Kompozytor A. S. Dargomyzhsky: Biografia, twórcze dziedzictwo

Alexander Sergeevich Dargomyzhsky, shortktórego biografia jest przedstawiona w artykule, jest wielkim rosyjskim kompozytorem, który wprowadził wiele nowych do rosyjskiej muzyki klasycznej. Lata jego życia - 1813-1869. 14 lutego 1813 r. Urodził się Dargomyzhsky. Jego biografia zaczyna się od. Troicki (Dargomyzh) Tula, gdzie się urodził. Jego ojciec służył jako urzędnik, a matka Aleksandra była poetką-kochanką.

Jak spędził wczesne dzieciństwo Dargomyzhsky

Biografia, podsumowanie prac,ciekawe fakty o kompozytorze - wszystko to jest interesujące dla licznych wielbicieli jego twórczości. Zacznijmy od samego początku i opowiedz o wczesnym dzieciństwie przyszłego kompozytora.

Aleksander Siergiejewicz spędził go we własnej posiadłościrodzice, które znajdowało się w prowincji Smoleńsku. Po pewnym czasie rodzina przeprowadziła się do Petersburga. Nie było domu kształcone Aleksandr Dargomyżski. Jego biografia jest oznaczony tym czasie lekcje muzyki, teatru i literatury. Nauczyciele byli Aleksandr Dargomyżski AT Danilewskiego (pianista), PG Woroncowa (skrzypce lądowy), F. Shobernehler (wiedeński kompozytor i pianista), BL Tseybih (piosenkarka).

Ponadto Dargomyzhsky poznał M.I. Glinka (jego portret jest przedstawiony powyżej), który dał mu teoretyczne manuskrypty przywiezione z profesora Deny z Berlina. Przyczyniły się do poszerzenia wiedzy Aleksandra Siergiejewicza w dziedzinie kontrapunktu i harmonii. W tym samym czasie zaczął studiować orkiestrację Dargomyzhsky'ego. Jego biografia kontynuuje tworzenie pierwszych niezależnych dzieł.

Pierwsze prace, studenci Dargomyzhsky'ego

Pierwsze utwory fortepianowe i romanse zostały opublikowane wLata 1830. Największą wartość artystyczną są utwory stworzone słów Puszkina: „Night Zephyr”, „Vertograd”, „Młodzieniec a Virgin”, „Ja was umiłowałem”, itd. A w kolejnych latach muzyka wokalna była jednym z głównych zainteresowań twórczych Aleksandr Dargomyżski że. chętnie udzieli lekcji śpiewu, bezpłatnie. Ogromna liczba jego uczniów. Wśród nich jest LN Madame Byelenitsin (Karmalina) Bibibina, Shilovskaya, Gears, Barteneva, Purgolt (Molas), księżniczka Manvelova. Dargomizhskiy zawsze inspirowane sympatię kobiet, zwłaszcza - śpiewaków. Na ten ostatni, on pół żartem powiedział, że bez nich nie byłoby warto zostać kompozytorem.

Opera "Esmeralda"

Opera "Esmeralda" (lata stworzenia - 1837-41)jest uważane za pierwsze poważne dzieło Aleksandra Siergiejewicza. Libretto do tego wcześniej zostało stworzone przez Hugo w słynnej powieści "Notre Dame de Paris". Ta praca, ze względu na jej niedojrzałość (napisana w stylu francuskiej opery), świadczy o realistycznych aspiracjach Dargomyzhskiego. Esmeralda nigdy nie została opublikowana. W Petersburgu, w bibliotece teatrów cesarskich, przechowywany jest clavier, rękopis i autograf Dargomyzskiego. Kilka lat później ta praca została dostarczona. W Petersburgu premiera odbyła się w 1851 roku, aw Moskwie - w 1847 roku.

Romances of Dargomyzhsky

Produkcja opery była niezadowolona z AleksandraSergeevich Dargomyzhsky. Jego biografia charakteryzuje się zwrotem kreatywności. "Esmeralda" najwyraźniej rozczarowała kompozytora. Ponownie zaczęto komponować piosenki Dargomyzhsky'ego, którego biografia była naznaczona ich pisaniem wcześniej. Wraz z wczesnymi dziełami, nowe (tylko 30 romansów) zostały opublikowane w 1844 roku. Przynieśli sławę Dargomyzhsky'ego. Najlepsze romanse z lat 40. XIX wieku to utwory stworzone na poezji Puszkina: "Noc Zephyr", "Tear", "Wedding", "Kochałem cię". W 1843 r. Powstała kantata Dargomyzskiego "Triumf Bachusa" na poezji tego samego poety. Praca ta została zaprezentowana w 1846 r. W Petersburgu w Teatrze Bolszoj na koncercie Dyrekcji. Jednak autorowi odmówiono produkcji "Celebracji Bachusa" w formie opery, stworzonej w 1848 roku. Dopiero znacznie później, dopiero w 1867 roku, zaprezentowano w Moskwie dzieło, które stworzyło kompozytora Dargomyzhskiego. Jego biografia kontynuuje następny okres twórczości.

Podróż i nowe trendy w twórczości kompozytora

Nowe tendencje w twórczości Dargomyzhsky'egopojawił się w drugiej połowie lat czterdziestych XIX wieku - początek lat 50. XIX wieku. Były one związane z narodzinami i rozkwitem w naszym kraju tzw. Szkoły naturalnej (realizm krytyczny) w sztuce i literaturze. Aleksander Siergiejewicz zaczął przyciągać głównie opowieści ludowe. Ponadto jego zainteresowanie folklorem stało się jeszcze większe. Dargomyzhsky zaangażował się w przetwarzanie pieśni chłopskich. Można powiedzieć, że pogorszenie świadomości narodowej w tym czasie ze względu na fakt, że kompozytor był za granicą w okresie od 1844 do 1845 roku odwiedził Niemcy, Wiedeń, Bruksela i Paryż. Dargomyzhsky udał się tam jako fan wszystkich Francuzów i wrócił do Petersburga jako zwolennik Rosjanina, jak w przypadku Glinki.

Do tego czasu finałsformułowanie "realizmu intonacyjnego" - twórcza metoda kompozytora (reprodukcja intonacji mowy jest głównym środkiem tworzenia obrazów). Kompozytor powiedział, że chciał, by dźwięk wyrażał słowo. W utworze "Miller" wprowadzono w praktyce zasadę, która wyznawała Aleksander Dargomyzhsky. Krótka biografia jego jest naznaczona aktywną realizacją "intonacyjnego realizmu". Od "Millera" piosenki po poezję Puszkina istnieją wątki do "Kamiennego gościa" - opery, w której zawarte były zasady muzycznej recytacji. "Muzyczna mowa" powstaje w romansach "Wkrótce zapomnicie mnie" i "Znudzeni i smutni".

Opera "Syrenka"

Opera "Syrenka", stworzona w 1855 roku według dramatu A.S. Puszkin, jest centralnym produktem tego okresu. Dokładnie opisuje tragiczny los chłopa, którego książę oszukał. Dargomyzhsky w tej pracy stworzył gatunek, który podnosi kwestię nierówności społecznych (dramat muzyczny folk domowego). 4 maja 1856 r. Po raz pierwszy wprowadzono do "Syreny" w St. Petersburgu w Teatrze Maryjskim. Został wystawiony ze starymi dekoracjami, nieostrożną egzekucją, nieodpowiednimi garniturami, nieodpowiednimi rachunkami. Nic dziwnego, że ta opera nie zakończyła się sukcesem. Nawiasem mówiąc, produkcja odbywała się przez K. Liadowa, którzy nie lubią Dargomyzhsky. Do 1861 r. "Syrenka" wytrzymała tylko 26 przedstawień. Jednak w 1865 roku został odnowiony przez Komissarzhevsky i S. Platonova. W nowej wersji opery okazał się wielkim sukcesem. Został on włączony do repertuaru wielu teatrów, stało się jednym z najpopularniejszych oper rosyjskich.

Działalność muzyczna i społeczna

Ile wiesz o takim kompozytorze jakDargomyzhsky? Biografia w tabeli, umieszczona w podręcznikach, zawiera tylko najbardziej podstawowe informacje na jej temat. Tymczasem Dargomyzhsky był nie tylko kompozytorem. Działalność muzyczna i społeczna Aleksandra Siergiejewicza Dargomyzhskiego rozpoczęła się od końca lat pięćdziesiątych. W 1859 r. Kompozytor został członkiem Komitetu Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego (Russian Musical Society). Udział w pracach komisji, które brały pod uwagę prace nadsyłane na konkurs, przyczynił się do rozwoju muzyki rosyjskiej. Dargomyzhsky uczestniczył również w tworzeniu karty pierwszego oranżerii w naszym kraju. W tym samym czasie Aleksander Siergiejewicz zaprzyjaźnił się z kompozytorami, którzy później zostali członkami "Potężnej garści" (Krąg Balakirewski). Rezultatem było wzajemne wzbogacenie się twórcze.

Współpraca z Iskra

Dargomyzhsky, którego biografia i kreatywnośćsą blisko związani przez całe życie, aw 1859 roku współpracowali z Iskrą. To był wpływowy magazyn satyryczny w tym czasie. Współpraca pozostawiła ślad w dalszej pracy kompozytora. Aleksander Siergiejewicz stworzył muzykę do wierszy PI Veinberga i VS Kuroczkina, poetów opublikowanych w Iskrze. Treści społeczne przenikają nowatorskie romanse Dargomyzhsky, odnoszące się do tego czasu: "Worm", "Titular Adviser", "Old Cpl." W tym samym czasie kompozytor kontynuuje naukę z amatorskimi śpiewakami, a także powstają liryczne romanse: "Pamiętam głęboko", "Co jest dla ciebie imię", "Rozstaliśmy się z dumą".

Ostatnia opera Dargomyzhsky'ego

Uwagę kompozytora w ostatnich latach jego życiaznów był nitowany do opery. Po zrobieniu radykalnej reformy, w 1866 roku Dargomyzhsky zaczął pracować nad "Kamiennym gościem", opartym na dziele Aleksandra Puszkina. Chciał pisać muzykę bez zmiany tekstu Puszkina. Dargomyzski odrzucił od form operowych, które rozwinęły się historycznie: zespoły wokalne, rozmieszczone arie. Jego celem była ciągłość działania muzycznego. Recytatywno-ariasyczna recytacja została przyjęta jako podstawa, czyli opera jest prawie całkowicie zbudowana na melodycznym recytacie. Prace zostały prawie ukończone kilka miesięcy później. Śmierć Dargomyzhsky'ego uniemożliwiła mu tworzenie muzyki tylko dla ostatnich 17 wersetów. C. Cui skompletował "Kamiennego gościa" zgodnie z wolą kompozytora. Stworzył także wstęp do tej opery, którą zorkiestrował N. Rimsky-Korsakov.

Znaczenie "Kamiennego gościa"

"Kamienny gość" dzięki staraniom przyjaciół AleksandraDargomyzhsky został wystawiony 16 lutego 1872 roku na scenie Maryjskiego w Petersburgu. W 1876 roku opera została wznowiona, ale nie mogła się oprzeć repertuarowi. Do dziś nie jest to doceniane. Nie tylko wśród kompozytorów domowych (Rimsky-Korsakov, Mussorgsky) innowatorzy ostatniej opery Aleksandra Sergeevicha znaleźli zwolenników. Zostało to docenione przez zagranicznych muzyków. W szczególności S. Gounod chciał stworzyć własną operę, przyjmując za przykład "Kamiennego gościa". W pracy "Pelleas i Mélisandra" K. Debussy opierał się na zasadach reformy, którą przeprowadził Dargomyzski. Jego krótka biografia byłaby niepełna, gdybyśmy nie rozmawiali o utworach orkiestrowych Aleksandra Siergiejewicza.

Utwory orkiestrowe Dargomyzhsky'ego

Najjaśniejszy z nich można uznać za "Babę Jagę","The Chukhon Fantasy" i "Little Russian Cossack". Obrazy domowe tych utworów są naostrzone przez kompozytora za pomocą groteskowo przesadzonej interpretacji. To stąd bierze się nowość wykorzystywanych przez niego metod artystycznych. Były one kontynuowane w twórczości takich kompozytorów jak A. rosyjskich Liadowa, Musorgskiego i innych. 17 stycznia 1869 w Petersburgu, zmarł Dargomyzhskii (na zdjęciu poniżej jest jego grób).

Krótka biografia tego jest badana we wszystkichszkoły muzyczne w Rosji. A dzieła Aleksandra Sergeevicha są wykonywane w najlepszych teatrach naszego kraju do dziś. Nie ma wielu ludzi wśród naszych rodaków, którzy nigdy nie słyszeli o takim kompozytorze jak Dargomyzhsky. Przedstawiona w tym artykule biografia dla dzieci i dorosłych dotyczy tylko jego głównych dzieł i osiągnięć. Będziemy szczęśliwi, jeśli chcesz kontynuować znajomość rosyjskiej muzyki klasycznej. Bardzo interesujący jest jego przedstawiciel, jak Dargomyzhsky (biografia i kreatywność). Krótko opowiedz o swoim życiu i dziedzictwie, teraz możesz.