Choroba Lou Gehriga: przyczyny, objawy i leczenie

Choroba Lou Gehriga lub boczna amyotrofiastwardnienie - dość rzadka, ale niezwykle niebezpieczna patologia. Chorobie towarzyszy stopniowe niszczenie neuronów ruchowych, co w konsekwencji wpływa na pracę tkanki mięśniowej. Niestety, dzisiaj nie ma lekarstwa, które może wyleczyć chorobę. Współczesna medycyna może tylko zaoferować środki, które pomogą zatrzymać główne objawy.

Zespół Lou Gehriga i jego przyczyny

Do tej pory przyczynypodobna patologia jest nieznana. Oczywiście wiele ośrodków badawczych nie przestaje aktywnie poszukiwać czynników zdolnych do wywoływania stwardnienia, a także metod skutecznego leczenia.

Niemniej naukowcy zdołali się dowiedzieć tylkoniektóre czynniki ryzyka. W szczególności choroba jest często diagnozowana u osób, których ciało było wystawione na działanie toksycznych substancji, w szczególności soli metali ciężkich, przez długi czas. Do czynników ryzyka można przypisać i liczne obrażenia. Tylko u 3-7% pacjentów zdiagnozowano rzadką postać dziedzicznego stwardnienia rozsianego.

Nawiasem mówiąc, choroba ta otrzymała jedną z jej nazwisk na cześć Lou Gehriga. To słynny amerykański zawodnik baseballowy, który od wielu lat skutecznie walczy z chorobą.

Choroba Lou Gehriga i jej objawy

Natychmiast warto zauważyć, że pierwsze oznakiStwardnienie pojawiają się już w dojrzałym lub starszym wieku. Jak już wspomniano, choroba wiąże się ze zniszczeniem neuronów ruchowych. Z powodu braku unerwienia, mięśnie tracą zdolność do skurczów. Zasadniczo dotyczy to głównie mięśni kończyn. Choroba nieustannie się rozwija, niszcząc pozostałe włókna nerwowe.

Mięśnie stopniowo atrofia, z powodu której pacjenttraci zdolność do poruszania się. Co do zasady, chorzy nie mogą już zadbać o siebie - z czasem nawet trudno jest im utrzymać tułów w pionowej pozycji.

Niestety, stwardnienie nie kończy się na tym. Choroba Lou Gehriga wpływa nie tylko na mięśnie szkieletowe. Początkowo gardło cierpi, w wyniku czego pacjent nie może samodzielnie połykać. W miarę postępów, proces sklerotyczny obejmuje mięśnie międzyżebrowe i przeponę. Tak więc osoba traci zdolność wykonywania ruchów oddechowych. Na tym etapie choroby konieczne jest stosowanie aparatu do sztucznej wentylacji w celu utrzymania życia.

Choroba Lou Gehriga nie wpływa na pracę narządówuczucia. Osoba może widzieć, słyszeć, smakować i wąchać oraz odpowiednio postrzegać informacje. Tylko w niektórych przypadkach możliwe są zaburzenia poznawcze.

Choroba Lou Gehriga i metody leczenia

Jak już wspomniano, aby wyleczyć chorobędzisiaj jest niemożliwe. Medycyna może oferować jedynie wysokiej jakości opiekę, program rehabilitacji i leczenie objawowe. Do tej pory lek „Riluzole” jest tylko mniej lub bardziej skuteczny lek, co pozwala na przedłużenie życia pacjenta o kilka miesięcy lub lat.

Ponadto środki przeciwbóloweleki poprawiające stan pacjenta. W przypadku depresji lub ataków paniki stosuje się środki uspokajające i przeciwdepresyjne. Regularne ćwiczenia fizyczne i tak zwana "terapia zajęciowa" pomagają spowolnić proces zanikania mięśni.

Prognozy dla osób z takim zespołem, niestety,niekorzystny. W większości przypadków pacjentowi udaje się przeżyć kolejne 2-6 lat po pojawieniu się pierwszych objawów. Tylko w 10% przypadków oczekiwana długość życia pacjentów przekracza dziesięć lat.