, Van Gogh).