Syndrom Zudeka (aka dystrofia) implikujepod pewnymi zmianami w tkankach pewnej części ciała. Najczęstszym uszkodzeniem są stawy kończyn dolnych / górnych. Choroba wpływa również na skórę, tkanki, a nawet kości. Ta dolegliwość została po raz pierwszy opisana szczegółowo w 1990 roku przez słynnego chirurga Paula Hermana Martina Zudka. Przyjrzyjmy się bliżej tej chorobie.
Na pierwszym etapie pacjenci mają tendencję do narzekańograniczona ruchliwość, obrzęk i skóra staje się gorąca w dotyku. Drugi etap zakłada już zmianę koloru skóry na niebieskawy, nasila się obrzęk, obserwuje się skurcz mięśni. Syndrom Zudek na trzecim i ostatnim etapie jednocześnie charakteryzuje się utratą ruchomości stawów i atrofią niektórych mięśni. Każdy z opisanych powyżej etapów rozwija się stosunkowo szybko.
Według ekspertów, tego rodzaju chorobynajczęściej z kilku powodów. Po pierwsze, z powodu uszkodzenia uszkodzonej kości lub nadmiernego obciążenia. Po drugie, przy nieprawidłowo nałożonych bandażach istnieje wysokie prawdopodobieństwo zaburzeń krążenia w określonym obszarze ciała i późniejszego ucisku tkanek. Ponadto eksperci stwierdzili, że nie najmniejszą rolę odgrywa czynnik psychoemotencjalny. Wiele badań potwierdziło informację, że choroby są podatne głównie na ludzi cierpiących na różne fobie i na ogół są bardzo wrażliwi na sytuacje domowe.
Syndrom Zudek. Leczenie
Przede wszystkim należy zauważyć, że terapia zależy od stadium choroby.
Środki zapobiegawcze
Niestety, w tej chwili specjaliści niemoże nazywać skuteczne i skuteczne środki zapobiegawcze. Zaleca się po prostu zachować ostrożność i przy najmniejszym podejrzeniu tej dolegliwości, aby uzyskać wykwalifikowaną pomoc od lekarzy. Tylko w tym przypadku możliwe będzie uniknięcie możliwych nieprzyjemnych konsekwencji.
</ p>